KALZAN lijders aan suikerziekte Prijzen4i&mesetas iV-eeA dL&zz en allen,die suiker moeten mijden - .Brengt Uw gerechten op smaak met lü MAGGI3 AROMA 23 „Dus je denkt, dat er nog meer is V' „Een mensoli bewaart 't ergste altijd voor 't laatste," zei Allan. „Er is iets ergers, iets veel ergers. Over dat geld van Maria liad ik kunnen liegen. Ik had kunnen zeggen, dat ze 't gestolen hadden. Maar over dat andere kan ik niet liegen." „U maakt me nieuwsgierig," zei Allan. De oude man huiverde. „Toe, nu niet sarcastisch," zei hij erbarmelijk. „Pardon," zei Allan. Sir George keek zijn vrouw aan en slikte. „Ik ben naar dien juwelier ge gaan," zei hij, „waar we Maria mee naar toe genomen hadden. Ik zei, dat ze me gevraagd had, een diamanten broche voor haar mee te brengen, iets van een achthonderd pond, en de ezel gaf 't me. Ik nam een taxi, ging naar een pandjesbaas en kreeg er twee honderd op. Die tweehonderd heb ik ook op dat paard gezet." Allan haalde die]) adem. „Hmzei hij. „Ik weet niet meer, hoeveel jaar ze voor zulke grapjes geven." Hij stond op, ging naar het raam en zette het open. Lady Merstham zat rechtop, met stijf saamgedrukte lippen. Sir George begon zijn daad te ver dedigen. Zijn stem was schril en zijn woorden waren zwak. „Ik was dronken van hoop," riep hij uit. „Ik dacht, dat niets meer mis kon loopen. God weet hoeveel jaren we gewacht hebben, tot 't ons een beetje voor den wind zou gaan. 't Was een soort weddenschap op mijn geluk. Kunnen jullie 't niet begrijpen Kunnen jullie niets ver geven aan een afgetobd mensch, die eindelijk licht ziet i Ik kon de bekoring niet weerstaan. Ik was uitgelaten, alleen al door't woord millioenen. Mijn vingers jeukten, om goud aan te raken. Ik was in de wolken. Ik stelde al toespraakjes op, die ik houden zou, als ik één van die lui wat geld teruggaf, die we geplun derd hebben, en die nu in de misère zitten. Ik wou groot doen. Dat paard was een prachtkans - twintig tegen één. Ik zou zoowat achtduizend pond getoucheerd hebben. Denk je eens in Achtduizend pond voor iemand, die al blij was met achttien pond voor een week moeite 1" De langzame tred van een politie agent galmde door de stille straat. Het licht viel op zijn helm en op de knoopen van zijn tuniek. Sir George hief het hoofd op en trok een gezicht van niemand-doet-me-wat, maar zijn hart klopte wild, en eerst toen de voetstap pen weggestorven waren, viel de vrees van hem af Maria trachtte, voor het raam staan de, den waren aard van haar gevoelens te ontdekken. Het feit alleen, dat dit noodig was, bewees, dat zij Allan niet liefhad, maar dat begreep ze niet. Zij had in zulke dingen maar een beperkte ervaring. Bijna haar heele leven was verdeeld geweest in schooltijd en vacan- ties. Op de kostschool, die zij bezocht had, om haar opvoeding te voltooien haar ouders hadden een eenvoudige, degelijke inrichting gekozen had een gezonde, sterkende sfeer geheerscht. Er was haar gezond verstand, onbekrom penheid en eerlijkheid bijgebracht. Haar vacanties had ze, zooals de Mersthains wisten, altijd op haar vaders buiten in de bergen doorgebracht. Toen zij dan ook, met ernst en een scherp gevoel van verantwoordelijkheid, in het donker stond te kijken en zich afvroeg, of zij Allan liefhad of niet, hoopte zij eerlijk, dat zij tot de conclusie mocht, komen van wel. Allan was een heel andere man dan haar vroegere kennissen kalm, terug houdend, een ietsje spotziek en ietwat geblaseerd maar dieper, had zij ont dekt, bedeesd, tot krachtige gevoelens in staat, ontevreden met zichzelf, bi I geerig om te veranderen en te liei bouwen. Zij gaf zichzelf toe, dat zij geen anderen man wist, die haar zoo aan stond maar al somde zij honderd punten in zijn voordeel op, en al kon zij er niet één vinden, dat tegen hem sprak, zij kon niet verder komen dan pure genegenheid. Zij zou Allan maar antwoorden, dat zij tot geen besluit kon komen en dat hij haar tijd moest laten zij ging du> zitten en schreef drie brieven. De eerste was voor haar moeder. Zij schreef mi hartelijke woorden over de Mersthams, en eerst in het postscriptum zette zij haar voornaamste nieuwtje. „Allan heeft me ten huwelijk ge vraagd. Ik wil maar wachten, tot u hier bent. U zult me wel kunnen ver tellen, of ik van hem houd of niet 't Is wel gek, maar ik geloof, dat ik daar zelf geen wijs uit kan worden." Haar brief aan mevrouw Raffan be gon met dit belangrijke nieuws en eindigde met den naam Allan. Misschien was het natuurlijk, dat zij met mevrouw Raffan uitvoeriger over het onderwerp sprak dan met haar moeder. De derde brief was voor Geoffrey Kingsward. Zij schreef hem bijna zonder bedoeling, wèl wetend, dat zij een vriend noodig had, maar niet wetend waarom. Het was geen lange brief, en alleen het postscriptum was van belang. „Nog een nieuwtje, dat je wel ver wonderen zal Allan Merstham heeft mijn hand gevraagd. Ik heb hem nog geen antwoord gegeven. Ik wou dat je in Londen was. Ik heb eigenlijk niets speciaals op mijn hart, maar ik wou je toch graag weer eens zien. Wel te rusten." Zij schreef de adressen, nam een boek en ging zjtten lezen. Zij las een poosje zonder iets in zich op te nemen, stond weer op, maakte den brief aan Geoffrey open en schreef er onder „Misschien kun je morgen wel naar stad komen Zij belde het meisje en verzocht haar, de brieven dadelijk te laten posten. Zij nam haar boek weer op. Zij wou niemand meer zien dien avond. Een poosje later voelde zij een vage verwon dering, dat lady Merstham niet boven kwam. Zij kon haar gedachten niet bij het boek houden, dus ging zij naar het open raam, aangetrokken door den verren galm van Big Ben. In 't huis aan den overkant zat iemand te spelen en te zingen, iets uit een opera, leek het. De gezwollenheid stond Maria tegen. Zij deed het raam dicht en ging naar bed. Zij kon niet makkelijk in slaap komen. Er waren vreemde geluiden in huis. Ze meende, dat zij iemand door de gang hoorde sluipen, en tweemaal leek het, of zachte voetstappen voor haar deur stilhielden. Maar zij zette met beslist heid alle zenuwachtigheid van zich at en sliep eindelijk in Sir George Merstham was in de eet kamer alleen gelaten. Als bij stilzwij geilde afspraak gingen Allan en zijn moeder naar het salon. Zij begrepen met pijnlijke klaarheid, dat het tijdverlie- zou zijn, sir George in hun beraad slagingen over de toekomst te betrekken Even duidelijk was, dat zij aanstonds moesten beslissen, wat zij verder doen zouden. Hadden zij al in 't nauw gezeten, toen zij aan boord van de Lucania kwamen, hoe moest dan de toestand heeten, waarin zij zich nu be vonden In allen voor- en tegenspoed van hun levens hadden zij zich tot nu toe weten te onthouden van misdaad. Vervolg op pag. 26. tabletten uit zuivere kristal-saccharine, zonder eenigen bij- of nasmaak. Zij zijn gemakkelijk oplosbaa en kunnen uitstekend bij hef koken en bakken gebruikt worden. Gegarandeerd onschadelijk, zelfs voor de gevoeligste maag. Verkrijgbaar bij apothekers en drogisten in handige schuifdoosjes 43 ets. inhoudende 500 tabletten. A.G. „Herme*" ZUrlch 2, Zwitserland ZWtTSERSCtt FABRIKAAT Dai komt zeer dik wijls door tekort aan bepaalde mineralen. Het is haast niet te ge- looven, dat die geregeld terugkeerende pijnen en die zwakte zoo eenvou dig zijn te voorkomen. En toch, neem eens eenigen tijd Kalzan, dan zult gij verheugd bemer ken, dat Kalzan d.w.z. dc noodige mineralen U weer een normale ge zondheid hebben terug gegeven. Duizenden vrouwen, die vroeger geregeld klachten hadden, genieten dankzij Kalzan weer van een ongestoorde gezondheid. Het Calcium-Natrium Voedsel voorkomt alle gevolgen van een tekort aan deze mineralen in het lichaam, zooals Prikkelbaarheid der zenuwen, bloedar moede, tandbederf, huiduitslag, zwakte bij kinderen, onregel matigheid bij vrouwen, enz. Verkrijgbaar in alle apotheken in tablet: en poedervorm a fl.1.25 en fl. 2.25 Spaarzame toevoeging is voldoende voor een verrassend resultaat. Laat Uw ledig MAGGI-flesje navullen; dat is voor deliger: Flacon Nr. 0 - 16 ct. Flacon Nr. 1 - 30 ct. Vraagt of schrijft in Uw winkelboekje uitdrukkelijk MAGGIS Aroma.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1937 | | pagina 23