Even sag ik Mona staan, terwijl ze naar mij wuifde.
andere manier over die harp in de badkamer oor-
deelen. Het arme kind liad toch vijf jaar hard aan het
conservatorium moeten studeeren. Eu om dat nu
maar zoo direct aan kant te zettenis een heeleboel
gevergd. Ee beloofde me echter, er langzamerhand
afstand van te doen. Zij zou zich aan haar stem gaan
wijden. En tegen den tijd, dat ze voldoende zou kun
nen zingen, wilde ze er het harpspel geheel aan geven,
liet zou mij dan toch zeker in het geheel geen moeite
kosten, haar stem naar plaatsen te brengen, waar
ze repetities hield of concerten gaf. Hat zou een
reusachtige overeenkomst zijn. Niet
En hier is het, dat uw cliënte, Mrs. Calvin Drake,
optreedt, de gevoelvolle ziel. Haar voornaam is
Beatrice. Zij is degene, die aardige mannen in haar
huis inviteert, om ze met Mona in kennis te brengen,
terwijl het arme kind alleen naar mij verlangt.
Mrs. Drake is een van die wezens, die eigenlijk het
leven van iedereen willen leven. Ze heeft niet genoeg
aan haar man en kinderen, haar honden en dienst
personeel. Xeen, zij is de beschermster van iedereen.
Van den krantenbezorger tot den marine-matroos.
Mona en Mrs. Drake zijn dikke vriendinnen. Mrs.
Drake is zoo rijk, als Mona het zich in haai' stoutste
droomen nooit zou hebben durven voorstellen. En
Mona is even jong, knap en talentvol, als Mrs. Drake
dit in ruil voor al haar geld wel zou willen wezen. Zoo
vullen zij elkaar dus uitstekend aan. Zij vinden er
schijnbaar 'n grooten troost in om samen te zitten
en de goede dingen van elkaar te benijden.
Direct nadat ik Mona een ring had gegeven
neen, geen kostbaren, "u gewoon brillanten ringetje
begon eigenlijk mijn narigheid pas.
Neen, meneer, denk nu niet dat mijn narigheid over
was, nadat ik verloofd was. Toen Beatrice zag, dat
al haai' pogingen om Mona aan 11 rijken man uit te
huwelijken, mislukt waren, gingen haar eerste ge
dachten er naar uit, Mona als haar intiemste vriendin
de haar passende bruiloft te geven
Als u eens wist hoe Beatrice Drake en Mona dat
alles beraamd hadden. Een prachtig orkest, hon
derden gasten, kostbare diners, bruiloftstaarten
enzoovoorts.
Ik heb met Mona gepraat, maar dat leidde
tot niets.
„Beatrice is altijd zóó lief voor me geweest. Ze
heeft mij met m'n studies zoo geholpen en ook met
concerteeren. Nu heeft ze haar hart op dit huwelijk-
gezet en het is me eenvoudig onmogelijk om haar
daarin teleur te stellen."
Maar ik kan het niet helpen, dat ik de gedachte
heb, dat Mona zich graag als het middelpunt van de
tule, tranen en mayonnaise wilde zien.
Eenige dagen geleden ontdekte Airs. Drake een
nieuwen violist. Zij scheen van de gedachte liezield
te zijn, hem uit te noodigen voor een van haar par
tijen
Toen Mona het mij vertelde, weigerde ik naar het
diner te gaan.
„Waarom niet vroeg ze.
„Omdat ik werk heb."
„Onzin, je kunt voor je werk altijd wegkomen."
„Goed," zei ik tot Mona. „Als je het dan absoluut
weten wilt, ik ga geen enkelen keer meer naar het
huis van je vriendin Beatrice. Het zal haar nog meer
stijven in het bespottelijke idee ons op te offeren
op het altaar van de kunst. Als ze mij vanavond
ziet, zal ze zich herinneren, nog hier of daar twaalf
muzikanten te hebben zitten, die ze voor ons huwelijk
aan een baantje moet helpen. Het zou heel wat beter
zijn, als ze eens wat meer aan lichaamsoefeningen
zou doen. Misschien was ze vroeger knap, dat is
best mogelijk, maar nu lieve help wat een
figuur
Doch voordat ik er nog een woord aan toe kon
voegen, had ik van Mona al een oorvijg te pakken.
Artisten zijn nu eenmaal gauw aangebrand en
vooral door het spelen op een harp schijnen de vin
gerspieren zich bijzonder te ontwikkelen.
Direct daarop scheen ze er wel ontzettend veel
spijt van te hebben, doch mij hinderde het ver
schrikkelijk. Ik stond op. Het ergerde me, dat een
vrouw, die beloofd had mijn echtgenoote te zullen
worden, zóó ruw kon zijn en haar zelfcontrole op die
manier kon verliezen.
„Kies en vlugIk gaf haar een laatste kans.
„Wil je mij of heb je Beatrice Drake ineer noodig V
„Ik weusch niet gedwongen te worden een vriendin
te verlaten."
„Zóó - dus ik ben je vriend niet, hè V'
„Natuurlijk niet, lieveling, want jou heb ik lief."
„Uitstekend dat is meer dan genoeg. Vaarwel
voor altijd Voor altijd hoor je
Ze zoende me zonder boosheid, hetgeen waar
schijnlijk de beste manier is, als je het tocli in je hoofd
hebt gezet heen te gaan. En ik ging.
Toen ik op kantoor kwam, was er al een boodschap
van Mona om haar op te bellen.
„Ik verwacht, dat je om zeven uur bij me zult zijn
om me naar Beatrice's huis te brengen," zei ze.
„Nou ik heb het wel erg druk, maar ik zal het
doen. Als je mij dan maar niet laat wachten. Moeten
we de harp ook nog meenemen V'
„Oh, nee lieveling. Ik speel vanmiddag niet."
.Ia, ik vergat het u nog te vertellen, Mr. Jones.
Mona had een grootseh schema op touw gezet. Wij
hadden het achterbankje uit den auto getild en er een
soort platform van gebouwd. Het was nu veel ge
makkelijker om de harp in en uit den wagen te
lichten. Ik heb Joch een nieuwen wagen noodig,
want van dien ouden deugde de kap niet meer. Als
ik Mona ergens naar toe moest brengen, pakte ze haar
avondkleeren eerst in, omdat ze zich anders een doo-
delijke verkoudheid op den hals zou halen, wanneer
ze die dingen in m'n wagen zou dragen.
In elk geval bracht ik haar er heen, overhandigde
het valies aan den butler en beloofde prompt 0111
twaalf uur wederom aanwezig te zijn om haar te halen.
Toon ik de oprijlaan uitreed, keek ik om. Het gor
dijn in Beatrice's slaapkamer werd opengetrokken.
Even zag ik Mona staan, terwijl ze naar mij wuifde
en kushanden in mijn richting wierp. Ze is altijd erg
lief, als ze haar eigen zin krijgt.
Later, terwijl de violist aan het diner speelde, heeft
men zich schijnbaar door datzelfde raam toegang
weten te verschaffen, en zijn de juweelen uit die
kamer verdwenen.
Maar niemand wist het nog, toen ik terugging
om Mona weer te halen.
Inderdaad was het reeds tegen twaalf uur dien
middag, toen ik de krant inkeek. Daar was het.
Vlak vooraan, op het eerste blad, met groote letters
en dik omlijnd
De juweelen van een millionnaire
gestolen.
Op het oogenblik dat ik die woorden gelezen had,
vloog ik naar Mona's appartementen. Dat is één
voordeel van een krantenopleiding. Je leert ten
minste hoe te handelen in geval van nood.
Ik wekte haar door als een gek aan de voordeur te
bellen en te kloppen. „Vooruit, Mona, kleed je vlug
aan. We gaan direct trouwen."
„Waarom Wat, is er gebeurd
Ik schoof de krant onder haar deur.
„Daar zei ik. „Lees dat eens
„Oh Die arme Beatrice. I)at is erg voor haar.
Maar er is toch geen enkele reden waarom dit onze
plannen zou veranderen. Beatrice had toch niet het
voornemen gehad haar juweelen op onzen trouwdag
te dragen. Zij wilde zich juist zeer eenvoudig kleeden,
zonder veel opschik en mij haar juweelen voor mijn
bruidstoilet leenen. We zullen het nu zonder die
kostbaarheden moeten stellen, dat is alles."
„Ik hoop, dat je de politie ook zóó zult kunnen
overtuigen," antwoordde ik. Op dat moment opende
ze de deur en liet me naar binnen. „Je hoopt, wat N'
„Ik hoop, dat je de politie zult kunnen overtuigen,
dat je deze kostbaarheden niet bij je had, toen je
gisterenavond van de Drakes kwam."
„Oh, BentJij veronderstelt toch niet, dat ik.
„Je verkleedde je in de kamer waar de juweelen
waren. Je droeg je valies er naderhand weer mee uit.
Als jij nu eens van de politie was, Mona wie zou
jij dan verdenken t"
Ze zei niets, maar staarde me doodversehrikt aan.
„En dat is nu nog niet eens het ergste,." vervolgde
ik. „De publiciteit zal je loopbaan totaal verwoesten.
Denk er eens over 11a, hoe hot zal staan op de voor
pagina van elke krant.
Mona Cushing Concertharpisie
ondervraagd in
JUWEELENDIEFSTAL
„Red me, BentRed meZij wier]) zich in mijn
armen.
„Er is slechts één uitweg, lieveling. Trouw met 111e.
Verdacht en ondervraagd te worden onder den naam
van mevrouw Benton Vail is alleen een doodgewone
formaliteit. Je kunt mijn naam even vrij gebruiken
als dien van jezelf, direct als hij de jouwe is. Het zal
je beschermen. Zorg dat je meisjesnaam ongerept
blijft voor het publiek."
„Oh, Bent je bent de edelste en onzelfzuclitig-
ste man die er leeft," zei ze.
Voordat ze werkelijk op adem kwam, waren wij
reeds op het stadhuis en werden de korte woorden
uitgesproken.
Als getuigen fungeerden twee vrienden van me,
de politie-agent, die voor het stadhuis stond en de
klerk, die voor de vergunning zorgt 0111 een wapen te
mogen dragen
Geen witte tule of satijn, geen muziek, niets van
dien aard. Mijn moeilijkheden zijn eerst begonnen
toen ik op zoek ging naar een detective. Het schijnt,
dat men door de vingerafdrukken had uitgevonden,
wie de eigenlijke inbraak had gepleegd.
E11 zelfs 0111 mij te helpen kon ik geen mannetje
vinden, die tijd genoeg had om mijn vrouw een ver
hoor af te nemen in een zaak, waarvoor zij door de
arrestatie alle belangstelling hadden verloren
Laat u mij niet in den steek, Mr. Jones. Denk u
eens in, waar ik aan toe ben, als zij te weten komt,
dat ik haar als 't ware beroofd heb van het huwelijks
feest, zonder wettige reden. Het zou tot een gebroken
huwelijksleven aanleiding kunnen geven.
Ga naar haar woning.
Het is nu ónze flat.
Stel haar eeu paar eenvoudige vragen, net vol
doende om haar te doen weten en beseffen, dat ik
een man van mijn woord ben
Als u het doet, neem ik direct een inbraak-polis op
de harp. Bovendien zult u haar heel aardig vinden.
Ze is eenvoudig een schat 1"
