DE KEIZER VAN
DE SAHARA
Een avontuurlijke tra^i-comedie,
naar waarheid verhaald
door Curt Corrinth
VERVOLG ben, want er schatert geen
Jacques Lebaudy staat midden voorz'n mannen;
een kolossale ridderorde bengelt op zijn borst,
kranig valt de Napoleons-lok over z'n voor-
ltoofd, zijn schedel is gedekt met den beroemden
ronden hoed, hij heeft de armen over elkaar geslagen.
„Mijne braven ginds, ginds schemert Afrika's
kust en daar schemert ook onze toekomst en een
nieuw machtig rijk Welnu blijft mij trouw, en
verovert mét mij dat rijk, tot ons aller roem door
alle eeuwen Dienovereenkomstig zult gij mij van
nu af majesteit noemen, en deze dame is hare
majesteit."
Hij zwijgt. En Yastal
t T»i/ rrnr schijnt als regisseur heel
I V* C C U C kjiap werk gedaan te heb-
wilde lach op, geen gezicht
vertrekt zich tot een grijns.
Donderend rolt het over den oceaan „Ix-ve de
keizer I.eve de keizerin
Tegelijkertijd wordt er, naast de Fransche drie
kleur men kan imipers nooit weten een
nieuwe vlag geheschen. die in een wit veld drie
gouden bijen vertoont. En op datzelfde oogenblik
wordt er hoera geroepen, worden de hoofden ontbloot,
zet de muziek in. Voor de eerste maal klinkt over de
wereldzee het „Saharasche volkslied", juicht het en
eischt het
„Het moge galmen voor en na
Heil, keizer van de Sahara 1"
Met kracht ploegt de scheepskiel door de golven,
trots ruischt het jacht vooruit, als wist het, dat
het een nieuwen keizer aan boord heeft
Verovering des rijks en
stichting van Troja
In de haven van St. Louis, Franseh Senegal, gaat 't
jacht „Frasquita" voor anker. Er gaat een groep
mensehen aan wal, zoogenaamd om een ontdek
kingsreis te ondernemen Lebaudy, Marguerite,
Vastal, en een detachement matrozen met goede
geweren. En meteen al wordt ook de telegraaf aan 't
werk gezethet regent proclamaties Lebaudy acht
den tijd gekomen, de wereld in kennis te stellen van
het feit, dat zij een nieuwen keizer bezitOnder -
tusschen worden er dragers in dienst genomen, en
het is al een aanzienlijk gezelschap, dat na eenigen
tijd den weg naar de wildernis inslaat
Lang, lang duurt de moeilijke tocht. Men bereikt
het gebied, dat Lebaudy van een stamhoofd gekocht
heeft. In 't voorbijgaan zijn er bezoeken afgelegd bij
tal van „collega's", regeerende
woestijnvorsten er is met bonte
geschenken gegooid, met volle
handen is het schoone Fransche
goud uitgestrooid, en in ruil daar
voor zijn er documenten ondertee
kend, waarin de „collega's" beves
tigen, dat zij zichzelf, hun stam
men en hun gebied onder het op-
Emile Loubet, de president der
Fransche republiek, die weigerde
de souvereiniteii van den keizer
van de Sahara" te erkennen, Be
„keizer" brak toen resoluut met
zijn gewezen vaderland en stuurde
den president een telegram dal slechts
uit één woord bestond: „Schoft!"
pergezag van zijne majesteit keizer
Jacques I hebben gesteld.
In enkele weken tijds heeft de
„kleine suikerbakker", de gewezen
leeglooper en fat van de boulevards,
al '11 vrij aanzienlijk gebied onder
zijn opperheerschappij gebracht.
Men ziet, het is werkelijk zoo'n
toer niet, zelfs in de twintigste
eeuw, keizer te worden als men
maar genoeg fantasie heeft, en de
noodige duiten
Zoo gaat het verder door de
wildernis, door de woestijnen, door
de eenzaamheid. Zijne majesteit
Jacques I straalt van triomf maar
hare majesteit keizerin Marguerite
straalt in geenen deele. De ge
schiedenis hangt haar al lang de
keel uit. Doodmoe zit zij den eenen
dag na den anderen op haar kameel,
en zij zit te mopperen of te huilen, en Jacques is
terecht zeer verstoord over zoo'n onwaardig gedrag
in zoo gewichtige dagenEnfin, ook aan een ver
overingstocht komt eenmaal een eind. Op zekeren
dag bereikt de karavaan een kleine oase. Daar beveelt
Jacques
„Halt 1 Wij gaan niet verder. Afladen Hier zal
ik mijn hoofdstad stichten en haar naam zal
Troja zijn
De karavaan wordt ontbonden. Er worden tenten
opgeslagen, koffers en kisten uitgepakt en, niet
te vergeten, de muziek-instrumenten Weldra wap
pert hoog in een palm de nationale vlag met de drie
gouden bijen, het Saharasche volkslied klinkt op,
er worden twee troonzetels Lebaudy heeft aan
alles gedachtin het zand geplant, keizer en keize
rin worden gekroond en met praalmantels versierd....
alles geschiedt volkomen in den stijlDe keizer leest
zijn proclamatie voor
„Hiermee neem ik mijn rijk Sahara in bezit. Ik zal
uit alle stammen der woestijn een groot en glorierijk
volk scheppen
En Vastal, de muzikanten en de matrozen heffen
een daverend gejuich aan van blijdschap, van ont
roering en vereering.
Het ontroerdste van allen is de keizerin. Zenuw
achtig begint zij van leer te trekken tegen haar ver
heven gemaal
„Noem je dat een hoofdstad Een keizerrijk Wat
zijn er dan voor onderdanen Op zijn hoogst zand
vlooien en kameelenIk wil naar huis ik wil
naar Parijs ik doe niet meer mee met dien onzin
je bent gek, gek, stapelgek
De keizer kijkt woedend.
„Minister laat aan de kust on
middellijk telegrafisch 'n compleet
stalen paleis voor ons bestellen
We zullen 't er straks verder over
hebben. En jijdenk om je
waardigheid, om je positie
H ij wendt zich van de ondank
bare vrouw af, laat zijn strijdmacht
nog eens voor zich defileeren
twintig matrozen, want zeven man
zijn met den kapitein op het „kei
zerlijke" jacht achtergebleven
en.benoemt terloops den braven
matroos Piou-Piou tot baron van
de Sahara en opperbevelhebber van
zijn „leger". Vervolgens gaat hij
met Vastal keizerlijke boodschap
pen aan de andere rijken dezer
Een kostelijke carieatuur,
die den hofkok van den
„keizer van de Sahara"
voorstelt, Be epauletten
bestaan uit steelpannetjes
I Ae wereld ontwaakt, wrijft zich de oogen uit en
houdt, den adem in zij heeft een nieuwen keizer
gekregenBij de ministeries van buitenlandsehe
zaken komt er een stortvloed van kennisgevingen,
proclamaties, nota's binnen, onderteekend „Ge
geven te Troja, den. Troja Waar ligt dat in
's hemelsnaam f Wat is dat voor een ongeloofelijke
krankzinnigenstreek Er wordt geantwoord door de
koeriers en gezanten van keizer Jacques I hun
heeft hij vooruit opdrachten gegeven, waarvan zij
zich tegenover de regeeringen van alle groote landen
te kwijten hebben. Zij verstrekken inlichtingen
en de regeeringen weten in 't eerst niet, of zij die ge
zanten en boodschappers maar niet eenvoudig de
trap af zullen laten gooien, dan of zij 't geval toch
.nog maar even aan zullen zienDie heeren treden
op met veel praal en lieslistlieid zij laten acten en
telegrammen zien, waarin met nadruk erkenning
wordt geëiseht voor „hun verheven monarch, keizer
Jacques I van de Sahara", waarin.wat drommel,
hoe moet de wereld daar mee aan?.... Maar de
wereld is 't gauw met zichzelf eens, en. zij lacht
zich eenige jaren lang krom om dien prachtkeizer
Jacques I regeert
Tntusschen regeert zijne majesteit vroolijk verder,
maar nu niet meer in de woestijn, of liever in zijn
hoofdstad Troja, maar gewoonlijk vanuit Las Pal-
mas, waar hij zich een heel mooi paleis heeft ge
bouwd. Door dien maatregel heeft hij waarschijn
lijk toegegeven aan den droevigen aandrang der
keizerin, die in haar woestijnrijk snakte naar de be
schaving. In ieder gevalLas Palmas is nu de zetel
der regeering. Hier zijn de ministeries gevestigd, hier
verschijnt de Saharasche Staatscourant, van hier uit
aarde uitwerken hij verdiept zich in uitvoerige
plannen voor een eigen Saharaasch wetboek, voor
den aanleg van wegen, voor den aankoop van sche
pen, 't begin van 'n Saharasche vloothij ontwerpt
het wapen van 't nieuwe keizerrijk een ploegende
landman tusschen twee leeuwen met lange tongen....
en dan, voldaan, zoekt hij na zijn eersten regee-
ringsdag de rust. Maar eerst moet hij nog een wilde
zenuwbui van de keizerin doormaken en als wij
het gerucht gelooven mogen, heeft hij aan die scène
een einde gemaakt met een klinkende oorvijg. Ja.,.,
voor een keizer gelden ten slotte andere wetten dan
voor een gewonen sterveling
