EEN DRAMA OP DEN ETNA
s
Püïliït was '1un een'9e bad OLIJF "OLIE
M gebruikt de vijfling aM&ri PALMOLIVE
T
Rn, &A
^O0L.
„De misgeboorte
29
DOOR HERBERT BAILY
Goedendag, signor Pacelli. Mag ik mij even voor
stellen John Vernon uit Londen. Ik behoor
tot het Engelsche toeristengezelschap, dat gis
teren den Etna heeft beklommen. Ik vernam dat u
hier in het dorp voor manusje-van-alles speelt en ook
zoo'n beetje de apothekerij beoefent.
U begrijpt er natuurlijk alles van. Jawel, het gaat
om die rechtervlerk van me. Ik had graag, dat u daar
voor een paar lires verband omheen zwachtelde met
een lapje jodoformgaas ertusschen. Ik moet zwaar
gewond ruiken, begrijpt u. Maar wat ik u bidden
magspreek zachtjes, want mijn meisje staat in
uw winkel.
Ha, signor Pacelli, ik lees de vraag al in uw oogen.
Natuurlijk is het een vrouwenkwestie. Sicilië, niet
waar Maar wacht even, ik zal eerst dat laken van
mijn hand afwinden. Zóó. Wat zegt u ziet u niets
aan die vlerk Haha, ik ook niet, signor Pacelli. Die
hand mankeert niets. Maar pakt u haar tóch maar
goed in. Héb ik nogal wat zwachtel voor tien lires
Van hier tot Rome, zegt u Heel goed, begint u dan
maar.
Een grap, vraagt u Weineen, het was een heu-
schelijk drama. Elly Nuqent heet ze. Ik leerde haar
kennen op de reis we zijn lid van dezelfde reis-
vereeniging, begrijpt u. Een beeld van een meisje,
maar zoo romantisch als Romeo en Julia samen. Die
kent u wel. Zij reist met haar tante, een heel aardig
menscli. Jammer, dat zij niet meer invloed heeft op
haar nichtje. Enfin, het is nu toch in orde gekomen,
al is het op een vreemde manier.
Als ik in Londen terug ben en aan de geschiedenis
terugdenk, krijg ik beslist nog eens wat van het
lachen, signor Pacelli. Den eersten avond, dat. ik haar
leerde kennen, probeerde ik het kunstje al. Maar ik
kreeg géén kans. Ze wou alleen iemand, tegen wien ze
hoog op kon zieneen held, of zooiets. Nou, ik was
heelemaal niet van plan van die lollige reis een treur
spel te maken en aan 'n dooien held liad zij toch ook
niets. En dus klampte ik haar tante maar eens aan.
„Elly," zei ze, „dat is het vreemdste schepseltje
van al mijn nichtjes. Het knapste ook en een hart van
goud. Maar zij droomt graag en van droomen komt
dwepen. Ze wil alleen een man, die haar imponeert.
Tegen wien zij hoog op kan zien, zooals ze zelf zegt.
Imponeer, overdonder haar desnoods en je zult haar
winnen.
Nou, het was een raar recept, dat die tante me voor
m n kwaal meegaf. Ik wist er geen raad mee u kunt
me gelooven, signor Pacelli. Toen we in de Middel-
landsche Zee waren, dacht ik erover overboord te
springen en de schuit achterna te zwemmen. Maar
ik heb nogal gauw last van kramp en in de zaak, waar
ik werk, kunnen ze me beslist niet langer missen dan
drie weken.
Nou, en toen kwamen we hier. We zouden met z'n
allen den Etna bestijgen en boven overnachten. Dat
was gistermorgen. We gingen op stap en gisteravond
bereikten we den top. We sliepen in de tenten en
vanmorgen ontbeten we in dat kleine Siciliaansche
kroegje daarboven. Allemaal tegelijk konden we er
niet in en toevallig trof ik het, dat ik bij de laatste
ploeg was. M'n meisje en de tante natuurlijk óók,
want ze noemden ons allang „de onafscheidelijken".
Ja, het is'n beetje langs een omweg, signor Pacelli,
maar ik bezweer u, dat alles bij het stuk hoort. Neen,
knoopt u dien zwachtel nog maar niet vast. 't Is nog
een beetje te mager om die vlerk. Geef er maar tien
lires bij laten we zeggen een eindje van Rome tot
Parijs.
Nu had ik daarboven toevallig de eieren zien koken
voor de eerste ploegen. Lekkere halfzachte eitjes
zoowat, tien minuten. En toen wij dan eindelijk aan
de beurt waren, zeg ik tegen Elly „Er staat hier
nog een middeleeuwsch fornuis in de keuken, heele
maal van steen. Ik denk dat, het antiek is. Ga je mee
eens kijken t"
Natuurlijk ging ze terstond mee. Ze dweept met
alles wat middeleeuwsch is en met de middeleeuwsche
liefde het meest.
Nou, u kent het fornuis in dat kroegje misschien
wel en er stond juist 'n pan water op voor ónze eieren
Het kookte nog niet, maar veel scheelde het niet meer.
Ik zei „Eigenaardig fornuis, vind je niet, Elly t"
„Beeldig," zei ze.
„Lieveling," zei ik, „ik laat het precies eender in
onze keuken nabouwen, als je ja zegt. Toe, zeg nu
maar ineens ja, dan neem ik de maten even op. Den
centimeter had ik ook van de zaak meegenomen,
begrijpt u
Enfin, ze wou er nóg niet van weten en het water
in de pan begon te koken.
„Lieveling," hernam ik wanhopig (want elke secon
de was kostbaar), „ik weet dat je alleen kunt houden
van een man, die tot iets grootsch in staat is. Harnas
sen en tournooien zijn allang uit den tijd zèg me,
wat ik moet doen, en ik zal geen seconde aarzelen.
Hier! Voor jou wil ik m'n rechterhand in die pan
kokend water steken."
„Dat meen je niet," bespotte ze me.
Nou, en tóén had ik haar natuurlijk precies waar ik
haar hebben moest. Ik stak pardoes m'n hand in dat
kokende water en ik vertrok geen spier van m'n ge
zicht. U had haar moeten hooren gillen,.signor Pacelli.
Ze rukte aan mijn arm, maar m'n hand bleef in die
pan. Toen viel ze me snikkend om mijn hals. „Lieve
ling," schreide ze. En daarmee was eindelijk alles in
orde. Alles Ze deed haar oogen dicht, toen ik m'n
hand te voorschijn haalde. En huilen van je welste
Nou, d'r lagen schoone tafellakens genoeg en in tijd
van een ommezien had ik m'n vlerk opgedirkt met
een pracht van 'n verband. Net of ik zóó uit den
zeeslag bij Trafalgar kwam. En geen spier van m'n
gezicht vertrok, 't Was wèl een beetje beroerd, dat
Elly het zich zoo aantrok.Ze huilde tranen met
tuiten, maar dat ging over, toen ze me voeren mocht.
Enfin, signor Pacelli, we zijn samen, heelemaal
alleen naar beneden gekomen. En natuurlijk had ze
geen rust, vóór die vlerk goed nagekeken en ver
bonden was. Doe er nou nog een eind jodoformgaas
op en 'n kilometer of wat zwachtel tot Londen. Dan
lijkt het tenminste wat. En dan zullen we haar
binnenroepen. Ze zal u wel vragen, of er levensgevaar
bij is. Zegt u gerust alles wat u wilt. Maar ik bezweer
u bij Amor zeg haar niet, dat water op drieduizend
meter hoogte reeds bij 'n zóó lage temperatuur begint
te koken, dat je er gerust voor eenige oogenblikken
je hand in kunt houden, zónder je te branden of pijn
te doen."
PERSTUK
MERKWAARDIGE FEITEN:
3 Er was minder dan één kans op
dc VIJFTIG MILLIOEN dat zij
levend ter wereld zouden komen.
2 Zij kwamen twee maanden eerder
dan zij werden verwacht.
3 Toen alle vijf één uur hadden ge
leefd was een record in de wereld
geschiedenis gevestigd
4 Allen tezamen wogen zij bij dc
geboorte slechts twaalf pond en
bijna twee ons
5 Maar vóór zij anderhalf jaar oud
waren, wogen zij elk bijna acht
tien pond
6 Nu zijn cr geen gezonder kinderen
dan Cécile. Y vonne, Emilie. Annette
en Marie Dionnc
'Dionne
werdnahaarg
en gedUt^tn otttfoUe
tijd daarna^ de b
é^n^ct
live
Uit de hiernaast afgedrukte ver
klaring van Dr. Dafoe. de zorg
zame dokter van de Canadeesche
vijfling, kunt U gemakkelijk Uw
eigen gevolgtrekkingen maken
Toen men een middel moest vin
den om haar teere huidjes te was-
schen, koos men olijfolie en later,
als logisch gevolg, de met olijf
olie bereide zeep: Palmolive. De
zeep. die overal wordt gebruikt
wegens haar zachtheid.
„Natuurlijk Palmolive", zullen
tienduizenden vrouwen mét U
zeggen. Zij weten hoe zacht en
toch hoe grondig, de huid door
Palmolive wordt gereinigd. Iede
re vrouw die haar jeugdige frisch-
heid wenscht te bewaren of te
herwinnen en zóó haar charme te
verhoogen, kan niet beter doen
dan regelmatig Palmolive gebrui
ken voor gelaat en hals zoowel
als voor het bad.
In de bereiding van Palmolive
gaan groote hoeveelheden ver
zachtende olijfolie. Daarom is zij
de niet irriteerende zeep. zoowel
voor U als voor Uw kinderen.
ved - Nadruk verboden.
Niets kan olijf
olie vervangen
voor de bescher-
