Wij gaan accoord met de Regeering Everlasting DE ECHTELIJKE PONT 0.30 0.40 0.50 0.55 41 29 Jongeluitjes, die van elkaar houden, en ..nog niet bij elkaar thuis" mogen komen, of op tegenstand in de liefde stuiten, worden vin dingrijk, als 't er op aankomt, elkaar tóch te- ontmoeten. Ze vinden elkaar in 't park, of op 't station „onder de klok" 't komt zelfs voor, dat ze aan den trein quasi afscheid nemen gelegenheid tot een kus of in 't museumDie uitwe gen der liefde zijn zoo oud als de weg naar Kralin gen. Maar soms zijn die paadjes erg doornig. Dat weten we al uit de middeleeuwen, van de twee koningskinderen, die malkander zoo lief hadden maar zij konden bijeen niet komen het water was veel te diep. En er bestonden zeker nog geen pontjes in dien tijd. Anders hadden zij zich kunnen redden, zooals nu in Amerika een jeugdig paar zich redt. Marie Girard, tweeëntwintig jaar, en Fred Cfirard- oud zesentwintig. Denzelfden naam Ja, want het is geen pas ontluikende, geen tegengewerkte, geen heimelijke liefde, die hen dwingt geslepen naar kan sen uit te zien om elkaar te treffen neen, Marie en Fred zijn getrouwdZij kunnen echter geen echtelijke woning betrekken, hoewel niemand bezwaar heeft tegen hun vereeniging, en hoewel Fred zich verheugt in 't bezit van een goede betrek king Marie is een knappe Fransch-Canadeesehe bru nette uit Belle River, Canada, en Fred is burger der Vereenigde Staten, van Fransche afkomst. Op de pont, die heen en weer vaart over de Detroit-rivier tusschen Detroit, Ver. Staten, en Windsor, Canada, hebben zij elkaar leeren kennen, zijn zij van elkaar gaan houden, hebben zij teedere verlovingsuren beleefden op diezelfde pont hebben zij hun huwelijksreis gemaakt, èn brengen zij nu de eenige uren van hun dagen door, dat zij bij elkaar zijn Al zijn zij getrouwd. Want die Detroit-rivier is een grensrivier, en een grens moog je zoo maar niet- over. Moeilijkheden van grens-ambtenarij verzetten er zich tegen, dat Marie de Vereenigde Staten be treedt, en dat Fred in Canada gaat wonen Dit is wel 't gekste geval, dat er zich aan heel die duizenden kilo meters lange grens tusschen twee bevriende naties voordoet een geval zoo gek, als misschien geen andere grens vertoont. Fred en Marie hebben echter die mallig heid aan zichzelf te wijten. Zij legden 't niet erg handig aan vóór en bij hun huwelijk. Fred ging zijn aanstaande vrouw op de pont treffen en trok met haar naar Belle River om te trouwen. Was hij in Canada gebleven, dan was alles goed gegaan dan hadden de twee hun huwelijksleven kunnen leiden gelijk ieder ander gehuwd paar. Ma-ar Fred wou terug naar Detroit, want daar had hij een betrekking, en toen hij dat gedaan had, kreeg hij te hooien, dat hij niet meer in Canada terug mocht komen, omdat hij vroeger eens over de grens was gezet. Oók niet erg. zei Marie dan steek ik met de pont over en kom met je in Detroit wonen Maar dat ging ook niet. Toen zij de grens overschrijden wou. werd zij geweerd, want ook zij was vroeger (in omgekeerde richting) eens over die grens gezet, wijl zij zonder pas in de Veree nigde Staten was gekomen. Daardoor, vertelde men haar, was zij, ondanks haar huwelijk, nog steeds Canadeesch burgeres, en daar viel niets aan te veranderen. Volgens het Canadeesche wet boek echter is Marie burgeres der Vereenigde Staten, door haar huwelijk met een Amerikaan Daar zaten, of liever daar stonden Fred en Marie dus, met de rivier tusschen zich in, door grensmoeilijkheden gescheiden. Zij vonden maar één manier om het probleem op te lossen om over het water heen te komen, dat veel te diep is, en toch samen te zijn, gelijk liet echtgenoote en echt genoot betaamt en toekomt. Fred werkt in Detroit, zijn vrouw ging in Windsor, aan de rivier, wonen. Overdag is Fred op zijn kantoor en is Marie op haar kamer aan 't naaien of aan 't koken, 's Avonds wandelen beiden naar de aanleg plaatsen van de pont, en Fred vaart over, om zijn vrouw te ont moeten. En dan blijven zij de rest van den avond samen heen en weer varen. Hun knusse huiskamer is een afdeeling van de nuchtere, kale, rookerige, koude veerboot in plaats van twee gemakkelijke stoelen bij den haard hebben zij een harde bank op '11 tochthoek maar zij zijn tenminste bij elkaar, h un vrije uren Duizenden andere Amerikanen en Canadeezen trekken heen en weer de grens over naar het hun belieft, maar Fred en Marie, mogen niet samen den steiger af. En de Canadeesche, èn de Ameri- kaansche grensbeambten kennen het paartje van gezicht. Ze hebben medelijden met hen, maar wetten zijn er om nageleefd te worden. En zoo komt iederen avond het afscheid als de laatste vaart naar den Canadeesehen oever volbracht is, moet Marie haar man goeden nacht kussen en alleen naar huis gaan. Hij hoeft niet te probeeren met haar mee te gaan de beambten zouden 't hem gauw beletten. Dan gaat Fred weer terug de rivier over, naar Detroit, waar hij zijn dagen en nachten moet doorbrengen, ook alleen. Misschien heeft hij een pakje bij zich, een cake of wat koekjes, die Marie voor hem gebakken heeft. Hoe lang zal die ongewone huwelijkstoestand duren De grensbeambten kunnen er niets van zeggen. Fred en Marie berusten er in, al bleef 't altijd zoo maar zij hopen, dat vroeg of laat twee bevriende regeeringen tot de conclusie komen, dat het onnatuurlijk en onredelijk is, twee liefhebbende jonge menschen zoo te behandelen. Zij hopen, dat ééns de slagboom omhoog zal gaan, en dat Fred in Canada zal kunnen gaan wonen, of dat Marie in de Vereenigde Staten aan wal zal mogen stappen. Hoe 't gaan moge, het land, dat het eerst den slagboom opdraait, zal twee zeer dankbare en vaderlandslievende burgers gewonnen hebben. OUDE NIEUWE PRIJZEN PRIJZEN Everlasting wol 0.36 Everlasting breikatoen 0.36 Everlasting geglansd 0.45 Everlasting met zijden draad 0.50 Everlasting ongebleekt 0.20 £^nze Regeering heeft er op aange- drongen, in verband met de waardevermindering van den gulden, de verhooging der prijzen binnen zoo eng mogelijke grenzen te houden. Wij gaan accoord met de Regeering De prijzen van onze grondstoffen, die uit Australië en Amerika komen, zijn met 30 procent verhoogd. Wij reiken breiend Nederland de hand! Wij nemen het grootste deel van den last der prijs- verhooging voor onze rekening. Slechts 10 procent werd - vanaf 15 November- de prijs van Everlasting breiwol en brei katoen verhoogd. De prijs van de bekende „Everlasting- handwerkboeken blijft F. 1.50 Brei dus met Everlasting! Dan helpt LI ons, dan helpt U Nederland, de prijzen laag te houden

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1936 | | pagina 29