JACQUELINE TROUWT IN T GEHEIM j Everlasting jh k' DUIZENDEN DAMES ZEGGENEEN WONDERKNOT en is deze jumper geen wonder van modieusheid 29 Yirgie Blako, de tweede verkoopster van de sigarenafdeeling in den statigen foyer van hotel Raynear, keek aandachtig naar het profiel van een gast, die bij een der groote vensters stond. De man steunde met de armen op de leuning van een stoel en keek treurig naar buiten, waar de regen met stroomen neerviel uit een loodkleurigen hemel. Hij klemde een pijp tusschen de tanden. Virgie stelde met beroepsinteresse vast, dat de pijp niet brandde. De eerste maal, dat ze dezen gast zijn sleutel en brieven zag halen, had ze getracht eenige inlich tingen over hem in te winnen. „Zeg, Eddie. Virgie glimlachte vriendelijk tegen den dienstdoenden employé. „Hoe heet de man, die zoo juist zijn sleutel haalde 1" „Veertien eenenzestigEddie's wijsvinger gleed langs de naamlijst, die naast hem hing. „Dat is Cutter. L. H. Uit Montreal." Miss Blake's roode lippen krulden zich vandaag reeds bij voorbaat tot een glimlachje, toen ze zag, dat „1461" zich verveeld van het beregende venster afwendde en op de sigarenafdeeling toeliep. „Rooktabak," zei hij gemoedelijk, terwijl hij met de armen op de toonbank leunde. Er was een rustige klank in zijn stem. Bijna temerig. „Lucifers „Dank u." De kooper draalde en maakte het pakje open. Met zorg stopte hij zijn pijp. „Gelooft u, dat het nog eens zal ophouden met regenen waagde Virgie op te merken. „Ik betwijfel het." „Neen toch Zulke dagen maken me altijd on behaaglijk 1" In miss Blake's stem klonk een ver trouwelijke toon. Ze boog zich met een gracieuze beweging naar voren. „Heeft u dat gevoel ook f „Het is. niet bevorderlijk. voor een goed humeur." De woorden werden met korte tusschen- poozen uitgesproken. Cutter blies een dun wolkje rook uit. Hij wierp zijn lucifer weg en het zijn blik door den foyer dwalen. „Men moest eigenlijk iets te doen hebben op een dag als vandaag," zei hij. Hij knikte in de richting van een klein, door glas afgeslo ten kantoor in de nabijheid. „Ik moest de stenotypis te maar een beetje bezig gaan houden. Ze schijnt niet veel om handen te hebben." Iets in zijn stem dwong Virgie in dezelfde richring te kijken. Ze lachte geheimzinnig, toen ze onver wachts vroeg „Bent u zeeman 1" „Neen. tenzij de regen nog een tijd aanhoudt. Waarom f" Cutter draaide het hoofd niet om tijdens deze vraag. „Ze zit altijd reis-en avonturen-verhalen te lezen. De tijdschriften leent ze allemaal op den nieuws bladenstand. Als hier een sjeik kwam binnenrijden en haar uitnoodigde mee te gaan, geloof ik, dat Jack zonder bedenken achter hem op het paard klom." „Jack Het woord verried nieuwe interesse. „Haar naam is Jacqueline. We noemen haar Jack. Daarom zei ik dat over die zeelui. Begrijpt u „Natuurlijk. Tamelijk merkwaardig." „Och, ja. Ik kan me niet voorstellen, dat iemand zit te droomen boven een spoorboekje, als je geen geld hebt om 'n kaartje voor 'n verre reis te koopen." „Hoe is haar achternaam f" vroeg hij. „Miss Anthony." Virgie werd plotseling vormelijk. „Dank u." De laatste woorden kwamen over een van de breede schouders, toen Cutter wegliep zonder een blik te werpen op den- pruilenden, rooden mond achter zich. Hij vertraagde zijn pas, toen hij de open deur van het kantoor bereikte en weifelend naar de jonge dame keek. Maar miss Anthony bleef verdiept in haar lectuur. De „klant" schudde met een hope- looze beweging het hoofd. Hij ging verder. Het was absoluut niet de eerste keer, dat Larri- more H. Cutter den blik vestigde op Jacqueline Anthony. Den volgenden morgen, terwijl hij zijn krant las, bereidde hij zich voor op het groote avontuur. Het regende nog steeds en er waren slechts weinig men- schen in den foyer. Vastbesloten betrad hij het kan toortje van de stenotypiste. „Goeden morgen," groette hij norscli. Miss Anthony keek vlug op. Een snelle beweging en de ergerlijke bril was verdwenen. Ze legde hem naast haar machine op het blad, dat ze zat te lezen. Cutter werd beloond met een vriendelijken glimlach. „Kan ik iets voor u doen V' „Neen...." De dicteerder stotterde. „Eh, ja! Natuurlijk Ik heb een brief. als u ten minste tijd hebt." Vlugge, blanke vingers draaiden reeds een blad papier in de machine. „Gaat u zitten. Is één doorslag genoeg vroeg de kleine typiste vroolijk. „Ja. Eigenlijk te veel. Het is een persoonlijke brief." „Hij is voor. Royal Allan. Het adres komt later wel. Dus. Beste Roy." Een stilte volgde. „Het was vriendelijk van je, mij reeds zóó spoedig na je terugkeer te schrijven. Ik heb begrepen, dat je buitengewone resultaten hebt bereikt in...." Cutter keek naar miss Anthony om vast te stellen of ze hem aanzag. Dat deed ze met verwarrende belangstelling. „U kent Royal Allan, den oudheidkundige Ze zei het bijna met eerbied. „Ja. Een oude schoolkameraad." Cutter keek naar de lichtbesclienen golven van het donkerbruine haar. „Flinke snuiter, die Roy. Niemand zal het hem na doen." „Wat moet het heerlijk zijn, zulke plaatsen te bezoeken." De handen van Jacqueline lagen ge vouwen op de schrijfmachine. De brief was vergeten. Haar oogen en stem waren beide ernstig. Cutter had nog nooit oogen gezien, die zoo snel van uitdrukking konden veranderen. Tot zoover het eerste gedeelte uit het nieuwste premieboek van de Hollandsche Bibliotheek. Wanneer u het vervolg van dit spannende en in teressante werk lezen wilt, raden wij u aan zich het boek, getiteld „Jacqueline trouwt in 't geheim" door Joseph Mc Cord, aan te schaffen. Het is vanaf heden verkrijgbaar bij onze bezorgers, agenten en aan ons hoofdkantoor. De prijs in ge wone uitvoering bedraagt 17 ct. en in luxe- prachtband 70 ct. *11 Er zit werkelijk een wonderlijk kantje aan breien- met-Everlasting I Het is geen dood materiaal. Het werkt méé. De jumper wordt nóg flatteuzer dan U zich droomde. Kleedjes, kussens, sjaals ze kunnen niet modieuzer, warmer van tint, soepeler van aan voelen zijn, dan wanneer U ze uit Everlasting breide. En nóg grooter wonder is het, dat de frischheid van ieder werkstuk blijvend is. Welk ander breimateriaal paart zonechtheid aan wasch- echtheid, matelooze sterkte aan soepelheid, ruim gewicht per knot aan niet-rafelende eigenschappen Kampioen in Wol en Breikatoen PRIJS PER KNOT 36 CT. Everlasting icól en katoen zijn resp. geverfd volgens Trolasol-systeem en IndaHthren-Trolasol systeem

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1936 | | pagina 29