-1- if# Wf&i logsmonumenten worden met plechtig eerebetoon kransen neergelegd en eerbiedig enkele minuten stil zwijgen betrachtde enkeling brengt zijn bloemen tuil naar het kerkhof, waar zich het graf bevindt van een geliefden doode. In ernstig gepeinzen over wat de niets en niemand ontziende dood hem of haar ontnam, verwijlt hij bij het kruis, den grafsteen of het min of meer bescheiden monument, dat de ge dachtenis van de dooden levendig houdt. Is de leidende gedachte bijna alom ter wereld de zelfde, ds omstandigheden en het uiterlijk der dooden- monumenten varieeren van het eenvoudigste tot het meest pompeuze, van het simpele houten kruis op 't dorpskerkhof tot indruk wekkende tempels van steen en marmer elders, zooals ook de gebruiken bij de doodenvereering verschillen van lancl tot land. net is natuurlijk niet mogelijk in dit kort bestek een volledig overzicht zelfs niet fotografisch van dit alles te geven. We doen daarom een greep uit het rijke, desbetreffende illustratiemateriaal en re- produceeren op deze blad zijden een aantal foto's van De graftombe van Dante, Italië's grootsten dichter, te Ravenna, naast de kerk van Sint Francis cms. liet monument op het beroemde Parijsche kerkhof Père Lachaise, gewijd aan de nage.ach'enis van den Poolschen componist Frédéric Chopin. opmerkelijke grafmonumenten en van den dooden - cultus, zooals die vooral in zuidelijker streken ge bruikelijk is. Limburgsehe vrouwen trekken naar het kerkhoj om met Allerzielen de graven hunner afgestorvenen te versieren. Het grajmonument van admiraal de Rugier in de A ieuwe Kerk te Amsterdam. Bij hel mijnwerkersgraf. hulde van het nageslacht verrijzen dan de dooden- monumenten, op kerkhoven of openbare pleinen, die de gedachte aan hen levendig houden. Men mag het een toeval noemen, dat de wapenstilstand-dag na den gi'ooten wereldbrand in deze doodenmaand viel, maar dit toeval kwam dan in ieder geval wel op een zeer geschikt moment. Zoo werd November als bij afspraak de maand, waarop de menschen een wijle uit de sleur van het jachtende leven worden gehaald, om zich bezig te houden met de nagedachte nis van hen, die niet meer van deze wereld zijn. Aan den voet van de in grootschen stijl opgetrokken oor-

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1936 | | pagina 3