der laatste jota's eau wijlen lady Houston.
moeten betalen, op de vijfendertig millioen die hij
haar wilde nalaten, na twee jaren huwelijksleven.
Toen hij gestorven was en er een zerk met inschrift
op zijn graf was geplaatst, bracht deze eigenaardige
vrouw een steenhouwer naar het kerkhof en liet hem
de volgende woorden in de
zerk beitelen
en die op de meest
m r ji raadselachtige manier is
gestorven."
Daar zij weigerde aan de
autoriteiten van Jersey uit
7 - te leggen wat zij met dat
- i i Jt-m naschrift bedoelde, ver-
f éflt B klaarden zij haar ontoe-
IfB V ik ft rekenbaar en benoemden
fll R een curator om haar groot
B il vermogen te beheeren.
Maar er waren er niet
I 16 veel die ladv Houston baas
3 iWjgj konden en de autoriteiten
BbJtW k van Jersey wel het aller
minst.
Op eigen kosten liet zij
een heel schip psychiaters
uit Londen komen die haar,
in 't openbaar, aan aller-
S lei proeven moesten on-
f derwerpen. De weduwe
slaagde niet alleen schit
terend maar verwonderde
iedereen door de scherpte
-3 en de vlugheid van haar
verstand. Het Hof had niets
Maud Mason, het 12- anders te doen dan zijn
■jarige schoolmeisje, dat eigen beslissing weer in te
het befaamde opstel trekken. De heeren der
„Mijn geboorteland" belasting zetten echter on-
schreef. vermoeid den strijd voort
om uit te maken of zij
recht hadden op een goede helft van het nagelaten
fortuin. Toen Jersey en enkele andere Kanaal-eilan
den overgingen naar Engeland, werd er in de over
eenkomst nadrukke ijk vastgelegd dat Engeland
nooit eenige belasting van
de eilanden zou heffen. Die
bepaling was trouwens nog
nooit op haar werkelijke
draagwijdte getoetst ge
weest, om de gegronde
reden dat er nooit zoo'n
som als thans in 't. gedrang
was gekomen. Er bestond
ook eenige twijfel aan het
feit of de overledene inder
daad op het tijdstip van
zijn dood wel degelijk als
ingezetene van Jersey kon
worden beschouwd.
Zijn weduwe riep de hulp
in van den besten advo
caat van het rijk en in eer
ste instantie leek het of zij
de overwinning zou behalen
over de geheele lijn. Iedereen was
het er over eens, dat de Staat ner
gens eenig wettelijk houvast aan
had. Juist op dit moment en tot
groot misnoegen harer advocaten,
doch naar zij beweerde uit
hoofde van een zuivere impulsieve
ingeving, sloeg zij den Staat voor
een bedrag van vijftien millioen
gulden te betalen, niet omdat zij
hiertoe verplicht was, maar louter
uit royaliteits-overwegingen.
,.Xu weten we zeker dat ze gek
is," was de meening van velen, toen
de Staat haar aanbod gretig aan
nam.
Een jaar of wat later ont
dekte men heel wat zwak
ke plekken in dit geval die
er op wezen, dat zij ver
moedelijk gedwongen zou
geweest zijn ongeveer twee
maal zooveel te betalen als
haar aanbod bedroeg. Er
stak niet alleen methode
in haar ..krankzinnigheid"
maar ook een heel aardige
baat.
Lady Houston was inmiddels bekend ge
worden als „lady Goedhart", omdat zij een
van Engelands vaderlandslievend-
ste en goedhartigste vrouwen was
en daarom vond men het zooveel
te opmerkelijker, dat zij haar land
had willen te kort doen aan een
zoo groot bedrag aan successierech
ten, die de armen ten goede zouden
zijn gekomen. Haar antwoord hier
op klonk als volgt
„De liefdadigheid die de «Staat
uitoefent, beteekent geld dat op de
Lady Houston in gesprek met captain Orlebar, den
leider van het Schneider Cup-team,, toen ze Galshot
bezocht om- de watervliegtuigen te inspecteeren.
onzinnigste manier wordt weggeworpen. In plaats
van de menschen te helpen, maakt dit geld hen voor
goed onbruikbaar."
Zij was steeds te vinden in het heetste van eiken
politieken strijd en was een der eerste actieve suf
fragettes wier campagne stemrecht afdwong voor de
Engelsche vrouw.
Jaren geleden, toen de beweging pas begon met
een groep vrouwen die zich ketenden aan de poorten
van het Huis van Afgevaardigden, kocht zij 615
papegaaien, die ze alle leerde roepen „Vrouwen-
stemrecht". Toen zij ze zuiver had gedrild
zond zij een papegaai naar elk parlementslid
en naar de voornaamste tegenstanders van de
beweging. Men kan zich beter de verbazing
van do heeren, die dit cadeautje ontvingen
en begroet werden met een oorverdoovend ge-
krijsch van „vrouwenstemrecht", voorstellen
dan beschrijven. Sommigen draaiden hun
papegaai den nek om, doch bij menig ander
sloeg de grap in. En dit was voor lady Hous
ton het voornaamste. Het kwam er niet op
Het prachtige jacht
„Liberty" vam wij
len lady Houston.
mm
