ONZE OUDE KOUSEN PRODUCTIEF GEMAAKT
36
IFe beginnen bovenaan te knippen en gaan spiraalsgewijze naar beneden. Allerlei kousen van willekeurige tint kunnen worden gebruikt. Het effect zal zeker
3 aardig zijn.
O, die ellende van telkens weer opnieuw te
stoppen zijden, halfzijden en fil d'écosse-kousen
Nauwelijks zijn ze heel, of we kunnen weer opnieuw
beginnen, en het ergste is wel, dat al dat stoppen
op den duur toch niet meer helpen wil, om de
eenvoudige reden, dat de meeste kousen het na een
half jaar soms langer, soms korter begeven
Tenminste.... de voet. Het been van de kous
bevindt zieb dan meestal nog in uitstekende con
ditie. En daarom juist is het zoo jammer, om al
die oude kousen zoo maar zonder meer weg te gooien.
Gelukkig is er genoeg op te verzinnen om het nog
goede gedeelte van kousen op een nuttige manier
voor iets anders te gebruiken, en tegenwoordig zijn
er dan ook hoe langer hoe minder vrouwen, die haar
kousen direct wegdoen, als zij ze niet meer dragen
kunnen.
Laten wij voor we verder gaan eerst even er
op wijzen, dat liet altijd verstandig is, twee paar kou
sen van dezelfde soort en dezelfde kleur tegelijk te
koopen. Is dan een kous van liet ééne paar b.v. door
een of ander ongelukje spoedig ongeschikt geworden
om te dragen, dan kan de tweede kous vaak nog met
een kous van het andere paar worden doorgedragen.
Wat nu de beenen van onze oude kousen betreft,
sommige vindingrijke geesten zijn zelfs zoo handig,
dat ze er in slagen, er allerlei kinderkleertjes,
zooals direetoirtjes, onderjurkjes enz. van te fabri-
eeeren. Maar ook zonder dat we hieraan direet
willen beginnen, zijn er genoeg mogelijkheden. Heel
eenvoudig is natuurlijk, de kous in stukjes te knip
pen en die als vulling van speldenkussens en gewone
kussens dienst te laten doen.
Ook stofdoeken zijn uitstekend van de beenen
van oude kousen te maken. We knippen daarvan
een paar rechthoekige lappen, vouwen die dubbel,
leggen ze op elkaar en stikken dan liet geheel in
groote ruiten door.
Schoenenzakjes voor op reis maken we ook van
de beenen van oude kousen. We knippen er eenvou
dig van onderen een klein stukje af, maken het zakje
daar dicht en lialen het van boven met een koordje
toe.
Kleerhangers bekleeden kunnen we ook niet dit
materiaal doen. We leggen 'n langen reep eenvoudig
om den hanger heen en rimpelen hem van onderen in.
Sommige extra-zuinig aangelegde menschen gaan
zelfs zoover, dat zij den naad van het kousenbeen
heel voorzichtig lostornen en dan draadjes gaan
uittrekken van liet zijden materiaal, die zij dan
gebruiken als stopgaren voor kousen van dezelfde
soort. Ongetwijfeld is dit een methode, die licht eens
te probeeren valt.
Een werkje, dat in ieder geval dankbaar zal
blijken, is het haken of breien met „koord", dat van
kousenbeenen is geknipt. We zullen hier even nader
verklaren, wat precies bedoeld wordtde foto's
wijzen ons trouwens ook wel op weg.
We nemen het konsenbeen en beginnen van bo
ven af spiraalsgewijze naar beneden gaand een smal
reepje te knippen (ongeveer 1 cm. breed). We gaan
steeds door en krijgen, doordat het reepje direct
naar binnen omkrult, een soort koord, dat, we ge
bruiken om te haken of te breien.
We nemen b.v. verschillende kleuren achter elkaar
(eventueel door de kousen tevoren te verven, hoewel
We haken gewoon vasten in heen-en-weer-
gaande toeren.
dat wel veel werk is) en haken van liet
koord met een grove haakpen een recht-
hoekigen lap, die als matje dienst kan
doen, b.v. in. de badkamer. We liaken
gewoon in heen-en-weergaande toeren en
wel steeds vaster. Het effect is beslist
aardig en liet haken van zoo n matje is
een gezellig werkje om lange winter
avonden door te brengen.
Tot slot, zij nog vermeld, dat we een
dergelijk kleedje nooit te warm mogen
wasschen. Het beste is, een lauw sopje
van een of andere zachte vlokkenzeep te
gebruiken.
Het matje als het af is.
