LONDEN-CAÏRO-
KAAPSTAD
DOOR DE LUCHT
Am sterdam-B a ta via in zes dagen, tweemaal
in de week vice-versa Wel waren we, als
in de gouden tijden van onze zeventiende-
eeuwsche wereldscheepvaart, den grootsten
mededingers weer ver vooruit, nu met onze lucht-
Huiveringwekkend is voor den nieuwe
ling op het Afrikaansehe traject het
schouwspel van den Haboeb, den hevi-
gen zandstorm die er razen kan over
Khartoem in den Soedan.
Al voert de reis door de hoogere luchtlagen, de tropenzon doet zich ook in het vliegtuig
gelden, al is dat dan ook niet zoo hinderlijk als in den trein. En de steward weet
trouwens wat hij brouwen moet om u te verjrisschen.
vaart, die met haar snelle lange-afstand-
vluchten voor post en passagiers de gebieds
deelen van ons rijk in Europa en Oostelijk Azië
zóó nauw verhond. Dat heeft optimisten de gedachte
ingegeven, dat we opnieuw probeeren konden, als
De cockpit
van den lucht-
kruiser lijkt een
■nlete machinehal.
verbinding in stand houdt
tusschen het Engelsche moe
derland en zijn over heel den aardbol verspreide
Indische Keizerrijk, koloniën, dominions, protec
toraten, mandaten en andere invloedsgebieden.
Daarin onderscheiden we twee hoofdlijnen. De
Australische, dertienduizend mijlen lang, die dus,
voor een groot deel min of meer parallel met onze
Indische luchtlijn, Engeland over het nabije Oosten
verbindt met Indië, Birma, de Maleische staten en
Australië. Indië zal eerlang in dezen dienst binnen
twee dagen zijn Londensche mail ontvangen, Bris
bane in zeven.
onze sclieepvaarders uit de gouden
eeuw, nu met onze luchtvloot weer
bemiddelaars te zijn tusschen de
Britsche eilanden en verre Ooste
lijke gebieden dat wij immers
langs onze al bestaande Indië-route
gemakkelijk de verbinding van
Engeland met Australië zelfs zou
den tot stand kunnen brengen.
Maar al heel vlug heeft de ge
schiedenis zich herhaald. En de
zelfde gedachtengang, die Cromwell
bezielde, toen hij onze scheepvaart
fnuikte door de acte van navigatie
om 'n eigen Engelsche heerschappij
ter zee te stichten, leidde ook de
Engelsche luchtvaartkringen, die,
zij het na ons, gingen inzien, van
welk een belang het voor een
koloniseerende mogendheid is, een
eigen snelle en geregelde luchtver-
hinding te onderhouden met haaT
ver verspreide gebiedsdeelen. En
dat behalve de economische belan
gen ook de politieke èn de strate
gische hebben meegeteld, valt wel
niet te betwijfelen.
En zoo hebben de Britten in
weinige jaren tijds een luchtmail-
dienst opgebouwd, die
met zestig lucht-
kruisers de
r\e tweede hoofdlijn, de Afrikaansehe, ongeveer
achtduizend mijl lang, zal straks in vier
dagen post en passagiers van Londen over Cairo
naar Kaapstad brengen, in plaats van de ruime
week, die daarvoor op het oogenblik noodig is.
Londen-Caïro-Kaapstad, dat is van Cairo af
heel Afrika door, een vlucht over eigen Britsch
gebied, de volmaaktste verwezenlijking van dien
ouden Engelschen droom de beheersching van
Afrika.
0, al eerder was die droom vervuld. Cecil Rhodes,
de groote Britsche imperialist, in de negentiger
jaren eerste minister van de toenmalige Kaapkolonie
geworden, wist langzamerhand den Engelschen
