EEN GOED RECEPT VOOR UW HUID
.welke pan
zoudl U liever
in Uw keuken
hebben
GENEESMIDDEL TEGEN
HUIDAANDOENINGEN
De belegging van een half millioen
IlW
[met GESCHENKENBON i
REINIGT ALLES BETER EN VLUGGER Jê
Flacons a 75 cent - F. li? - F. 2.1?
Bij Apothekers en Drogisten.
Waarom zoudt U langer lijden
aan de ondragelijke last en de
folterende jeuk van huidaan
doeningen, terwijl een paar drup
pels D.D.D. voldoende zijn om
de jeuk te doen bedaren en de
huid te zuiveren? De aandrang
tot krabben verdwijnt; U kunt
weer rustig slapen en 's morgens
verkwikt aan den arbeid gaan.
Tallooze lijders aan Eczeem,
Puistjes, Open Beenen en andere
Huidaandoeningen hebben met
succes dit heilzame middel aan
gewend. D.D.D. is geen vettige
zalf, doch een heldere vloeistof;
die diep in de poriën doordringt,
de ziektekiemen doodt, stof en
vuil verwijdert en de huidweef
sels verfrischt en versterkt.
Scherpe schuurmiddelen
bederven Uw pannen,
want zij veroorzaken
krassen. Hierin blijven
moeilijk te verwijderen
voedseldeeltjes zitten, wat on
hygiënisch is. Reinig Uw pan-
alleen met Vim. Door
de bijzondere dubbele werking
Vim wordt al het vuil
zeer snel losgemaakt en ver
wijderd, zonder dat de pan
wordt beschadigd. Neem voortaan Vim
en U krijgt Uw pannen veel gemakke-
lijker schoon en zij
gaan veel langer mee.
door Guy Parson
Kortgeleden meldde de „Sunday -waarover aan boord gesproken werd. Het
Express" dat in de stad Reading, was interessant genoeg, om het gezel-
niet ver .van Londen gelegen, in de schap de pijnlijke aanwezigheid van
St. Albans-kapel het huwelijk voltrok- Mary Osborne te doen vergeten. Of
ken was tusschen miss Mary Osborne en althans te dóén, of men haar vergeten
John Peacock. Het societynieuwtje had. De hofmeester begreep er alles
miste de gebruikelijke uitvoerige bijzon- van. Hij plaatste Mary Osborne en
derheden aangaande de familie van bruid Joseph Smith in de eetzaal aan één
en bruidegom - een opvallend gebrek, tafeltje een voor de hand liggende op
dat echter een oorzaak had, die door lossing, die ieders gevoeligheden ontzag
iedereen begrepen en geëerbiedigd werd. en niemand kon kwetsen.
Slechts weinigen van hen, die persoon
lijk met Mary Osborne en John Peacock .Joseph Smith scheen zich niet erg
bekend waren, kenden de romantische behaaglijk te voelen in het gezelschap
voorgeschiedenis van dit huwelijk. Het van een dame. Hij deed zichtbaar zijn
is ongeveer een jaar geleden, dat. het best zich zoo goed mogelijk voor te doen,
s.s. „Birmingham" in Mombas aan de maar den rechten toon wist hij niet te
Oost-Afrikaanscbe kust 'n passagier aan vinden. Dat veranderde echter, toen hij
boord kreeg, die volgens ziju papieren op een dag die geschiedenis van Mary's
Joseph Smith heette. Hij was ongeveer vader hoorde. Het was aan dek, dat er
vijf en dertig jaar oud en ging gekleed in over gesproken werd en hij stond dicht
een costuum van inferieure kwaliteit, in dé nabijheid. En véél van wat hem
dat als een zak om zijn lichaam hing. tot nu toe raadselachtig had geleken in
Zijn optreden was bescheiden, bij liet het gedrag van de passagiers tegenover
verlegene af en aan alles viel te be- het meisje, werd hem op dat oogenblik
speuren, dat hij niet gewend was op voet eensklaps duidelijk.
van gelijkheid met een goedgemanierd Dienzelfden avond vond hij Mary op
gezelschap om te gaan. eén eenzaam plekje aan het dek.
De „Birmingham" was een Engelsch Hij liep haar voorbij, aarzelde en
gouvernementsvaartuig, dat in hoofd- keerde weer terug. „Mooi is het hier,
zaak diende voor het vervoer van met vindt u niet begon hij onzeker,
verlof vertrekkende,ofwel terugkeerende Mary schrok op uit haar droevige
Engelsclie ambtenaren. Het had voor gedachten. „Ja, heel mooi," beaamde
deze reis dertig passagiers van de Kaap zij met een flauWen glimlach. Zij had
aan boord, waarvan meest dames en er schik in, dat die bescheiden man den
kinderen. moed gevonden had haar aan te spre-
Het gezelschapsleven aan boord was ken aan tafel was zij het tot nu
zeer opgewekt, doch Joseph Smith nam toe geweest, die de vrij eenzijdige
er geen deel aan. Niemand bemoeide zich conversatie had moeten voeren,
trouwens ooit met hem. Aan tafel werd „Ja, Afrika is een mooi land, heel
de man, die met zijn flodderig costuum anders dan Engeland," ging Joseph
tusschen al die smokings en dinertoilet- Smith voort. „Maar het is ook een
ten den indruk maakte van een bedelaar, afschuwelijk land. Voor een fortuin-
in het oog loopend genegeerd en dat zoeker tenminste. Ik weet niet precies,
scheen hij als vanzelfsprekend te be- hoe ik het moet zeggen vijandig
schouwen. zal ik het maar noemen."
In Port Said kreeg de „Birmingham" „Ik geloof wel, dat het zoo goed ge
er nog een veertigtal passagiers bij. zegd is," zei Mary vriendelijk. „Bent
Onder hen bevond zich ook een alleen- u lang in Afrika geweest
reizend meisje. Zij heette Mary Osborne,
was ile dochter van een ambtenaar en
knap genoeg om de aandacht te trekken.
Verder was zij ongelukkig, doodongeluk
kig. Zij had geen moeder meer en haar
„Twaalf jaar en dat is lang genoeg
om het te kennen. Ik heb er een hekel
aan gekregen."
Mary knikte, zij begreep het heel
Toed. Zij had allang geraden, dat haar
vader was twee weken geleden wegens tafelgenoot zelf een fortuinzoeker Was
verduistering en valscliheid in geschrifte en zijn gezicht, waarin de zorg, de
veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf, teleurstelling en de ontbering diepe groe-
Thans keerde zij alleen naar Engeland ven hadden gegrift, verried duidelijk
terug, gemeden door haar vroegere ken- genoeg, dat het hem niet voor don
nissen, vernederd en beschaamd. wind Was gegaan.
Haar aanwezigheid bracht sensatie en „Daar Waar ik gezeten heb, was het
een pijnlijke verlegenheid aan boord een hel," hernam Joseph Smith als in
teweeg. Een hooggeplaatst ambtenaar gedachten. „En daar bedoel ik heusch
negeerde haar openlijk, en uit vrees zich het klimaat niet mee. De mensclien,
te blameeren volgden ook de anderen met wie ik geleefd heb, waren erger
dit voorbeeld. Mary Osborne toonde dan het klimaat."
zich echter verstandig. Zij trok zich uit „Ja, de mensclien," zuchtte Mary,
eigen beweging terug en verbleef het Zij werd bitter bij de gedachte aan alles
grootste deel van den dag in haar hut. wat zij had moeten doorstaan, sinds
Bovendien was een belangrijk nieuwtje den dag, toen men haar vader had mee-
oorzaak, dat men haar spoedig vergat, genomen. Zij ging naar haar hut
Dat nieuwtje betrof de ontdekking haar oogen bleven nooit lang droog, als
van een nieuw diamantveld in de Unie. zij aan de ellendige Weken dacht, die
Een gelukzoeker had ongeveer een achter haar lagen.
maand geleden in den omtrek van Joseph Smith bleef alleen achter,
de oude Beer-mijnen belangrijke dia- Hij lag in een de.kstoel, verborgen achter
mantvondsten gedaan, die hij zorgvul- een beschuttend wind zeil en daarachter
dig geheim had gehouden. Hij had zich flaneerden de dames en lieeren in avond-
rechtstreeks in verbinding gesteld met toilet.
het Diamantsyndicaat, dat hem een half „Daar gaat, zij," hoorde hij den man
millioen pond voor zijn rechten had zeggen, die in de eetzaal den toon aan
geboden. De gelukkige ontdekker was gaf. „Ja, het is spijtig voor het meisje,
er op ingegaan, waarna het Syndiyaat want zij kan er natuurlijk niets aan
had besloten, de nieuwe aanwinst voor- doen. Maar de blamage, nietwaar
loopig niet te exploiteeren. De diamant- Men kan niet voorzichtig genoeg zijn.
markt was overvoerd en de vraag was Joseph Smith stond op. Om zijn
slechts gering. mond speelde een sarcastisch glini-
Dit was het pas uitgelekte nieuwtje, lachje.
