BIJ DE KOLENBRANDERS
OP DE VELUWE
De kolenbrander met zyn zoons aan den arbeid
is**k rnm^É---:ii£ÉISfKlÉB^lÉi
<r,éi
Er is maar één man die
m eester is en dat is de
Om liet beroep van kolenbrander zweeft de
geur van de romantiek. Velen onzer her
inneren zioli uit bun jeugd die prachtige
en spannende verhalen, waarin miskende
jonge edellieden 't beroep van kolenbrander kozen en
'n tijd in 't woud leefden, totdat 't moment kwam,
dat ze in eer en waardigheid hersteld werden.
De kolenbranders van de Veluwe echter, vier
leden van de familie Schuurkamp, zijn absoluut
geen vermomde edellieden, maar artisten van de
zuiverste houtskool, de
eenige overgebleven kolen
branders in ons land.
Bij paal negen, aan den
grooten weg tusschen Apel
doorn en Voorst, oefenen
de oude Schuurkamp eu
z'n drie helpers op 't oogen-
blik hun interessant, bedrijf
uit. Daar bouwen zij hun
merkwaardige pyramiden
op van palen, dekken deze
af met zand en plaggen,
steken deze. pyramiden in
brand en produeeeren op
deze manier houtskool.
Dit kwartet beroeps-
brandstichters zwoegt dag
in dag uit in de Veluwsche
bosschen, de oude (Herrit
Het hout wordt op een
ladder naar hoven gebracht
om in den hoop verbrand te
worden.
Schuurkamp met z'n twee zoons"en een familielid.
De oude man doet 't al sedert z'n jeugd, de anderen
moeten 't eigenlijk nog leeren, want. ze doen
't dan ook pas zeven jaarze zitten eigenlijk nog
op de schoolbanken. „Er is maar één man in 't
heele land," zegt z'n patroon, de heer Beekman
uit Uddel, „die 't zeer moeilijke vak absoluut
meester is en
dat is de oude
Schuurkamp."
'f zeer moeilijke vak
oude Schuurkamp.
