NATUUR EN CULTUUR
Contrasten in de filmwereld
Een naamloos sterretje van het eiland Borneo. Pretentieloos en onbewust van haar groote
charme, laa' zij zich door den jot graaf vereeuwigen. Men lette vooral op haar oorlelletjes
welke ongeloofélijk ver zijn ui gerekt d or zware ijzeren ringen. Blijkbaar is 't versieren
van de ooren een universeel schoonheidsbegrip bij vrouwen. Want verschilt dit eigenlijk
zoo heel veel met de opvattingen der gecul.iveerde vrouw, die tok haar lieftallige oortjes
doorboort om er sieraden in te hangent liet lint in t ordelooze haar voltooit haar toilet.
Een bekende ster, Jenny J ugo, wier geboorteplaats Weenen was. Ook
zij draagt oorversieringen en een lint in het haar. De plaatsing van
beide is ech er meer in overeens'emming met cnze opvattingen over
schoonheidsbegrip, evenals de wijze waarop zij voor den fotograaf poseert.
Een mooie Borneocr een gentleman in helzwart
wiens imponeerende houding ontzag inboezemt. Een
stuk levend brons, uit wiens trekken wilskracht,
schranderheid en dooi-zettingsvermogen spreken.
Als toonbeeld van zijn opperhoofdelijke waardigheid
draagt hij een veer in zijn zorgvuldig gearrangeerde
hoofdbedekking. Bij ons heeft Jan en Alleman een
veertje op zijn hoed en zélfs zij, die misschien om
deze veer zullen lachen.
Een stukje filmcultuur aan de telefoon. Victor de l\owa
is zijn naam en in zijn soort behoort hij eveneens tot de
categorie opqjerhoofden, althans filmopperhoofden. Misschien
zullen vélen zijn houding imposanter vinden dan die van
den Borueoschen krijgsman, wiens naam niemand kent
en waarschijnlijk niemand behoorlijk zou kunnen uit
spreken. Aan deze houding ziet men echter het gemaakt
■indrukwekkende het is de pose van een salonjonker,
die weet, dat hij als zoodanig bekend en bemind is
door, ja doordaarop zullen we geen antwoord geven.
Een natuurkind, maar dan ook in alle opzichten
een kind. Argeloos, naïef kinderlijk op en top,
kijkt hel alle nieuwigheden in de wereld aan, ook
het fototoestel van den fotograaf. Zij weet nog niet
wat het is, zich aan te stellen, evenmin als 't haar
interesseert er zoo voordeelig mogelijk „op te ko
menZóó is het kind in werkelijkheid 'n koning.
En zoo is het gedresseerde f ilmkind. Een soort
volmaakte butler, die den regisseur op zijn wenken
bedient en die oogenblikkelijk alle houdingen aan
neemt, welke het scenario van hem vereischt.
Alles wat kinderlijk in hem was, heeft hij, of zijn
ouders, geruild voor een handvol geld. Hel is het
Fransche filmjochie Alan Michel, dat op verzoek
van den fotograaf even zijn wijze blikken opslaat
van het probleem, dat hij aan het oplossen is.
Eigenlijk kan men zelfs niet meer spreken van
een kind, maar van een groot mensch in zakformaat.
(De foto's zijn genomen uit de Tobisfïlm „Liefde en dood op
Borneo", en verder uit Filmex- en Lumina-films.)
Alle vergelijkingen gaan mank en natuurlijk ook deze. Dat zij echter aan
den aandachtigen toeschouwer toch iets zeggendaarvan zijn we overtuigd.
-
