huwelijksreizen, hij is het dorado van alle Ameri- kaansche jonggehuwden. Zij zijn er graag geziene gasten Men heeft aparte hotels met aparte badgelegenheden voor hen opge richt. Zij zijn van alle bezoekers het meest belust op souvenirs en zonder uitzondering brengen zij een bezoek aan den reusachtigen, hollen eik, die in 't Niagaramuseum staat opgesteld en op wiens stam zij hun naamkaartje bevestigen. Tienduizenden kaartjes van jonggehuwden zijn daar reeds vast geprikt, vele ervan vergeeld en omgekruld door 't lange hangen, met namen erop, die niemand kent, maar eenieder leest. Des avonds, als de jonggehuwden ria moeizame tochten door de omgeving onder geleide van Indi- aansche gidsen alle gidsen beroemen zich op Indiaansche afkomstterugkeeren naar hun hotels, kunnen zij zich tot diep in den nacht ver maken in dancings, cabarets, bioscopen en al de kermisattracties, die bij de watervallen zijn opge steld. Er is rumoer en vroolijk vertier. De bulderende watermassa's fon kelen in de felste kleurenbelich- ting. Maar niemand misschien, die naar de ongerepte, woeste Niet alleen mantels en oliejassen kan men bekomen, doch in luxueus inger ichte kleedkamers kan men zich ook van speciale onderkleeren voor zien, voordat men den tocht naar den met der watervallen onderneemt. schoonheid ervan uit vroeger eeuwen verlangt. Niemand misschien.... dan een oude, dolende Indiaan, die zich nog vaag de my then en legenden herinnert van den „Donder der Wa- teren", gelegen in jdgrelp het hart van een ondoordringbaar gebied. II Wfll k d orspelli lijk li ii aal ile geweldige, holle eik, waarin de ikaartje prikken. Overigens kunnen zij ■prinses Doraldina voor vijf cent hun i. J)e:e voorspellingen bevatten natuur- ts dan liefs en goeds Iii het museum staan ook de tonnen, waarmede de waaghalzen zich. naar beneden lieten storten, opgesteld. Natuurlijk met foto's erbij én de namen. Het zijn Bobby Leaeh, Annie Taylor, mrs. Wagnfurer en Jean Lussier. De laatste alleen is nog maar in leren. l)e anderen zijn een natuurlijken dood gestorven.' De.beroem de ku nstsch ilder mr. Ilerley is er op uit steeds voldoenden voorraad te hebben. Hij schildert vijftien watervcdlen per dag en kan tijdens het drukke seizoen z'n klanten niet eens allemaal bedienen! Jean Lussier, de held der Niagara, is de eenige nog in leven zijnde waaghals, die zich van den val naar beneden liet storten. Hij volbracht dezen tocht in den gummikogel, dien men op onze foto ziet. Lussier is thans altijd in 't Niagaramuseum bij dezen kogel te einden, waar hij foto's en beschrijvingen van z'n waagstuk verkoopt. utiliteits- Jieden, iiatuuij racht zag acht!] sxploitatie hand de «spel voor duizenden nen de a ter als ki bonder ikport honderd-' >11 aan de (onder der oude In de Lu ompai ekrachl en i den oals d< (zangei s de Nia- omschnef men 't mm® Ier als „de .rdekra ilit, die in t ove een af- n honierdvijfen- ilderei (le godheid Lichten zake ken to aan den 'egen voor gara Falls uit in een n, hieuw platforms, restau- onderende watermassa's aan, die des avonds met groote schijn werpers verlicht werden in allerlei kleuren. Thans wordt de waterval jaarlijks door meer dan twee millioen bezoekers bezocht Alles is er perfect georganiseerd. Men ziet de watervallen van links en van rechts, men vaart met een bootje er zoo dich mogelijk naar toe, men kan er, beschut door een regenmantel, achterom wandelen, men kan er zich laten filmen en fotografeeren, terwijl souvenirs in duizenderlei vorm te verkrijgen zijn Velen, wien deze Amerikaansclie manier van „zakendoen" te bar is geworden, vluchten naar de Canadeesehe zijde van den waterval, waar men over een brug met prachtige vergezichten kan heen- wandelen. Natuurlijk moet men zijn pas laten contro leeren, maar dat gaat nogal gemakkelijk. Aan de Canadeesehe zijde heerscht 'n betrekkelijke rust, een vriendelijker en meer geordende sfeer, men voelt't is een stukje Engeland, dat weldadig aandoet tegenover het geroezemoes aan de Ameri kaansclie zijde. Vóór het opheffen van de prohibitie hield men op Zon- en feestdagen een waren uittocht naar de Canadeesehe zijde, waar men zich vrijelijk aan bier en wijn te goed kon doen. Het gezicht op de watervallen nam men toen op den koop toe lYlatuurlijk heeft de beroemde waterval ook z'n „geschiedenissen" van menschen, die in de woeste draaistroomen verongelukten of op heldhaftige, wonderbaarlijke manier werden gered. Van waag halzen, die in tonnen of gummiballen zich door den stroom naar beneden lie ten storten, daarbij ver ongelukten of er won der boven wonder heel huids van af kwamen en nadien munt sloegen uit hun avontuur door 't ver- koopen van foto's en souve nirs en door lange relazen in de couranten. Maar ook andere, be minnelijker verhalen doen de ronde langs de boor den van den bruisenden waterval, want hij staat op het programma van alle

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1937 | | pagina 21