DE GEVOLGEN VAN EEN AFSPRAAK door William Thornton 'jQWUk Klokkende schootjes, 30 Het is nog niet zoo lang geileden, dat sneltrein 859 tusschen Oakland en PSan Francisco aan een wissen ondergang ontsnapte. De bladen van Frisco stonden er vol van, maar de geschiedenis, die er aan verbonden was, bleef hun onbekend. Dat had natuurlijk zijn goede reden, hoewel er hier gerust over geschreven kan worden. Het was op een somberen November dag, dat deze gebeurtenissen voorvielen. Commissaris Thompson van Frisco had een zaakje opgeknapt in Oakland en reed tegen het middaguur naar Frisco terug. Een paar uur later passeerde hij het dorpje Blomsfield. Aan het eind van de dorpsstraat stond een lijkwagen voor een der bescheiden huisjes. Hij kon hem maar juist passeeren en met matige snelheid reed hij er voorbij. Ilij stond op het punt vol gas te geven, toen hij uit een huis aan den overkant een man te voorschijn zag komen en de straat oversteken. Thompson moest voor hem remmen en het schurende geluid deed den man verschrikt opzien. Op het zelfde oogenblik bracht Thompson den wagen tot stilstand. Hij had een zekeren Dick Bull herkend, een beluchten in breker, met wien hij vroeger meermalen te doen had gehad. En hij herinnerde zich, dat de justitie altijd nog een klein zaakje met hein te vereffenen had. Tien seconden later legde hij zijn hand op den arm van den man. ,.Dat is een onverwacht weerzien, Dick Bull. Hoe lang is het al geleden, dat je ons op het laatste oogenblik ontglipte 1 Een jaar of vier V' Hij zag zijn arrestant doodsbleek worden en een angstigen blik op het huisje werpen, waarvoor de lijkwagen stond. „Zes jaar," bracht hij met een ver stikte stem uit. „Méént u het, dat u mij moet hebben V' „Wat dacht je lachte Thompson grimmig. „Moet ik je geheugen soms even opfrisschenWe hebben altijd nog wat voor je in het vet staan. Een mislukte inbraak en mishandeling van een politieagent." ,,'t Is.'t is al zoolang geleden," stamelde Dick Bull. „Ik hoopte dat jullie het vergeten zouden zijn. U gelooft het misschien niet, maar na dat laatste zaakje ben ik den anderen kant opge gaan. Den fatsoenlijken kant, zal ik maar zeggen. Ik heb een vrouw en twee kin deren en alles gaat goed. Zou u die laatste geschiedenis niet door de vingers willen zien, commissaris V' Zijn bedelende stem maakte niet den minsten indruk op Thompson. Het was een van zijn vaste principes nóóit iets van een misdadiger door de vingers te zien. „Géén consideratie," was zijn lijf spreuk en die verzaakte hij nooit in de uitoefening van zijn ambt. Resoluut schudde hij het hoofd. „Geen denken aan, vriend," zei hij hard. „Wou je dat ik mijn plicht ver zaakte Geen sprake van. Stap maar vlug in, dan zal ik in den auto je handen boeien." Op dat oogenblik ging de deur van het huisje open, Waarvan de gordijnen neer gelaten waren. Er verscheen een knappe, jonge vrouw op den drempel, met een behuild gezicht. Aan haar schort klamp te zich een driejarig jongetje vast. Zij wierp een onderzoekenden blik op Thompson, wenkte Dick Bull met een hoofdlieweging en verdween weer naar binnen. „Mijn vrouw," zei Dick Bull met een ongelukkige stem. „Haar moeder wordt dadelijk begraven, ,1e zal me nou toch niet meenemen, commissaris Zij weet nergens van van vroeger niet, bedoel ik. Kan je me dan tenminste geen dag uitstel geven 1 Dan kan ik haar althans uitleggen, hoe de vork in den steel zit. Wees mensclielijk, commissaris. Eén dag uitstel maar. Ik bezweer je, dat ik niet zal vluchten. Ik heb mijn vrouw en kinderen immers - Je zult er beslist geen spijt van hebben, commissaris...." De verschijning van de vrouw en de tragische omstandigheden, waaronder deze arrestatie plaats vond, roerden Thompson toch even. Hij aarzelde en dat was in zijn leven de éérste maal, waar het zijn plicht en principes betrof. Het scheen inderdaad waar te zijn, dat Dick Bull het oude leven vaarwel had gezegd. Dat nam echter niet weg, dat liet recht zijn loop moest hebben. Een paar uur uitstel evenwel.... als hij den kerel vertrouwen kon ,,'t Is tegen mijn principes," beet hij hem eensklaps toe, toen hij de deur van het huisje opnieuw open zag gaan. „Ik zal echter consideratie met je hebben en je tot vanavond den tijd laten, om je vrouw op de hoogte te brengen. Probeer echter niet om er tusschen uit te knijpen. Vind ik je vanavond niet thuis, dan zal ik het je inpeperen. Om acht uur ben ik hier terug. Het gezicht van Dick Bull klaarde op. „Liever niet hier, commissaris,"mompel de hij haastig. „Ik zal zorgen om acht uur in „Het Witte Paard" te zijn. De herberg een kwartier voorbij den tunnel. Als u dien weg daar volgt, komt u er voorbij, 't Is bijna géén omweg naar de stad. Om acht uur precies." „Goed," knikte Thompson, nog half onwillig. Met een hoofdknikje reed hij weg. Hij sloeg den weg in, dien Dick Bull hem gewezen had. Die weg leidde over het kanaal van Frisco, welks oevers ver bonden waren door een hefbrug voor het spoor en een hooggelegen viaduct voor het wegverkeer. Een kilometer verder passeerde hij een kleine buitenherberg „Het Witte Paard". Hier zou hij dus 's avonds zijn arrestant aantreffen. Ontevreden op zichzelf reed hij door naar de stad. Hij had reeds spijt van dat afspraakje, waarmee hij zijn principes en lijfspreuk verloochend had. „John, ik heb een verrassing voor je," zei mrs. Thompson vroolijk, toen hij een uur later thuiskwam. „Ernie komt met een paar dagen verlof. Er kwam zooeven een telegram, we kunnen hem verwach ten met den sneltrein van half negen. Komt het je gelegen hem af te halen 1" Ernie was hun zoon, die pas benoemd was tot inspecteur van politie in Denver. Thompson verwenschte zijn zwakheid naar de maan. Had hij dien Dick Bull meteen meegebracht, dan had hij den avond voor zichzelf gehad en zijn zoon van den trein kunnen halen. Nu zat hij minstens tot elf uur vast aan het eerste verhoor. „Neen," zei hij ontstemd, „ik heb dienst vanaf half acht. Ga jij maar naar het station." Het weer werkte er dien middag nog Bestellingen hunnen als volgt geschiedendoor bemiddeling van Uw agent of bezorgerdoor girostorting op No. 293631 door toezending van het bedrag per postwissel of in postzegels (uitsluitend a 5 en 6 cent). geschulpte schootjes, gladde schootjes, schootjes met plooien en tientallen variaties hierop zul len het a.s. seizoen veelvuldig toegepast worden. Schuchtere teekenen wezen reeds vorig jaar op deze richting en nu ze dan een feit geworden is, zal ieder zich wel verheugen over dezen zoo echt-vrouwelijken klee- dingsvorm, welke zich op zoo veel manieren laat verwerken. De afbeelding hiernaast geeft U een typisch voorbeeld van deze dracht. U zult nog opmerken, dat hier de rok ook klokkend is gemaakt, hetgeen het geheel 'n fraai accent verleent. Dit voor beeld is één van de 335 fraaie modellen, welke zullen worden afgebeeld in de nieuwe „Zomer- pracht", welk modeboek, be langrijk uitgebreid, in de eerste dagen van Maart zal verschijnen. Enhlr zijdestoffen. welke dezen zomer zéér veel gedragen zullen worden. Dus in de eerste dagen van Maart verschijnt de nieuwe „Zomerpracht", uitgebreid tot 64 pag. en 335 modellen, waaronder ruim 100 voor kinderen. Onder de vele lezenswaardige artikelen is er één, dat wel Uw bijzondere aandacht zal hebben, n.l. „Van Panora-patroon tot japon". Hierin wordt punt voor punt het maken van een japon met U doorgenomen. Als U er straks op z'n Paaschbest uit wilt zien, be stelt dan nu reeds de nieuwe „Zomerpracht". Als één der eersten hebt U het dan begin Maart in Uw bezit. De prijs is. A N O R A s t g i r o 293631

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1937 | | pagina 30