u
KALZAN
Indanthren
-M
H/rM
'^T;' nrJL
z cT^r
GlCUaK
'nStojhxLje...
maar zij kon
't niet helpen.
"m
Het slot van een geschiedenis
PUROL<$»
43
Jk
EET JE BORD
LEEG. EMMY'
„IK LUST
NIET MEER
^.LJE GAAT NIET]
ALS JE ZOO/A
U STOUT BENT" 33
JAMMER, DAT JE EMM
^ZOO STOUT MOET
ZIEN. IK BEGRIJP
A NIET WAT HAAR
-\ TEGENWOOR^.
DIG BEZIELT^'
.WEET JE ZEKER,
DATHETSTOUT
HEID IS?
MISSCHIEN, DAT ZE
TE WEINIG MINERA
LEN HEEFT NU ZE IN
DEN GROEI IS. JE/j*
MOET HAAR
KALZAN GEVEN
DAT IS GOED
„WAAROM, ZE
ZIET ER TOCH
GOED UIT?
CkALZAN HEEFT
MAG IK J£\IHAAR REUSACHTIG
^1 NOG WAT (^EHOLPEN. XBEN
fifl hebben ?ratm'eKe
r BEGON
NEN
MOEDER?
Buien van prikkelbaarheid
en geen zin in eten worden
vaak aan onwil of stoutheid
geweten. Maar in vele ge
vallen is een tekort aan
mineralen de werkelijke oor
zaak. Vooral groeiende kin
deren hebben veel mineralen
noodig. Geef ze daarom Kal-
zan en gij zult er zeker van
zijn, dat zij ook in plotselinge
groeiperioden sterke beende
ren en tanden zullen hebben
en een reserve aan kracht,
welke ziekten tegenhoudt.
Haal vandaag nog een doosje
Kalzan om Uw kinderen ge
zond te laten opgroeien.
HET CALCIUM NATRIUM VOEDSEL
VERKRIJGBAAR BIJ ALLE APOTH. EN DROG.
IN TABLET- OF POEDERVORM
door Ked Piiiock
Het was in den tijd der Cubaansche
troebelen, dat kapitein Carenas
deze geschiedenis overkwam. Hij
had op een dag koffie geladen in
Havana en zijn bark „De Goede Ver
wachting" lag gereed, om den volgenden
morgen uit te zeilen naar Manzanillo.
Na het invallen van de duisternis zat
hij in de kajuit zijn administratie bij
te werken, toen een matroos hem kwam
melden, dat er iemand was om hem te
spreken.
Een oogenblik later zag hij 'n langen,
mageren man in de kajuit verschijnen.
Hij was sjofel gekleed en had een baard
van een paar weken. Zijn gedragingen
waren nogal onrustig en nadat hij de
deur stevig gesloten had, nam hij zijn
hoed af en dempte zijn stem tot een
geheimzinnig gefluister.
„Kapitein, vaart u naar Mexico
„Jawel, morgenvroeg. Wat zou dat
vroeg Carenas.
„Ik ben Amerikaan," hernam de
ander. „Vier weken geleden kwam ik
van Mexico hierheen om zaken te doen
en ongelukkig waren toen juist de troe
belen uitgebroken. Ze kwamen er toe
vallig achter dat ik 'n pistool bij me had
en dat schenen ze niet te vertrouwen,
want, ik werd gevangen genomen en
naar het gevangenkamp van Nuove
Leone gebracht. Gisternacht ben ik
ontvlucht en het is me gelukt zonder
kleerscheuren tot hier te komen. Zou
u me mee willen nemen naar Mexico
Kapitein Carenas nam den man eens
op.
„Kun je de reis betalen vroeg hij.
De man schudde zijn hoofd. „Ik had
tweehonderd dollar bij me, maar ze
hebben me geplunderd tot den laatsten
cent. Ik wil echter graag werken voor
mijn overtocht."
„Niet noodig, ik heb volk genoeg,"
zei Carenas barsch. „Maak maar dat je
weg komt."
„Kapitein, ik ben in levensgevaar,"
hernam de bezoeker dringend. „Als ze
me vinden, zullen ze me voor m'n kop
schieten, nu ik ontvlucht ben. N-eem
me toch mee, u zult er geen nadeel van
hebben. Later zal ik u alles betalen."
Toen werd Carenas ongeduldig. Hij
was een Mexicaan, opvliegend en kort
aangebonden
„D....nder op!" bulderde hij. „Ik
ken die praatjes, 'k Heb liever één vogel
in de hand dan tien in de lucht.
Het laatste dat hij van zijn sjofelen
bezoeker zag was zijn gebogen rug. En
het laatste dat hij van hem hoorde een
gemompelde verwensching. „Ik hoop
dat u er nog eens spijt van zult hebben."
„Nooit I" schreeuwde Carenas hem
achterna.
Dat was de korte, onbeteekenende
geschiedenis, die kapitein Carenas van
„De Goede Verwachting" dien avond
in Havana beleefde. Het zou vier jaren
duren voor hij te weten kwam, dat die
geschiedenis ook nog een vervolg en een
slot liad. Elke zeeman, die wel eens in
Galveston aan den wal is geweest, kent
het kroegje „De Veilige Haven". Het
wordt zoowel bezocht door gezagvoer
ders en stuurlui als door gewone ma
trozen en er worden evenveel zaken
afgehandeld als grogjes geschonken en
moppen getapt.
Op een dag zat kapitein Carenas hier
te onderhandelen over het vervoer van
een lading tonkaboonen, toen er een
bezoeker binnentrad, dien hij in geen
maanden had gezien.
„Hallo, Hamilton," kwam hij luid
ruchtig overeind. „Wat heb ik nu
gehoord heb je je schuit verkocht
„Ja," meesmuilde Hamilton, terwijl
hij ging zitten. „Ik kreeg een onver
wachte erfenis en toen had ik genoeg
van het varen. Het was 'n meevallertje,
want de zaken gingen slecht. Er is een
vreemde geschiedenis aan verbonden,
Carenas. Weet je nog van die troebelen
in Havana van 'n paar jaar terug Nu,
daar maakte ik dat grapje mee, waaraan
ik nu een erfenis te danken heb.
Op een dag liep ik er binnen met de
„Zwaluw" en toen liet donker gewor
den was kreeg ik bezoek van een zwer
ver, wien de honger uit zijn oogen sprak
„Kapitein," vraagt ie, „neem me alsje
blief mee hier vandaan, 'k Ben een
Amerikaan en vier weken geleden heb
ben ze me gevangen genomen, omdat ze
dachten dat ik dat feest hier kwam
helpen opluisteren. Eergisternaclit ben
ik gevlucht en als ze me vinden schieten
ze me voor m'n kop. Geld om te betalen
heb ik niet, maar je zal er geen nadeel
van hebben."
Nou, die man zag eruit om er mede
lijden mee te krijgen en ik zei dus, dat
ie aan boord kon blijven tot Galveston.
Enfin, in Galveston nam hij afscheid
en toen zei hij nog eens, dat ik er geen
nadeel van zou hebben. Hij was nu wel
arm, maar hij hoopte (lat hij er nog eens
beter voor zou komen te staan. En toen
hing hij nog een heel verhaal op van
een claim in Oóahuila, waar hij vast en
zeker goud dacht te zullen vinden, en
van 'n zekeren Jim Hose, die zijn com
pagnon was. Veel geloofde ik er niet
van en het ging dus het eene oor in en
het andere uit.
Maar nu komt het slot van de ge
schiedenis," ging hij na een korte pauze
voort. „Een paar maanden geleden
kwam ik hier en toen lag er een briei
voor me. Ik kan slecht lezen zonde;
bril, Carenas, kijk zelf maar eens wal
erin staat."
Zonder een woord te spreken nam
Carenas den brief op.
„Kapitein Hamilton, Ik voldoe hier
mee aan den laatsten wil van mijn com
pagnon Abel Grun. wiens leven u hebt
gered door hem mee te nemen van Cuba
naar Galveston. De arme kerel had
gehoopt u zelf zijn dankbaarheid te
kunnen bewijzen, maar dat heeft niet
zoo mogen zijn. De claim in Coaliuila.
die wij jarenlang hebben bewerkt, be
vatte zelfs geen speldepunt goud en ik
geloof niet te overdrijven als ik zeg.
dat Abel van teleurstelling ziek gewor
den en gestorven is.
Vóór zijn dood heb ik hem echter
moeten beloven, dat ik, als er soms nog
eens iets van de claim terecht zou ko
men, een kwart deel van de opbrengst
aan u zou zenden. Gevonden heb ik er
niets, maar de grond is dezer dagen
aangekocht door een syndicaat, dat
een boraxmijn in die buurt gaat exploi-
teeren. Dat goedje schijnt ook onder
onze claim door te loopen. De prijs dien
ik maken kon was vijftigduizend dollar
uw aandeel kunt u in ontvangst nemen
aan de National Bank in Galveston.
Jim Rose."
Toen Carenas den brief uit zijn han
den liet vallen, keek kapitein Hamilton
hem grinnikend aan. „En dat is het
plezierige slot van de geschiedenis,
Carenas. Als de kapitein van die andere
schuit er nog eens iets van te weten
komt, vrees ik, dat hij grijze haren zal
krijgen van spijt en chagrijn. Rond
twaalfduizend dollar met de on
kosten eraf. Drink eens leeg. het kan er
nu wel eentje lijden...."
Is dit natuurkind
V". 'Aa<'
bang voor de zon
Neen, evenmin I-/*
cds de Indan-
t h r e n - kleuren "üjliJ
Indanthren ge
verfde stoffen
zijn bestand te
gen de zon.Maar
ook regen trot-
seeren ze 1 Geen
wonder, want ze zijn
onovertroffen waschecht,
lichtecht en weerecht.
Alle moderne stoffen in
bonte veelkleurigheid
kunt U Indanthren
geverfd krijgen.
Let op het merk
INDANTHREN
Bescherm Handen en
Gelaat met Purol.
Dit verzachtende, geneeskrach
tige, huidversterkende middel
verleent U een jeugdige, natuur
lijke, frissche teint, houdt Uw
huid gezond, gaaf en soepel en
brengt verzachting en genezing
indien ze schraal, ruw of rood
is. Naast goudgele is thans ook
witte Purol verkrijgbaar. Deze
wrijft onzichtbaar uit en is daar
om voor Dames en Meisjes zoo
aangenaam bij de verzorging
van handen en gelaat.
zuivert - verzacht - geneest
Proefdoosje Purol Wit 10 ct. Proeftube Purol Witl5ct.