VACUMATIC
FarLer
13
je mond, versta je sprak hij met
bevende stem. „Aan dek nu op je
post. Zoolang kapitein Ilarcourt ziek
is, ben ik de baas hier. Begrepen
En zoo dreef de Trush in het ge
vaarlijke, weinig bevaren water, dat
den afstand naar de haven met minstens
twee dagen verkortte, voort. Op het
achterdek stond haar eerste stuurman,
voor het eerst zijn commando voerend,
in gedachten den man prijzend, die hem
door middel van den riem. goedschiks
of kwaadschiks, tot een volwaardig
eerste-klas zeeman had gemaakt.
De Trush zag er haveloos uit, toen
zij binnen liep - haar bemanning was
doodop. De strengen van de masten
waren afgebroken haar dek lading was
verdwenen twee leden der bemanning
hadden hun beenen gebroken toen zij
door de woeste zee tegen de verschan
sing waren gesmakt en in haar ruimen
stond vijf voet water, dat men twee
dagen lang vergeefs had trachten, uit
te pompen. Zij was haar ondergang
nabij geweest, maar ze had het, dank
zij de goede leiding en den gunstigen
wind, weten te doorstaan.
Toen het schip gedokt was, werd de
nog steeds bewustelooze kapitein
Ilarcourt door de ambulance aan den
wal gebracht.
„Gelooft u, dat hij het nog halen
zal t" informeerde Jimmy aan het
ziekenhuis.
De dokter haalde zijn schouders op
en schudde zijn hoofd.
„Hij is zwaar gewond, maar hij heeft
een krachtig gestel. Als u een dag later
was gekomen, was het zeer zeker te
laat geweest, want hij heeft. ik
weet 't ook eigenlijk niet."
„Laat u hem zoo goed mogelijk
verzorgen," zei Jimmy kortaf. „Ik moet
weg de Trush moet gerepareerd worden
en dan varen we meteen weer uit. Het
werk moet doorgaan er staan al een
paar ladingen te wachten. Zegt u hem,
dokter.zegt u hem, dat alles in
orde is."
Drie maanden later klom kapitein
Ilarcourt met. een knorrig gezicht over
de reeling van de Trush. Het schip
was juist binnengeloopen en Jimmy
maakte zijn papieren in orde. Toen hij
zijn vader beneden zag komen, kon hij
nog juist een kreet, van vreugde onder
drukken.
„Hoe maakt u het, mijnheer vroeg
hij onbewogen. ,,Ik was van plan direct
naar u toe te gaan, als ik met m'n
werk klaar was."
„O, als je met je werk klaar was,
hè gromde kapitein Ilarcourt. Hij
haakte zijn beide duimen in zijn breeden
leeren riem en keek zijn zoon met ijzige
oogen aan.
„Wie heeft jou opgedragen om zelf
met het schip uit te zeilen vroeg hij.
„U had verplichtingen op u genomen,
mijnheer," verklaarde Jimmy kalm.
„De ladingen wachtten."
Kapitein Ilarcourt onderdrukte een
verwensching en zuchtte diep.
„Goed, daar wil ik niet meer over
spreken. Maar je hebt me voor den
gek gehouden. Welk recht had je
om door de Straat van Beaufort te
varen Ik had het je verboden."
„U had een dokter noodig, mijnheer,"
antwoordde Jimmy.
„Als je mijn schip naar de haaien
geholpen zou hebben, was je je rang
kwijt geweest, 't Is gewoon een krank-
zinnigenstreek."
,,'t Ging om uw leven, mijnheer," zei
Jimmy bleek.
„Ik heb 't niet over mijn leven
Je hebt mijn dek-lading verspeeld,
mijn masten zijn gebroken, twee leden
van de bemanning waren gewond en
je had vijf voet water in de ruimen.
Wat heeft mijn leven daarmee uit (i
staan Ik dacht, dat ik een zeeman
van je gemaakt had maar ik heb me
in je vergist."
Hij deed zijn riem af en streek hem
glad. Jimmy keek hem aan en glim
lachte. flauwtjes. Zijn vader was nu
ruim zestig jaar en hij eventjes over
de negentien, maar hij wist dat de
oude man hem zou slaan, of hij zich
verzette of niet. En hij was niet van
plan tegenstand te bieden.
„Ik heb je geleerd, toen je je eerste
diploma had," zei zijn vader ruw, „en
met dezen zelfden riem erin geslagen,
dat de eerste zorg van een officier zijn
schip is, en de tweede zijn bemanning.
Niets mocht daar tusschen komen, mis
schien herinner je je dit 1"
„Ja. mijnheer," antwoordde Jimmy
rustig. „Ik herinner 't me heel goed."
„Waarom deed je dan zooiets bul
derde kapitein Ilarcourt. „Negen jaar
hard werken voor jou, totaal wegge
gooid Ik zal je leeren. Waarom ris
keerde je een schip en twintig man in
de Straat van Beaufort Eerzucht, een
spelletje, hè Een held zien te worden,
op een goedkoope manier naam zien
te maken
„Ik geloof niet, dat u me begrepen
hebt, mijnheer," zei Jimmy kalm.
„Niet begrepen, wat niet begrepen
schreeuwde kapitein Harcourt., terwijl
hij zijn riem ophief. „Als je het dan
niet uit eerzucht gedaan hebt, waarom
dan wel Waarom V'
„Uit liefde, mijnheer," antwoordde
zijn zoon en het werd plotseling
doodstil in de kapiteins-liut van de
Trush.
Kapitein Harcourt stond als ver
steend, zijn hand met den riem half
omhoog. Zijn oogen waren strak en
zonder ophouden op die van Jimmy
gerichthet scheen niet tot hem door
te dringen.
Toen leek het, alsof er langzaam
iets in zijn binnenste brak hij wankelde.
De riem viel omlaag, zijn oogen knip
perden en hij sloeg een hand voor zijn
gezicht,
Voor het eerst in zijn leven kwam
hij te- staan voor iets, waar hij geen
antwoord op wist.
„Na.... na.... alles.... wat ik
je...." Hij kon niet verder spreken.
„Er was niets," zei Jimmy kalm,
„dat ik liever niet zou hebben mee
gemaakt., mijnheer
Kapitein Harcourt. keek wederom in
Jimmy's oogen en iets vreemds, nieuws
en warms schenen zij beiden tegelijk te
voelen. Kapitein Harcourt verzette zich
ertegen en zijn heerscliersmacht hielp
hem hierbij.
Zorgvuldig, alsof hij niet precies
wist wat hij deed, gespte hij zijn riem
weer om.
„Je. je moet begrijpen, mijnheer
Harcourt," sprak hij heescli, „eerst het
schip. Zooiets mag niet. weer gebeuren."
„Ja, mijnheer," stemde Jimmy in,
,,'t mag niet meer gebeuren."
„Zijn de papieren voor den consul
in orde vroeg z'n vader.
„Alles O.K., mijnheer," antwoordde
de eerste stuurman.
„Dan gaan we ze samen wegbrengen,"
zei de kapitein. „Als ik 't je alleen
laat doen, stuur je misschien den lieelen
boel in de war."
„Ja, mijnheer," gaf Jimmy toe. Hij
tikte even aan zijn pet en op een wenk
van zijn vader ging hij het eerst. het.
dek op. En toen hij daar liep, voelde
hij, of dacht hij te voelen een lichten,
schuchteren, maar heerlijken greep van
kapitein Ilareourt's hand op zijn
schouder. Hij wist het niet zeker en
hij werd er nooit zeker van, maar het
was voldoende.
menen c
VstVer
VOOR hen die het nieuwste van het nieuwste willen hebben
is de Parker Vacumatic Vulpen zonder rubberzak of
zuigponip, een exclusief model, dat al de inkt gichtbaar
maakt en io2°n meer inkt bevat. Voor hen die van kleuren
houden is er de wereldberoemde Parker Duofold, toeven en
veertig maal verbeterd. Voor lager geprijsde geschenken zijn
de Premiere" en "Moderne" seriesnet zoo mooi als
efficient. U hebt slechts de complete serie in te zien om te
weten, dat TJw vrienden werkelijk dankbaar zullen zijn,
wanneer U ze een Parker geeft.
Maxima Fl. 22.50, Major Fl. 17.50,
Slender Fl. 15.00, Standard Fl. 12.50,
Lady Standard Fl. 11.50,
Potlooden Fl. 5.50 Fl. 10.00
Koop mtn ParkerP.rij~eii\Yor-
den na 5 December Verhoogd
voor Geschenken
Gebr. RIKKERS, N.V. AMSTERDAM -ROTTERDAMDEN HAAG
Parker's Gebruikersdienst, Prinsengracht 622, bij de Vijzelstraat, Amsterdam, C
