WONDERKIND
32
CREME DE COTY
Een heerlijke crème
voor. de huid en de
beste basis voor poeder.
Fijn geparfumeerd d
r.Mmani. In tuben
tan 23 en 83 cent.
COLCREME COTY
Tegelijk demising-en
coldcrérne. De aanbe
volen avond- enmas
sage-crème.-! ntuben
van 23 en 83 cent.
POUDRE COTY Ik beroemde Fransche schoon
heids-poeder. loudtprachtig op de huid.
In zeer fijne tinten. Flinke doos 30 cent.
DOOR HELLINGER
Henry Dabson kon niet zien en tijd aan zijn muziek, dat bij op school
niet denkeu en niet loopen en een klas over moest doen.
niet praten. En toch voelde Zijn vader kocht Jevensbeschrijvin-
iedereen, die hem zag, niets dan groote gen van groote meesters voor hem
vreugde. Want Ilenry Dabson was pas levensbeschrijvingen, die liet kind niet
een uurtje geleden geboren. lezen kon. Zijn vader had den besten
Hij was 'n klein rood kereltje. Altijd leeraar aangenomen, dien hij betalen
honger. Altijd schoppen en wriemelen, kon. Eén ding zult u Ben Dabson dus
Mettertijd verbleekte zijn roode gezicht na moeten geven als hij iets dééd, deed
tot wit. Zijn glurende oogen gingen hij 't goed.
blauw open. En zijn geschrei werd Zóó goed, dat hij iederen cent, dien
afgewisseld met een engelenlaeh. hij krijgen of leenen kon, besteden
Dit heeft natuurlijk allemaal niets ging, om van zijn zoon een muziek
niet het verhaal te maken. Maar klinkt wonder te maken.
't niet snoezig. Er gingen twee jaren voorbij, en de
Henry was een eenig kind. Zijn vader piano-meester zei, dat hij den jongen
was boekhouder. De man was tweeën- niets meer leeren kon.
veertig, toen het kind geboren werd, De vader lachte, breed,
en zijn levensvreugde steeg er door. ,.Zoo zoo," zei hij stralend, „dat is
Als we zeggen, dat hij dolblij met zijn erg interessant. Als mijn jongen zoo'n
zoon was, drukken we ons veel te zwak genie is, moeten we hem verder helpen,
uit. Ben Dabson dacht haast aan niets dunkt me. Welken leeraar zoudt u
anders meer dan aan zijn jongen. voor hem aanraden, meneer Yisanski f
Op den duur begon zelfs mevrouw Meneer Yisanski dacht even na. Toen
Dabson 't een beetje beu te worden, knikte hij.
eeuwig en altijd over 't kind te liooren „Ik zou den besten leeraar van liet
praten. Denk niet, dat zij haar eenige land aanraden," zei hij gewichtig. „Pro-
spruit niet liefhad met den gloed, die fessor Edmundo Morini I"
over heel de wereld de vrouw kenmerkt.Papa Dabson slikte met geweld. Ilij
Dat deed zij wel degelijk. Maar zij had kende den grooten Edmundo Morini bij
nogal een nucliteren blik. Zij vond haar naam. De man was een maestro. Hij
kind niets beter en niets minder dan droeg lange witte manen en uitsprin-
ieder ander kind. gende zwarte wenkbrauwen.
Eindelijk stuurde papa Dabson zijn „Wat zou hij voor zijn lessen vragen?"
jongen naar school. De knaap kon vroeg de vader met. schroom,
vlugger met voetzoekers overweg dan De piano-meester haalde zijn schou-
met sommen. Maar je moest Ben nooit ders op.
komen vertellen, dat er in de klas een „Er zijn er wel duurderen, die veel
vlugger kind zat dan Henry. Pas maar minder in hun mars hebben," antwoord-
op. de hij. „Misschien vijfentwintig of dertig
Er kon niet aan getwijfeld worden per half uur."
Henry was een wonderkind. Toen hij „D-d-ollars f" zei papa.
in zijn klas op een vraag antwoordde, ..Dollars," zei de meester,
dat Columbus die meneer was, die de
Tien Geboden had opgeschreven, vond Toen papa het vertelde, raakte me-
vader Dabson het kolossaal geestig. En vrouw Dabson bijna van haar stokje,
als de jongen zat te zweeten over zijn Zij was radeloos, wanhopig. Zij wees
sommen en geen kans scheen te zien, een hem erop, dat hun schulden hooger wa-
rij getallen op te tellen, hield de oude ren dan ooit dat zij al in maanden
heer vol, dat hij 't er maar om deed. geen rekeningen betaald hadden dat zij
Op zekeren avond gooide het kind amper genoeg te eten kregen dat zij
met een zuur gezicht zijn potlood op nooit uitgingen, omdat ze zelfs geen fat
tafel. Papa Dabson liet zijn krant soenlijk paar kousen bezat.
zakken en keek, vol verwachting. Maar de vader glimlachte dat alle-
Waarom koopt u geen piano, paps maal weg. Hoe grooter het genie, hoe
zeurde het kind. „Mevrouw Delgado grooter offers er gebracht moesten wor-
beneden heeft er ook een, en ik mag den, zei hij. De jongen zou en moest
er wel eens op spelen. Ik kan 't al wat les van den maestro hebben, zei hij. En
goed, paps. Moest u maar eens liooren." den volgenden morgen schraapte hij
Zijn vader slikte. Zijn oogen werden iederen cent bij, dien hij vinden of lee-
bol. Hij stiet zijn vrouw aan. nen kon, en ging met zijn zoon naar
„Hoor je 't f" stiet hij uit. „Hoor je den grooten Edmundo Morini.
wat hij zegt Onze zoon is een muzikaal De man liet Henry iets spelen. Daarna
genie We hebben een Beethoven of haalde hij zijn schouders op.
een Richard Tauber in ons midden, en „Heelemaal zonder talent is hij niet,
we wisten er niet eens wat van Er moet zei hij. „Misschien bereikt hij iets
een piano komen, Mollie." maar t zal jaren harde studie kosten.
Mevrouw Dabson keek bezorgd op van En voor een leerling als uw zoon reken
haar breiwerk. ik vijfentwintig dollar per les."
„Toe, Ben," zei ze zacht, „gebruik nu Papa aarzelde niet eens. Hij liet zijn
'ns ééns van je leven je verstand. .Ie jongen inschrijven, betaalde voor twee
hebt altijd van alles voor Henry ge- lessen, en ging. Hij holde naar huis,
kocht, van klein kind af aan. Dingen kuste zijn vrouw en was overvol van
die hij nooit aan heeft gekeken dingen het blijde nieuws.
die we niet betalen konden. We hebben Toen hij uitgepraat was, glimlachte
onszelf kleeren ontzegd, om voor hém mevrouw Dabson, voor 't. eerst in een
overbodige dingen aan te schaffen, heelen tijd.
.Te moest die piano maar uit je hoofd „Ik heb ook nieuws, Ben,' zei ze
zetten. We hebben tóch al zooveel kalm. „Je wou niet eerder naar me
schuld." luisteren, dus luister nu tenminste. Ter-
Dus kocht Ben Dabson een piano, wijl jij met Henry bezig was, om nóg
Een groote, mooie. vijftig dollar in t water te gooien, zijn
't Lijkt misschien vreemd, maar het ze er van de meubels geweest om de
kind speelde graag, 't, Had een beetje achterstallige termijnen,
aanleg ook. Niet veel, maar genoeg, om Ik had geen cent, om ze te geven
nu en dan bewijs te geven van eenige dus toen hebben ze de piano meegeno-
vorderingen. En hij besteedde zooveel men
Coty opent U den weg naar schoonheid en
lieftalligheid met z'n drie gedistingeerde producten: Poudre Coty, Crème
de Coty en Colcrême Coty. Vermaard, alle drie! Ongelooflijk zacht
en zuiver. Met deze weinig kostbare schoonheidspreparaten heeft
Coty, Frankrijk's meester-parfumeur, de Hollandsche vrouw het middel
gegeven om er eiken dag en heel den dag welverzorgd uit te zien.
