In de lakinrichting. firm as tempel en liet hardheids nummer erin zijn geperst, komen zij terecht in de expeditie-afdeeling waar zij gesorteerd en verpakt wor den om hun reis over de wereld te beginnen Behalve de gewone zwarte pot looden keilt men ook de kleurpot- looden. De fabricatie van deze ge schiedt grootendeels op dezelfde manier als die der „grafiet-pot- looden". Maar in plaats van grafiet gebruikt men bloedsteen, roet, cin naber, blauw, ultramarijn etc., terwijl, in plaats van klei, lijm en arabische gom als bindmiddelen worden gebruikt. Deze potlooden worden niet gebrand. Er zijn natuurlijk nog meer onderscheidingen te maken, men kent b.v. nog inktpotlooden en potlooden met twee kleuren in één stift, doch de fabricatie ervan is voor alle dezelfde en bijgaande foto's brengen een en ander op duidelijke wijze in beeld. In het expeditiemagazijn warden de potlooden dozijnsgewijze verpakt. Vanuit de hydraulische pers komen de grafietstaven op speciale vlakken te liggen. De grafietstaven warden in de gleuven gelegd. in hoofdzaak op de volgen de manier de klei en het grafiet worden ieder afzon derlijk gemalen, gewas- schen en gedroogd. Daarna worden zij in natten toe stand in speciale molens gemengd en nadien weer gedroogd. Vervolgens voegt men er water aan toe, totdat een deeg ontstaan is, dat in den cylinder van een hydraulische pers wordt gebracht, met een bodem van kleine gaten. Terwijl een sterke druk op 't deeg wordt gezet, komt dit. in den vorm van lange, dunne staven door die gaten naar buiten. Deze staven worden op speciale vlakken opge vangen en gedroogd. Al naar gelang de hardheid, die men de staven wil geven, worden zij, luchtdicht afgesloten, sterker of zwakker gebrand. De potlooden krijgen 't jahrieksstempel. Vervolgens worden de staven in houten omhulsels gevat, waarvoor men alge meen het hout van den Virginisehen ceder ge bruikt. Voor goedkoopere soorten neemt men West- Indische ceders of zelfs inheemsche populieren, el zen, ahorns of beuken. Dit hout is eerst in dunne plankjes gezaagd, welke later worden afgeschaafd en door een cirkelzaag in dunne staafjes verdeeld. Nadat het grafietstaafje erin is gelegd worden de beide helften van 't potlood samengelijmd en sterk ge perst. Het eigenlijke pot lood is nu klaar en wordt nog rond, vierkantig, zes- kantig of hoe men wil ge schaafd. Daarna komen ze terecht in de lakafdeeling, waar zij in de meest vroolijke kleuren gelakt worden. Als dan ook nog het

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1937 | | pagina 7