SPINDAG OP
- VELUWE
DE
ti
Een spinvisite in een nog echt ouderwetsche Quite kennissen, vroegere do-rpsgenooten misschien, maken een
Oldebroeksehe kamer. praatje: er is heel wat gebeurd in den loop van het jaar.
Spiegeltje, spiegeltje aan den wanden de ketting
van bloedkoraal.
Het sterk ontwikkelde gemeenschaps- en buuit
wezen van vroeger jaren, van vroeger
eeuwen, is de oorsprong geweest van tal
van volksgebruiken, instellingen, die een
taai leven hebben en zelden geheel verloren gaan
in den maalstroom van den tijd, in de met ver
vlakking van het gevoelsleven dreigende moderni-
seering van menschen en dingen.
In een dier oude provinciale gewoonten, in het
zoogenaamde spinnen, moeten we ongetwijfeld ook
den oorsprong zoeken van een zeer
typisch gebruik, dat ook in onzen
modernen tijd in Oldebroek en
omgeving nog in eere wordt ge
houden. Want, hoewel men in de
kringen, waar men nog doet aan het
oude instituut van den „spindag"
in het najaar, even voor het be
gin van den herfst, en juist ter
gelegenheid van de jaarlijksche
schapenmarkt, hoewel men in deze
kringen zelf blijkbaar van mee
ning is, dat deze uitdrukking niets
met 't folkloristisch bekende ge
bruik van het „spinnen" zou hebben
uit te staan, toch wijst alles er
op, dat we hier wel degelijk met
een verbasterd overblijfsel van dat
aloude gebruik te doen hebben.
De spindag dan, zooals men
dien in Oldebroek nog houdt, is
een soort openbare gelegenheid tot
kennismaking tusschen de jongelui
van beiderlei kunne, en wel ter
gelegenheid van de schapenmarkt.
De bewoners van de vaak ver uit
eengelegen boerderijen, gehuchten
en dorpen grijpen deze gelegen
heid aan, om eens wat nader in
contact te komen met elkaar.
Precies hetzelfde deed men inder
tijd, toen het spinnewiel nog in eere
was, op de zoogenaamde spinavon-
den, of spinnerijen, vooral in
Op de schapenmarkt.
Kijken en keuren.
de lange wintermaanden. Op die spinnerijen werden
de jonge dochters uit de buurtschap verzocht, om
Menig kopje ..troost" wordt op spindag gedronken.
