DE LAATSTE REIS
VAN EEN
OOSTERSCH VORST
(De begrafenis van Qakoe CAlam VII
De lijkkoets, welke afgestaan was door den Sultan van Djokja.
Zijne Hoogheid Pangeran
Hadipati Ilario Pakoe
Alam de Zevende, zelf
bestuurder van het Pakoe
Alamsche landschap, welks
grenzen in Djokjakarta en
't Koeion Progosche liggen,
heeft de moede oogen ge
sloten en is de lange reis
naar het verre generzijds
aangevangen.
Daar is rouw in den
Dalem Pakoe Alaman, daar
is rouw in 't geheele Pakoe
Alamsche huis, daar is
rouw in de vorstenlanden.
Daar is rouw in groote,
witte steenen huizen en in
nederige hutten.
Zwijgend gaan de land
bouwers hun pad naar den
sawali en zwijgend verrich
ten zij hun arbeid. Omdat
er rouw in hun harten is
om den gestorven vorst.
In den Dalem Pakoe
Alaman is de stilte binnen
gekomen. Het is er altijd
stil en rustig en de schreden
der velen die blootsvoets
aan- en afgaanklinkennooit
luidop. De statige rust van
den Dalem Pakoe Alaman
die zelfs is wanneer de
gamelan zijn zachte klan
ken in den avond laat lioo-
ren, die zelfs is wanneer de
eentonige stem van den
dalangzijnvreemdegesehie-
denissen vertelt, is dieper
geworden en drukkender.
De Pakoe Alam is ge
storven.
Daar zal een nacht voor
bij gaan en een dag. En dan
zal wederom een nacht
vergaan, voordat de lange
stoet het sterfhuis zal
verlaten om den gestorven
Oosterschen vorst te bren
gen naar de ver-afgelegen
begraafplaats, waar in vrede
zijn voorvaderen rusten
op den top van een heuvel
aan het einde van een
lange trap, welke er heen
leidt en welke vierhonderd
treden telt.
Daar rusten de Pakoe
Alams in de stilte van dat
oord van vrede, waar de
tijd niet beweegt, op den
Een typisch kiekje van Javaansche vrouwen, die zich
onder de vele belangstellenden bevonden langs den weg.
heuvel Girigondo nabij Kedoendang in het regent
schap Wates.
Dit is de laatste rustplaats der vorsten van dit
kleine Javaansche vorstendom, trouwe vazallen van
de Koningin der Nederlanden.
Eenmaal, jaren en jaren geleden, zat een der Pakoe
Alams in meditatie op dezen heuvel en staarde uit
naar de wijde verte van den stralenden Indischen
Oceaan. En de vrede van deze ongerepte schoonheid
daalde in zijn hart, zooals de slaap daalde in zijn
oogen. En terwijl hij sliep, hoorde hij een stem, welke
hem zeide, dat op dezen heuvel moest worden aange
legd de begraafplaats der vorsten van het Pakoe
Alamsche huis.
En toen hij ontwaakte, hield zijn hand omvat een
brok aarde van den heuvel en toen hij rook aan de
aarde steeg een wonderheerlijke geur in zijn neus
gaten. En hij sprak de naam van deze plaats zal zijn
„Geurige Aarde", „Girigondo", en zoo is de naam van
deze plaats geweest tot op dezen dag.
De top van den heuvel is gelijkgemaakt, de aarde
is vlak gegraven en een trap van vierhonderd treden
werd aangelegd, leidend tot den top van den heuvel.
De eerste der vorsten, die op deze plaats werden
hegraven, was hij, die den heuvel zijn naam gaf en na
hem zijn zijn zonen en de zonen van zijn zonen en
hunner zonen zonen op deze zelfde plaats ten grave
Wijlen het zevende huojd van het l'akoe Alam
sche huis, Pakoe Alam Vil, die niet indruk
wekkende plechtigheid 18 Februari j.l. ten grave
is gedragen.
