v
m ft
-
SU
Een lekkere lolly lom er voor Shirley wel wp overschieten, al us de
boodschap, welke zij moest doen, ook nog zoo bescheiden geweest,
juaangvniime vervelende ventje, wiens dito dito tante er op stond, dal hij niet- de kleine
examen zou doen, wijl daardoor de geleerdheid van hem nog beter zou schitteren, „zakt'
terwijl Shirley er op een ongeloofelijke manier „doorzwijvf'.
Summerville, welken laatsten speler zich misschien
niet iedereen zal herinneren, maar die toch zeker geen
onbekende is en beschouwd kan worden als een
buitengewoon succesvol acteur.
r\ie twee figuren zijn voornamelijk de steun-
tpilaren naast de kleine Shirley. Zij is nu niet
meer 't eenige en uitsluitende wezentje, dat van
liet begin tot het einde de
aandacht voor zich op-
eischt, maar ze heeft als
secondanten, om het zoo
maar eens te noemen; een
zeer verdienstelijk tweetal,
welks belevenissen op zich
zelf reeds het aanschouwen
ten volle waard zijn. Van
Guy Kibbee, dien gemoede
lijken dikkerd, behoeven
we weinig te vertellen. Het
zij voldoende op te merken,
dat hij thans optreedt als
pleegvader van de kleine
Sliirley, terwijl Slim Sum-
merville hem op zijn manier
bij de moeilijke taak een
handje helpt. Uiterlijk zijn
zij twee ruwe, bonkige
zeelui, respectievelijk kapi
tein en kapitein-opzichter
van een vuurtoren, maar
ze hebben, behoudens twee
gouden harten, ook de
eigenaardige gewoonte, om
als zij bij elkaar zijn per
manent ruzie met elkan
der te hebben. Dat geeft
aanleiding tot verschillende
komische conflicten, waar
aan men een intens ge
noegen beleeft. Is dit in
zekeren zin de eerste en
voornaamste indruk van
deze film, later, wanneer
er moeilijkheden ontstaan
met de kleine „Star" (zoo
beet Shirley Temple in deze
film), komt het kleine
meisje zelf meer en meer
in het middelpunt van
de belangstelling en geniet
men voor de zooveelste maal weer van het on
gedwongen, prettige spel van deze kleine actrice,
die niet alleen zingt en speelt, maar ook stepdanst,
dat het -een lust is.
Werkelijk, wij hebben ons met fleze Temple-film
nog beter vermaakt dan met de voorgaande en
juist om de hierboven genoemde redenen. Of dan
ook de roman van Laura E. Richards, waarnaar
zij gemaakt werd, op den voet gevolgd is, weten we
niet en doet ook betrekkelijk weinig terzake, hoofd
zaak is, dat David Butler, die de regie voerde,
er in geslaagd is. een film te maken, die niet alleen
S. T.-enthousiasten, maar iederen toeschouwer
kaai voldoen.
■hel zuidwester, regenlaarzen
en jas voelt Shirley zich
reeds een heele zee-robbin.
Deze film was een der
wein ige gelegenheden, waar
bij het haar vergund was,
tum den waterkant, te spele n.
