EIERMARKT MIDDELBURGSCHE 16 Oneen, als 't erop aan komt als de graan oogst door de buien bedreigd wordt, of 't hooi op 't nippertje nog droog naar binnen kan, als de aardappels moeten ge raapt of de peeën uitgedaan dan staan haar handen niet verkeerd voor 't zwaarste mannen werk, dan staat de Zeeuwsclie boerin den pootig- sten knecht. Maar als het leven op den hof zijn gewonen, dagelijkschen gang gaat, dan zijn de taken eerlijk verdeeld het zware werk op 't land voor 't, manvolk, de lichtere en huiselijker karweitjes voor de vrouwen, de dochters, de meiden. De boerin heeft net zooveel leiding en aandeel in 't bedrijf als de baas, en 't. hangt maar van aard en omvang van 't. gedoente af en van het personeel, waar precies de scheidingslijn, min of meer nauwkeurig, getrokken is tusschen mannelijke en vrouwelijke werkzaamheden. Maar wat er steevast hoort tot 't vrouwelijke departementdat zijn de hoenders van den hof. De zorg voor de hokken, voor 't voer en de nesten, voor den broei en de kuikens de zorg voor de eieren, én voor den verkoop ervan ook. En op stadsehen marktdag heeft de vrouwe dan ook nog wel wat anders te doen, dan langs de kramen en de spullen van de kooplui in wol en in garen, in stoffen en spelden, knoopen en kantjes te dralen of langs de stadsche winkels met de verleidelijke lekkernijen en de lokkende sieraden. De eiers moeten verkocht, dat is de eerste taak. En het is de moeite waard, dat bedrijf Donderdagsmorgens aan te zien in de mooie, oude Middelburgsche eierhal en Boter markt. Een drukte en 'n gekakel, alsof u in 'n fantas tisch groot kippenhok waart aangeland,waar een oogen- blik tevoren al die voor raden eieren kersversch ge legd waren. Waarom zou de Zeeuwsclie ook niet even graag een babbeltje houden als al haar zusters over den wijden aardbol Nieuwtjes te ver tellen en nieuwtjes te liooren zijn er altijd uit de polders rondom, en niet duur is er de goede raad voor allerhand zwarigheden met 't gewas, met 't vee en met de guus. Maar dc praatjes duren zoo lang er geen koopers zijn. Want koopvrouw, verkoop ster minstens zoo goed als koopster, is de Zeeuwsclie boerin. Misschien kan de baas daarin een lesje bij haar komen nemen. Neen, zelfbewust is de Zeeuwsclie boer eigenlijk alleen, van optreden weet ie, wanneer hij de rijksdaalders in z'n broekzak laat rinkelen, als ie zelf erop uit is om wat te koopen.: liij is van plan, voor z'n goeie geld het meeste en het beste te krijgen, dat er te halen is als 't bij den een niet naar z'n zin gaat, dan bij den volgende. Hij weet, wat ie wil en hij zal z'n zin hebben ook. Maar verkoopen, Er kun toch geen eiermarkt liet bij de Middelburgsche halen in schilderachtig heid. Daartoe draagt niet alleen bij de mooie omgeving van de marktzoo aan den voet van de Abdijgebouwenmaar ook de klederdracht van de Walchersche boerinnetjes, die hier zoowel boter als eieren tomen verhandelen. '1 Is de grootste eiermarkt van onze provincie en nu tegen den Paascht.ijd is het er extra-druk. och, daar heeft ie pas 't rechte pleizier in, als 't eenmaal achter den rug is en hij alweer de soliede rijksdaalders voelen en tasten kan. Z'n boeltje aan prijzen, de koopers zoeken en lokken, neen, dat gaat 'm niet af. Zie dat maar 'ns aan op de graanmarkt. Daar staan ze stuk voor stuk erbij, alsof ze geen De marktmeester luidt de bel het spel gaat beginnen! De plaats, waar de eieren worden verhandeld, die thans algemeen den naam van botermarkt heeft verkre gen, heeft oorspronkelijk niet deze bestemming gehad. Terrein en gebouwen zijn een overblijfsel van den goeden ouden tijd, toen Middelburg een rijke, drukke handelsstad, was en deze inrichting dienst deed als koopmansbeurs. Eerst in 1850 werd dit terrein als boter- en eiermarkt in gebruik genomen;

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1937 | | pagina 16