t
MATT
CRE1ME
MOEDER WAS
INVALIDE
motte
kuid
m&ói!
KRUSCHEN
Vu allo pijnen verdwenen
13
die daar dien morgen de wijk had.
„Als zoo'n wurm wil schieten en met
messen wil steken, hoef ik 'm toch zeker
niet te zoenen veronderstelde Bartle.
„Schieten zeg je Ik dacht al, dat ik
een schot hoorde." Hij stond Eddv
nieuwsgierig aan te kijken. „Zeg eh
zei hij, en hij keek attenter. „Zeg, ben
jij niet.... wel allemachtig!" Hij gaf
Eddy handboeien aan. „Allemachtig
herhaalde hij. „Sprinkhaan Blake Wat
heeft ie uitgespookt
„Bedoel jeis dat Sprinkhaan
Blake, de gangster vroeg Luke
Bartle, met zijn oogen knipperend.
„Sprinkhaan Blake, de èx-gangster,"
zei Raffertv genoeglijk, en hij belde
het bureau op.
Het werd een heele geschiedenis. Toen
Luke den inspecteur verteld had,
hoe Sprinkhaan bij hem was gekomen,
stuurde de inspecteur een paar man
netjes, om eens te neuzen en 't duurde
niet lang, of die vonden het tunneltje,
dat aan dezen kant onder Sprinkhaan's
bed uitkwam en aan den anderen kant
in een kast in 't pakhuis. Geen wonder,
dat Sprinkhaan altijd slaap had, dacht
Luke. Als je den heelen nacht bezig
bent met tunnels graven en bont stelen
Ze schenen pas klaar te zijn, zei inspec
teur Grimes, en ze wouen dien nacht
nog een lading komen halen, want er
werd maar voor twintigduizend dollar
vermist.
„Maar dat boeltje vinden we wel
weer," zei hij, Sprinkhaan veelbeteeke-
nend aankijkend. „Sprinkhaan zal ons
wel 't een en ander vertellen."
Sprinkhaan keek zenuwachtig en
huiverde.
„En u feliciteer ik," zei de inspecteur
tegen Luke Bartle. „U durftEr zijn
er lieusch niet veel, die 't u na zouen
doen een der gevaarlijkste individuen
van de stad een revolver en een mes
afhandig maken...."
En misschien zat er nog iets aan
ook misschien gaven de eigenaars
van 't bont een belooning. Luke Bartle
begon zich erg prettig te voelen. Toen
Rafferty wegging, later, toen alles
gebeurd was, keek hij hem peinzend na.
Wat schoot je er mee op, of je een kra
nige kerel was, als een polit.ie-agent je
mooiste sinaasappels meepikte f
„Zeg, hoor eens," zei Luke Bartle,
„dat je af en toe een sinaasappeltje
neemt kan me niet schelen. Maar je
hoeft je zakken niet vol te proppen om
mee naar huis te nemen. En van die
groote blijf je af. 't Gewone soort is
goed genoeg voor je. Snappie V'
„Eh.zei Rafferty, „ik eh.
jawel, ja meneer. Ik eh.... stopte er
zonder èrg 'n paar in m'n zak. Niet bij
gedacht. Maar ik zal er om denken,
meneer Bartle.
Meneer Bartle luisterde al niet eens
meer. Want er was een schoone gedachte
in hem opgekomen, 't Was zoo een
voudig als wat ten eerste als hij thuis
kwam vanavond, stak hij eer fijne
sigaar op, en Gilbert kreeg er geeneen.
Dan zocht ie ruzie met Gilbert en sloeg
hij hem tot pulp. Dat deed ie. En als 't
nog niet hielp, deed ie 't iederen dag,
tot 't wél hielp. Lucy zou 't waarschijn
lijk niet prettig vinden, maar daar was
niets aan te doen. Lucy was een snoes
maar, besloot Luke Bartle streng, in
dit geval zou ze 't toch moeten némen.
Hij was een kerel met durf. Hij kon
gevaarlijk worden
Luke Bartle stond dien avond voor
den spiegel in de badkamer, en vroeg
zich af. hoe de mensehen aan 't idee
kwamen, dat gangsters zoo gevaarlijk
waren.
Enfin, die lip, die er nu bijhing, zou
wel weer leeren, op zijn gewone plaats
te groeien, dacht hij de neus zou wel
weer eens kracht vinden, om terug te
keeren naar liet midden van zijn gezicht
en een strakke houding aan te nemen,
in plaats dat hij zoo naar één kant
zakte als nu voor dien tand kon een
valsehe in de plaats komen liet blauwe
oog slonk wel weer. Alleen, vroeg hij
zich somber af, zou dat dikke oor wel
weer ooit zijn normale gedaante terug
krijgen f
Het had hem geen moeite gekost,
ruzie met Gilbert te krijgen. Pas toen
hij 't had, was 't een beetje lastig
geworden. Misschien was 't beter ge
weest, dacht Luke Bartle, als hij Gilbert
de kranten met zijn portret en die onder
schriften had laten zien, voor ze aan
't bakkeleien gingen.
Lucy was uit geweest, toen hij thuis
kwam. Maar zij kwam terug en maakte
een einde aan het gevecht. En dat
was misschien maar goed ook. Om alles
te redderen had Lucv, na één blik over
het gelaat van Luke Bartle, Gilbert
vergezeld naar de logeerkamer. Toen
was Luke zelf hierheen gegaan. Hij
zuchtte. Hij hoorde beweging in de
huiskamer. Hij moest de deur maar
uitgaan, dacht hij. Zou er toch van
moeten komen, 't Was diep treurig.
Lucy smeet de voordeur dicht, toen
hij de kamer inkwam. Zij kwam terug,
naar hem toe. „Zoo'n woesteling
zei ze teeder, haar handen op zijn
schouders leggend. „Ik heb alles ver
dragen maar als hij met je aan '1
vechten slaat, is 't meteen uit. Al is
't honderdmaal mijn broer. En hij komt
er niét meer in," zei ze beslist, en ze
legde haar hoofd tegen de borst van
Luke Bartle en liet haar armen om zijn
hals glijden.
Over haar schouder heen zag Luke
de rafelige overblijfsels van zijn gezicht
in den spiegel boven den schoorsteen
mantel, en hij lachte er blij mee. 't Was
't best waard je kon toch altijd beter
een misbaksel van een oor hebben,
dan Gilbert.
Sinds onze laaisle opgave keerden wij ie zamen mei onze
zusterbladen op grond van onze GRATIS ONGEVALLEN
VERZEKERING de volgende bedragen uii aan
H. H. Willemsen, Groote Lambertusstraat 65, Blerick f 250.
de Wed. van A. Zee, Westeinde K 29, Twisk600.
A. Blanken, Discusstraat 3, Amsterdam300.
de Wed. van W. Jager, Eiklaan 60, Rijswijk600.
D. B. Derksen, Stroodorpweg 23, Oosterbeek300.
P. van Heest, Oosterstraat 40, Schiedam300.
de Wed. van C. A. Joore, Oeverstraat 3b, Rotterdam C. 600.-
de Erven van L. van Heijnsbergen, Maasstraat 20, Grave 500.
de Wed. van K. van Peters, Willemsdorp F 107600.
de Wed. van H. J. Wigman, Scheeperstraat 120, Den Haag 600.
de Wed. van T. J. Schoonenberg, Steenstraat 5, Boxmeer 500.
de Wed. van A. Breed, Waardpolder G 2, Kolhorn600.
C. H. Huisman, Tuindorp, Coevorden300.
f 6050.—
Vorig totaal bedrog 356961.
Nieuw totaal. f 363011.
Gebruik
daarom
geregeld
De klassieke^y^7//v4schoonheids- crème
Voortreffelijk als onderlaag voor poeder
60 ct
ARMEN ONBRUIKBAAR
DOOR RHEUMATIEK
Ilanr armen waren door rheumatische
pijnen niet meer te bewegen. Men raadde
haar aan rust te houden, maar met de
zorg voor haar huishouding en twee
kleine kinderen was dit onmogelijk. Zij
schreef ons
..Ik leed aan hevige pijnen in mijn
armen, die ik niet yneer kan ojdichten.
Men raadde mij aan rust te handen, maar
dat iras met het oog op mijn huishouden
en mijn twee kleine kinderen onmogelijk.
Toen las ik in één meer Krusehen Salts-
advertenties een brief van een dankbaren
gebruiker en ik besloot ook zelf eens een
proef met Krusehen Salts te nemen. Mijn
pijnen namen geleidelijk af en zijn nu
geheel verdwenen. Ook voel ik mij veel
beter- wel 10 jaar jonger. In plaats van
een invalide ben ik weer een gelukkige
moeder en vrouw. Mevr. It. L. 11."
(Origineele brief ter inzage.)
Rheumatische pijnen hebben bijna
steeds dezelfde reden afvalstoffen die
zich in het lichaam hebben opgehoopt
en uw bloed vergiftigen. De oorzaak is
onvoldoend werkende afvoerorganen.
De zes zouten, waaruit Krusehen Salts
is samengesteld, sporen ingewanden,
nieren en lever aan tot krachtiger
werking, waardoor de afvalstoffen ge
leidelijk en volkomen worden verwijderd.
Frisch bloed zal weer door uw aderen
stroomen. de pijnen verdwijnen en ge
voelt u oneindig veel energieker en
irezonder.
SALTS
is uitsluitend verkrijgbaar bij alle apothe
kers en erkende drogisten it 0.40, t'0.70
en 1.60 per flacon, omzetbelasting in-
begrepen. Stralende gezondheid voor
1 cent per dag. Let op, dat op het etiket
j op de flesch, zoowel als op de buiten
verpakking de naam Rowntree Handels-
j Maatschappij, Amsterdam, voorkomt
