1LH'
r
GEBISMUREERD
WAT EtN
dwaasheid
ik
Mllïllif/È
Een Zuur Gelaat
Zuur in de Maag
MAGNESIUM
y
OM HAAR TE PLEZIEREN
DIE AVOND AAN TAFEL
29
Zij die lijden aan spijsverteringsbezwaren zijn
dikwerf slecht gehumeurd en zwartgallig ge
stemd. Dergelijke aandoeningen, die aanvan
kelijk slechts van geringe beteekcnis zijn,
kunnen echter ontaarden. Oprispingen, druk
king in de maagstreek, zuur in de maag, mis
selijkheid en andere maagbezwaren worden ge
woonlijk veroorzaakt door een overmaat van
maagzuur en om deze ongemakken te voor
komen wordt Gebismureerd Magnesium ver-
eischt, waarvan de uitwerking bijna onmid
dellijk is. Dit middel brengt- in 5 minuten
verlichting, het doet gisting van het voedsel
in de maag ophouden en voorkomt het vormen
van gassen in de maag en de neiging tot
braken, het verzacht de branderige pijn en
doet tenslotte alle sporen hiervan verdwijnen.
Gebismureerd Magnesium maakt een eind aan
Uwe indigestie en stelt U in staat Uw voedsel
pijnloos te verteren. De allereerste dosis levert
U reeds het bewijs van de doeltreffendheid er
van. Gebismureerd Magnesium is verkrijgbaar
bij alle Apothekers en Drogisten a f 1.per
flesch, of f 1.75 per groote flesch, die voor-
deeliger is.
Vetwormpjes als bij
tooverslag verdwenen
nagels, zijn gewicht en dergelijke.
Zooals volbloed-renpaarden worden
ook de hazenwinden van jongs af aan
voor 't wedstrijdwezen opgeleid. Ver-
gelijkenderwyze hebben zij een veel
korteren trainingstijd en zij worden
in de kennel teruggenomen, zoodra zij
over hun top-snelheid heen zijn.
Een ongetrainde, jonge hazenwind
brengt vijftig tot honderdvijftig dollar
op. De prijzen gelden voor beide ge
slachten.
Zoodra de hazenwind één jaar oud is,
wordt met de training begonnen. Ge
woonlijk wordt hij geoefend achter een
konijn, dat men door een rechte, om
walde baan jaagt, waarna de hazenwind
vanuit zijn startbox de achtervolging
inzet.
Slechts zelden slaagt 'n hond er in het
konijn te vangen, maar de opwindende
jacht doet hem smaak krijgen in het
rennen. Op tweejarigen leeftijd is de
hazenwind in prima conditie voor de
wedstrijden en slechts weinig trainers
laten hun honden voordat zij dien
leeftijd bereikt hebben in de races uit
komen. Tijdens de periode, dat een
windhond aan den top van z'n prestatie
vermogen staat, weegt hij ongeveer
zestig pond en hij meet van zesentwin
tig tot achtentwintig duim tot de
schouders. Op korte afstanden loopt hij
op 'n renpaard uit, terwijl zijn top
snelheid reikt tot omtrent vijfenveertig
mijl per uur.
Algemeen is men geneigd het onver
woestbare enthousiasme, waarmede de
hazenwind op de mechanische konijnen
jaagt, te wijten aan domheid. Maar niets
is minder waar, want de hazenwind jaagt
op alles, wat zich snel voortbeweegt en
alleen de ongetrainde, jonge honden
jagen serieus de konijnen achterna.
De ervaren wedstrijd-hond vermin
dert zijn vaart, zoodra hij de jury ge
passeerd is. Het gebeurt zelfs wel 'ns,
dat zij dan eigener beweging zich oin-
keeren en naar hun trainer terugloopen
Slechts wanneer honden met enkele
tegelijk starten, bereiken zij hun top
snelheid. Als zij één voor één in den
strijd uitkomen, loopen ze niet snel. Of
zij nu achter struisvogels aanrennen,
zooals in Zuid-Afrika, of achter herten,
zooals in Zuid-Wales, of achter de me
chanische konijnen, zooals in Florida,
steeds zetten zij de achtervolging in
op het gezicht en niet op den reuk.
Hoewel de hazenwinden slank en haast
teer gebouwd zijn, zijn ze toch stevige
eters, en zeer sterk. Zij worden gevoerd
met vleesch, verkruimelde beschuit en
plantaardig voedsel. Zij houden vooral
van spinazie
De windhonden-rennen worden bij
voorkeur des avonds gehouden, meestal
over 'n baan van 'n kwartmijl. Ge
woonlijk zijn er iederen avond tien
races, waarin telkens acht hazenwinden
uitkomen.
De achtste race vormt 't glanspunt
van den avond. Daarin komen de hon
den uit tot 'n waarde varieerende van
1500 tot 2500 dollar
De grootste bron van ergernis voor
de houders der tienduizend wedstrijd-
hazenwinden in Amerika is de kwestie
der geldprijzen. Als regel bedraagt de
eerste prijs voor 'n tienritten-program-
ma vijfhonderdvijftig dollar. Maar dit
vinden de houders van de hazenwind-
kennels niet genoeg. Zij beweren zelfs,
dat door deze prijzen-politiek de wind
honden-rennen, sportief bekeken, bena
deeld worden.
In de staten, waar de honden-races
bij de wet verboden zijn, zooals bij
voorbeeld in New York, is er van geld
prijzen in 't geheel geen sprake. De
eigenaars krijgen daar van zes tot
tien dollar voor iederen deelnemenden
hond. En dat is alles. Hun eenige hoop
is daarom op de weddenschappen ge
steld en men huldigt er praktijken,
waarmede noch de honden, noch het
geïnteresseerde publiek erg gebaat zijn
De eigenlijke „oprichter" van wind
honden-rennen is Owen P. Smith, die
in 1919 op de gedachte kwam, dat de
honden met evenveel enthousiasme op
een mechanisch voortbewogen konijn
zouden jagen als op 'n levend. Van deze
gedachte naar 't wedstrijd-idee was
inaar 'n kleine sprong
Zijn eerste renbaan legde hij aan in
Emeryville, Californië. In 1920 opende
hij de tweede baan, nu in Tulsa, Okla
homa. Deze was electrisch verlicht, met
't oog op de avondwedstrijden.
Toen het windhonden-rennen zich in
Amerika zoo fabelachtig snel verbreid
de, werden duizenden hazenwinden uit
Engeland en Ierland geïmporteerd. In
deze landen was deze sport reeds
eeuwenoud en zeer populair. echter
daar stond 't sportieve element op
den voorgrond. '11 Goede Amerikaansche
hazenwind kan voor z'n „baas" tien
duizend dollar verdienen, 't Record
staat nog steeds op naam van „Miek the
Miller", een hazenwind, die uit Enge
land werd ingevoerd. Deze verdiende
van 1929 tot 1931 vijftigduizend dollar!
Brandend van strijdlust.
„Ik had een ontsierende groep vetwormpjes j
op mijn kin en opzij van inijn neus, terwijl j
ik een paar groote mijn voorhoofd had.
Ik schaamde mij om uTt te gaan. Ik voelde
mij er verlegen door en poeder scheen ze nog
meer te doen uitkomen. Op een avond kwam
een vriendin bij mij en verteld* mij over Radox.
Den volgenden dag kocht ik een pakje, probeerde
het en de vetwormpjes verdwenen als bij
tooverslag. Ik ben in mijn geheele leven nog
nooit zoo blij geweest en ik zal het aan
iedereen vertellen." L. B. R.
Indien U, evenals deze dame, last mocht
hebben van ontsierende vetwormpjes, gebruik
dan het afdoende en veilige middel Radox.
Dusgeen gevaarlijk en pijnlijk uitknijpen
meer. Wanneer U een theelepel Radox iu
een glas warm water oplost en hiermede Uw
gezicht, eenige malen bet, kunt U met een
ruigen handdoek de vetwormpjes gewoon weg
vegen. De meest hardnekkige verdwijnen
onder de invloed van de zuurstof, die Radox
in het water vrijmaakt, na één of twee be
handelingen. U zult versteld staan over het
resultaat,. Niet alleen zijn de vetwormpjes ver
dwenen, maar Uw huid is tevens weer frisch
en jeugdig. Daarna moet U er voor zorgen,
steeds een weinig Radox in Uw waschwater
te doen, zoodat die akelige vetwormpjes nooit
meer kunnen terugkeeren. Radox is uitsluitend
verkrijgbaar bij alle apothekers en erkende
drogisten a f 0.90 per pak, omzetbelasting
inbegrepen, en in kleine pakjes a f 0.15.
fi
ONZE KAPPER BEVEELT
PALMOLIVE SCHEER
CRÊME AAN. HIJ KAN
HET TOCH WÈL WETEN!
HOE KAN EEN
DIE KAPPER HAD
GROOT GELIJK
ZOO SCHOON HEB
IK ME NOG NOOIT
GESCHOREN
DAN ZONDER PIJN'
JA, EN TO
TAAL GEEN
LAST VAN
NA SCHRIJ
NEN I
NU. WIE HAD ER GE
LIJK? JE ZIET ER VAN
AVOND UIT OF JE PAS
GESCHOREN BENT
ER 'S AVONDS VROEG AL
ONGESCHOREN UIT TE ZIEN...
als men zich toch geregeld scheert...,
dat is wel héél onaangenaam. En...
het behoeft niet: gebruik Palmolive
Scheercrême! Zelfs de zwaarste
baard wordt, dank zij de olijfolie
die in deze scheercrême is verwerkt,
in weinige seconden zóó soepel dat
U zich, ook met een gevoelige huid,
snel volkomen schoon kunt scheren
zonder hinderlijk naschrijnen.
Met Palmolive Scheer-
crème ziet U er ook,
's avonds wel
verzorgd
uit 1
