VAN KONINGSDOCHTERS EN HAAR VEELBEWOGEN LEVENSLOT 30 [De drie Belgische konings-~j| dochters leeren in het slot I Laeken het zwijgen. Keizerin Elisabeth van Oostenrijk. zijn morgenkoffie drinkt, hier en daar verstrooid een greep naar doet, vol belangstelling als hij is voor zijn briefpost en de krantenberichten. Hij kijkt ternauwernood op, als de meisjes hem met een schuwe buiging begroeten, en knikt haar zwijgend toe. Dan moeten de kinderen naar de schoolkamer. Ook daar geen verwarming. Opvoeding De lessen, die elkaar in eindelooze rij opvolgen, zijn voor de kleinen een ware vermoeienis. Op den Franschen leeraar die haar de les overhoort, volgt de Duitsche leeraar, die het drietal de familietaai, de taal van Coburg leert, door haar heele gedichten, nuchter en vervelend, van buiten te laten opzeggen. De piano- 1 eeraar heeft order gekregen om iederen misgreep op de toetsen door een tik met een liniaal op de vingers te bestraffen. Als opvoedingsprincipe geldt de kinderen dwingen juist tot hetgeen ze niet gaarne ïif-v doenAls de teekenleeraar L j argeloos de vorderingen xi prijst van Stéphanie, wordt wfcJ1 Stéphanie van het teeken- onderwijs uitgesloten. Ze a mag niets leeren dat ze A met pleizier doetHet teekenuurtje wordt voor haar vervangen door een waarvoor de meisjes be- langstelling toonen, wor- F den haar onmiddellijk ont- a Louise, de oudste en de KSIS sluwste, die tien jaar is, 9 slaagt er slechts in een geschiedenisboek, waarin ze graag leest, te behou- HHl V den, door onbekendheid er mee voor te wenden, al ijk bezorgt dit haar ook straf. Zoo meenen de meisjes H ten laatste, dat ze alleen door listigheid het door ■HKIf vader en moeder uitgedach- A te strenge opvoedingssys teem kunnen ontloopen en ze bemerken niet, dat het systeem eigenlijk juist daardoor het beoogde Kroonprins Rudolf resultaat bereikt. Belang- van Oostenrijk stelling voor iets moet men verbergen men moet weten te zwijgen, ook al is men volkomen in staat ergens op te antwoorden dat hebben ze als kind geleerd. Streng, zeer streng worden kleine vergrijpen gestraft. Maar erger dan de tuchtroede, die in deze kinderkamer heerscht, is de beslistheid, waar mee men aan deze kinderen bijna iedere kinderlijke De dag begint vroeg's zomers om vijf uur, 's winters om zes. Dan moeten de kinderen zich wasschen in ijskoud water (onverwarmde slaap kamers en ijskoud water behooren bij de opvoe ding) en zich kleeden in de eenvoudige katoenen japonnetjes, en dat alles zwijgzaam en stil. Wee de kleinen, als de gouvernante haar betrapt op het niet nakomen van de voorschriften. Zwijgend worden ten slotte de bedden door de jonge prinses sen zelf opgemaakt en dan worden in de nevenkamer de morgengebeden verricht. Voordat de lange, vreugdelooze, in eindelooze kleine bezigheden verdeelde dag begint, mogen de prinsessen, die nauwelijks ouderliefde gekend hebben, des zomers om half zeven, des winters om half acht haar koninklijke moeder de hand gaan kussen Moeder zit dan in den vroegen morgen ernstig en stil aan de ontbijttafel. Op tafel staan prach tige bloemen uit de koninklijke serres, chocolade- en suiker-gebak, honig en fruit. Maar dat is alleen voor de ouders bestemd, en het zou de kinderen verwennen zijn, en verweekelijken, als de koningin de kleinen eens op een zoetigheidje vergastte. De koningin, ascetiseh gestreng tegenover zichzelf, raakt deze lekkernijen niet aan, en haar doffe, starende oogen zien de bloemen niet. De tafel versiering is alleen voor den koning bestemd, die Een jeugdportret van prinses Stéphanie van België. In het slot Laeken, bij Brussel, het landgoed der koninklijke familie, woont de Habsburgsche Maric Henriette. Ze heeft aan koning Leopold slechts één zoon geschonken, die jong gestorven is, en voor 't overige alleen maar dochters, een feit, dat Leopold nog altijd wrevelig jegens haar stemt. Dat is dus de omgeving, waarin de drie prinsessen, Louise, Stéphanie en Clémentine, zijn opgegroeid. Ontgoocheld, vernederd, heeft haar moeder haar toevlucht gezocht in den godsdienst, waarin zij vertroosting vindt. Ongetwijfeld houdt ze van haar kinderen, maar mag ze haar kinderen leeren, wat liefde, zelfs moeder liefde is, de vrouw, die maar al te smartelijk er varen heeft, wat de liefde de vrouwen bieden kan, die leven in zulk een ver kilde, ijskoude kofsfeer Mag ze haar kinderen leeren, gelukkig te zijn en te lachen Ze zullen dit lachen immers toch moeten afleeren, voor het diplo matieke, weinig zeggende, maar steeds bedachtzaam gelijkelijk over allen ver deelde glimlachje van prin sessen en koningsdoch ters. In het slot Laeken heerscht een strenge, bijna ondraaglijke discipline. De opvoeders, die Marie Hen riette voor haar dochters heeft uitgezocht, zijn koud en ongevoelig voor alles wat geen tucht en streng heid is. De kamers der prinsessen zijn met de groot ste soberheid ingericht geen enkele versiering, geen beelden, geen spiegels, ook geen verwarming. Maar tot Leopold II van België. haar zesde jaar mogen de kleinen met haar poppen en ander speelgoed spelen. Daarna komen boeken en schriften de plaats innemen van het speelgoed, en wanneer de van uur tot uur ingedeelde dagtaak haar een oogenblik verpoozing gunt, dan moeten de kinderen wollen truien, polswarmers en hand schoenen breien voor de arme bevolking van Brussel. Keizer Frans Joseph, naar de schilderij, die de huldiging der Duitsche vorsten voorstelt, bij zijn regeeringsjubilenm in 1908

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1936 | | pagina 30