tfemesetas
EEN CRAP VAN TOM MIX
H
Voor Uw zoon,
voor Uw dochter
voor Uzelf
18
blijft steeds gelijk dank zij
Suiker zet vet aan, „Hermesetas", kristal-
saccharine tabletten, echter nooit. Zij
zoeten spijzen en dranken zonder eeni-
gen bijsmaak. Zij zijn gemakkelijk oplos
baar en kunnen uitstekend bij het koken
en bakken gebruikt worden. Absoluut
onschadelijk.
apothekers en drogisten in handige
43 ets., inhoudende 500 tabletten.
A. G. „Hermei" Zurich 2
ZWITSERSCH FABRIKAAT
verkrijgbaa
schuifdoosj
is„Zomerpracht" gemaakt! Wat 'n prachtige
serie pakjes, jurkjes, japonnen, mantels, ja
wat al niet, is er in opgenomen. Wel 335
bij elkaar. Afgezien nog van de 20 jabots
en kraagjes die er in staan. En dan die
handige knippatronen, welke U van al die
modellen kunt krijgen, direct uit voorraad
en tegen belachelijk lage prijzen. Wilt ge
dat U. en Uw kinderen met Pinksteren op een
billijke wijze naar de mode gekleed gaan?
Schaft U zich dan onmiddellijk „Zomer
pracht 1937" aan, zoek een model uit, bestei
een patroonen ge zult voldaan zijn I
„Zomerpracht"' 60 cent
Knippatronen 20, 35 en 50 cent.
Patronenkantoor Panora
Nassauplein 1 Haarlem Postgiro 293631
Bestellingen kunnen als volgt geschieden
iloor bemiddeling van Uw agent oj bezorger
door girostorting op nummer 293631 door
toezending van het bedrag per postwissel oj
in postzegels (tot een waarde van 6 cent).
door Roy Allyson
et was een veelbewogen dag in het hem zoo gemeen hadden gebonden, dat
veelbewogen leven van Terry hij nauwelijks kon ademhalen en dreigde
Johnson. Hij ving aan met een te stikken, als hij zich bewoog. Hij had
gedwongen treinreis van Denver naar toen een vol uur noodig gehad voor zijn
Boulagne in gezelschap van een detec- kunststuk, doch thans duurde het nog
tive, die tot zijn schade moest ontdek- geen tien minuten. De laatste riem viel
ken, dat zijn gevangene veel gewiekster van hem af, hij zwaaide wat. met zijn
was dan hij. armen, schopte eens niet zijn beenen
Ergens in een halve wildernis, waar en liep zachtjes grinnikend op het tui
de trein langzaam reed om goederen uit inelraam toe.
te werpen, nam Terry plotseling zijn Twintig seconden later stond hij
kans waar. Hij verbrak met een handige buiten. Het was aartsdonker, oveial
beweging zijn boeien, sloeg den detec- st.il en de frissclie nachtlucht prikkelde
tive inet, een goedgeplaatsten kaakstoot zijn bloed en bracht hem in een roeke
voor driekwart buiten westen en liet looze stemming. Hij nam zijn mes,
zich languit op de spoorbaan vallen, morrelde wat aan het slot en na een
Ongedeerd sprong hij op, en vóór de paar minuten was de deur open. Toen
trein tot stilstand was gekomen, was ging hij naar binnen, nam een der
Terry Johnson in de bosschen langs* de paarden bij den singel en leidde het
lijn verdwenen. Het was maar een klein dier brutaal het erf af. Met een lenigen
kunststukje voor een man, die vijftien sprong zat hij op zijn rug en zich vast-
jaar lang als slangenmensch, boeien- klemmend met zijn knieën en aan de
koning, Trapezewerker en bokser de manen van het dier joeg hij het den weg
Staten'was doorgetrokkenaf. Op goed geluk ergens heen en in een
Terry zette zijn vlucht den lieelen dag snellen galop, om vóór liet. aanbreken
voort. Hij bevond zich in'n zeer verlaten van den dag zoo ver mogelijk weg te
streek. Ergens in de verte, temidden komen
van golvende grasvelden, ontdekte hij Zoo reed Terry urenlang voort. De
een menschelijke woning. Het was een richting liet hij over aan de verkiezing
groote boerderij, omgeven met stallen en van het paard, dat onvermoeibaar
schuren, en zonder vrees ging hij er op af. scheen te zijn. De lange rit ging door
Toen hij had aangeklopt, verscheen er een verlaten gebied van Arizona, dat
een breedgeschouderde reus aan de deur. nog goeddeels uit woeste gronden be-
Nauwelijks had deze hem gezien, of hij stond. Eindelijk echter kwam hij in
trok tot Terry's groote ontsteltenis een meer bewoonde streken. Hij passeerde
revolver. eenzame menschelijke woningen en ook
„M'n kop eraf. ais jij Terrv Johnson een klein dorpje, dat in diepe rust lag.
niet bent," grinnikte hij. „Handen óp. Een eind verder kwam hij bij een spoor-
vriend Als het soms noodig is me wegovergang en eensklaps bespeurde
voor te stellen: ik ben kolonel Ooolidge, hij,' dat hij zich op een breeden weg
heriff van het district Nieuw-Vicks- bevond.
,ur,r Hij werd plotseling verontrust door
Terry dacht er zelfs niet aan, een de lichten van een auto, die hem tege-
poging tot vluchten te wagen. Die kolo- moet reed, maar alsof het paard zijn
nel Ooolidge zag er met zijn scherpe vrees kon voelen, liep het eensklaps
haviksoogen precies naar uit, dat hij een zijweg in. Aan het eind van dien
raak wist te schieten. Hij verwenschte weg stond een huis met verlichte ven
zijn ongeluk, hief zijn handen omhoog en sters. Terry diende eindelijk eens te
liet zich zonder verzet boeien. Intus- weten waar hij was en bovendien kreeg
.-(■hen was er een tweede man uit het hij dorst. Toen hij dichterbij kwam
huis gekomen. Hij leek op den sheriff ontdekte hij, dat hij bij een kleine
als twee druppels water en wak ongeveer boerderij beland was. Naast het huis
even oud. Terry vermoedde, dat hij.een stond een schuur en op het erf sloeg
broer van hem was. een hond aan. Op het hooien van dat
„Kijk eens, wat een mooie vangst, geblaf stond het paard eenklaps stil.
Tom," lachte de sheriff. „Dit is nu Terry Terry sprong op den grond en tegelijk
Johnson, van wien ik je sprak. Hij wordt ging de deur open.
gezocht wegens een diefstal met braak Bij het vale licht van den aanbre-
hi Boulagne en is vanmorgen aan zijn kenden dag vertoonde zich een vrouw
geleider ontsnapt. Mag hij den nacht op den drempel, die eer aan een dame
iii een van je schuren doorbrengen 1 dan aan een boerin deed denken.
Zoodra de dag aanbreekt zet ik hem „Dame, ik vrees dat ik een verkeerden
op Tom Mix en breng ik hem over naar weg genomen heb," begon Terry met
1 .ancestor." zijn beminnelijksten glimlach. „Ik zou
„Je doet maar, wat je goeddunkt, graag weten waar ik hier ergens ben.
John," zei de andere reus goedig. En En zou u misschien' zoo goed willen zijn
vijf minuten later lag Terrv, in honderd me iets te dr inken te geven
stevige knoopen gewikkeld, op een bos „Welzeker,' antwoordde de vrours
stroo in den hoek van een groote schuur, vriendelijk. „Als u een oogenblik wilt
waar in een anderen hoek vier paarden wachten zal ik een flescli vruchtensap
stonden. Dè kolonel zelf voorzag hem halen."
van eten en drinken, overtuigde zich Zij verdween in huis, doch keerde
nog eens, dat hij stevig in de riemen weer terstond terug. Maar in plaats van
gewikkeld zat en sloot de schuur, af. een flesch vruchtensap hield ze een
Een half uur later daalde de nacht en revolver in haar handen,
werd het stil daarbuiten. En zoo ein- „Ik vrees, dat Tom Mix een aardige
digde die veelbewogen dag in Terry's grap met u heeft uitgehaald," zei ze
veelbewogen leven. met een stem vol vroolijken spot. „C
bent hier in Nieuw-Vicksburg."
Iemand zóódanig boeien dat hij zich „Tom Mix stotterde Terry,
onmogelijk bevrijden kon was een kunst, „Het paard van kolonel Coolidge,''
die kolonel Coolidge in ieder geval niet lachte de dame, maar de revolver bleef
bleek te verstaan. Het was slechts één recht, op zijn hart gericht. „Tom Mix
keer op het nippertje af geweest in heeft u naar zijn stal gereden. Dit is
Terry's loopbaan als boeienkoning, dat het huis van kolonel Coolidge en ik ben
hij zich onmachtig had gevoeld zichzelf zijn vrouw. En loopt u nu maar vooruit
te verlossen. Dat was bij de paarden- naar het dorp, dan zullen we daar wel
rennen in Kansas, waar drie cowboys eens uitzoeken wie bent."