(fos*iede**?
JGmsaplasl
210 modellen dameó- en meib\eMeedin$;
ZOMERPRACHT 1937,
60 ets.
dan direcl
„elastisch"
omer^
PANORA
Snelverband
werpen, wankelde hij, bracht zijn hand
aanzijn keel en vie! in elkaar op het dek.
In angst en medelijden tegelijk liolde
Allan naar een matroos.
„De dokter riep hij. „Er is iemand
flauwgevallen
Er kwamen passagiers, die Allan ge
hoord hadden, omheen staan. Allan boog
zich over Percival heen, maar voor 't
eerst van zijn leven voelde hij zich een
lafaard. Hij dorst die liggende gestalte
niet aan te raken.
I)e dokter kwam snel. t Is meneer
Percival," zei hij. „Ik heb hem ge
sproken, toen hij aan boord kwam.
Zijn hart. Hij stak zijn hand onder
Percival's vest. „Dood," zei hij.
DERDE HOOFDSTUK
TJercival's plotselinge dood maakte een
pijnlijken indruk op de passagiers.
Vooral toen men te. liooren kwam dat liij
naar Engeland terugging 0111 zijn laatste
jaren door te brengen met een moeder,
die hem in geen langen tijd gezien liad.
Allan Merstham vertelde, dat zij oude
vrienden waren, die elkaar in geen
jaren ontmoet hadden Percival had
zich erg opgewonden over hun weerzien,
en de gedachte was hem zeer bitter, dat
mogelijk de onverwachte ontmoeting het
zwakke hart van Percival had aan
gedaan.
Maria en mevrouw Kaffan, ernstig
geschrokken, gingen samen naar bene
den. Kiugsward en Herring waren gaan
zitten en zwegen. Ook Allan Merstham
en zijn moeder bleven aan dek, in dek-
stoelen, naast elkaar.
„Percival Lady Merstham zocht in
haar geheugen. „Kèn ik dien inaam
„Herinnert u zich een nogal' aardigen
jongen met een rond gezicht, die met
me in Eton was
„WachtCharlie Percival, zoon
van.
„De schoensmeer, ja juist."
,.I)e jonge Percival, dien we.
„Hij zei geplukt hebben," zei Allan.
Lady Merstham huiverde. „Jullie heb
ben ruzie gehad," zei ze.
„Ehja. Hij scheen nogal een
haatdragend karakter te hebben, de
arme kerel. Ilij wou niet dulden, dat
we ik zal zijn eigen woorden maar
weer aanhalen-de dochter van Stanton
op ons lijstje van slachtoffers hielden."
Lady Merstham boog zich naar voren.
„Je hebt hem toch niet...."
„Nee, moeder," zei Allan. „Ik lieb hem
misschien een beetje hardhandig aange
pakt, maar ik denk, dat hij gestorven
is van vreugde. Hij dacht namelijk,
dat hij ons had, en die opwinding was
hem te machtig."
„Ik wou dat 't niet gebeurd was,"
zei lady Merstham. ,,'t Is geen goed
voorteeken."
Allan bleef even stil. „Toen ik Perci
val zag, dacht ik, dat 't uit was met de
pret," zei hij eindelijk. „Nu lijkt 't me
juist, dat we boffen. Als hij in leven
was gebleven, hadden we niet veel
kans gekregen, om Maria Stanton in
de Engelsche aristocratie op te nemen,
't Zou wel een mirakel geweest zijn,
als er onder al die passagiers hier aan
boord niet ééntje geweest was, die
onzen al te roemruchtigen naam kende."
Hij sprak luchtig, maar de dood van
Percival had hem niet minder diep ge
troffen dan zijn moeder. Gelijk alle gok
kers was hij niet geheel vrij van bijge
loof hij wou maar, dat zijn moeder
't niet over voorteekens gehad had.
Hij wist maar al te goed, dat hij en zijn
moeder bij thuiskomst een zoo ontred
derden toestand zouden vinden, als ze
nog op geen stukken 11a gekend hadden.
Een ton per jaar was een pracht van
een vangst. Daar kon een menseh eer
lijk bij blijven. E11 hij zóu eerlijk
NASSAUPLEIN 1
HAARLEM
27
125 modellen kinderkleeding
20 modellen jabots, kraagjes en manchetten;
1 handleiding van „patroon tot japon";
meerdere interessante artikelen over kleur,
snit, garneering, enz. enz. in
blijven, als hij Maria kreeg, 't Zou wel
een leuke afwisseling zijn.
Vervolgens wist hij ook en al had
hij er met zijn moeder niet over ge
sproken, hij meende, dat zij 't óók wist
dat zijn vader- ouderdomsverschijn-
selen vertoonde dat hij zijn zwier en
charme en vindingrijkheid begon te
verliezen. Hij scheen alleen nog maai 1
te geven om een makkelijken stoel, een I
goede sigaar en een geliefd boek. Hij
ging te veel belang stellen in landschap
en stilleven en toch had hij op 't
oorlogspad moeten zijn, zooals Allan '1
noemde, want hij wist, dat 't geld met
den dag moeilijker loskwam! En dan
was er nog iets, dat. Allan vuriger maak
te dan ooit tevoren. Hij was pp Maria
Stanton verliefd.
Hij kneep zijn oogen half dicht.
„Zeg, moeder," zei hij, „hebt u aan 't
diner de luitjes met uw gewone scherpte
van blik gadegeslagen
„Ja. Maar ik had Percival niet op
gemerkt."
„Dat spreekt. Hij was zoo veranderd,
dat ik hem niet eens herkende. Zou er
niemand anders aan boord zijn, die ons
kent, denkt u
Lady Merstham ging in den geest de
passagierslijst na. „Nee," zei ze. „Ik
weet wel haast zeker van niet."
Allan zuchtte verlicht. De dagelijk-
sche strijd tegen de omstandigheden,
een strijd, die al zoo lang duurde als hij
zich herinneren kou, eischte een gezond
gestel en uitstekende zenuwen.
„Blijf maar niet te laat op, moeder,"
zei hij haar. „U hebt al uw kracht
noodig."
Lady Merstham stond op, boog zich
over haar zoon en kuste hem. „Je
hebt gelijk," zei ze. „Wel te rusten,
lieverd."
„Wel te rusten, moeder."
Zij raapte haar plaid op en wou ze
over haar arm gooien, toen Allan op
sprong.
„Pardon," zei hij. Hij nam haar harte
lijk de deken af, vouwde haar op, wierp
haar over zijn schouder, gaf zijn moeder
een arm en bracht haar naar beneden.
Voor haar hut gaven die twee bijzonder
aanhankelijke meuschen elkaar 'n kus.
Mot een hart, gerustgesteld door de
besliste verklaring van zijn moeder, ging
Allan Merstham weer aan dek. Maar hij
keerde niet terug naar zijn dekstoel. Hij
begon langzaam heen en weer te loopen,
met zijn handen op zijn rug. Hij was
zoo verdiept in zijn plannen, dat hij geen
oog had voor de schoonheid van den
nacht.
Zijn ooren hadden wel mogen tinte
len. Want bijna binnen zijn gehoorskring
werd hij besproken door Geoffrey Kings-
ward en Silas Herring. Die Twee hadden
eenigen tijd gezwegen, geschokt door
het onverwachte dramamaar jeugd
voelt de verschrikking des doods nooit
lang. Nu zwegen zij, omdat zij op 't mo
ment niets meer te praten wisten. Geof
frey had geluisterd naar de wetenschap
pelijke toekomstdroornen van Herring,
en Silas Herring had op zijn beurt ge
zwegen, hoewel met gemengde gevoe
lens, waarin ook jaloezie een rolletje
speelde, toen Geoffrey dingetjes over
Maria zei, allemaal eindigend zooals zo
begonnen. Ze was een engel. Bestond
er èrgens, bestond er ooit in de wereld
geschiedenis zoo'n heerlijk, zoo'11 verba
zingwekkend, zoo'n bewonderenswaar
dig wezen
„Zeg, ik heb je met dien vent zien
praten," zei Herring opeens. „Die aan
tafel naast je meisje zat. Wie is dat
eigenlijk T"
„Heb ik niet goed verstaan,"zeiGeoff.
„Zooiets als Minster, of Menster, of
Merstam. Allemachtig
Vervolg op pag. 38
Generaalvertegenwoordiging: J. Winkel Jxn., Den Haag, Merwedestraat 47 Tel. 772 595
64 pagina's groot, deels in kleuren uitgevoerd en gevat in
een schitterend
gekleurd omslag
Bestellingen kunnen als
volgt geschieden door
bemiddeling van Uw
agent of b ezorger; door
giroslorting op nummer
293631 door toezen
ding eau het bedrug per
postwissel of in poslz.
(uitsluitend O 3 en 6 ct.
Zulk 'n eenvoudig en practisch
snelverband komt dan goed
van pas. Het desinfecteerend
werkende gaaskussentje werkt
tegelijk bloedstillend; de elas
tische pleister maakt, dat U
ongehinderd Uw werkzaam
heden kunt voortzetten. Ver
krijgbaar reeds vanaf 15 Cent.
Dit modeboek
kost slechts
Van alle genummerde
modellen in Zomer-
pracht zijn direct uit
voorraad leverbaar
Ka nt-en-Klaar patronen
a 20, 35 en 50 cent.
*937