Het pad naar het geluk
DE INTERNATIONALE
ZEILWEDSTRIJD
IN DE TORBAY
MAKELAAR-TAXATEUR
INSPECTEUR
LEVENSVERZEKERINGS
MAATSCHAPPIJ
DIRECTEUR WONING-
ASSURANTIEBUREAU
10
door Arthur Remington
GISTERAVOND WAS HUN
VROUW BOOS... IK WILDE
MU NIET OPNIEUW SCHEREN
VOOR WE UITGINGEN!
PROBEER
PALMOLIVE
SCHEERCRÊME
DAN IS TWEE
MAAL DAAGS
SCHEREN
ONNOODIG
BOB HAD GELUK
ZOO SCHOON
HEB IK MU
NOG NOOIT
GESCHOREN
DEZELFDE DAG/s AVONDS
NEE HOOR. IK GEBRUIK
PALMOLIVE SCHEERCRÊME
EN NU IS
ÉÉNMAAL
DAAGS AF
DOENDE
HA! NU HEB
JE JE OP
NIEUW GE
SCHOREN
ZWARE BAARD...
GEVOELIGE HUID...
Dat gaat bijna altijd samen. Maar
ook in zoo' n geval brengt Palmoli ve
Scheercrême uitkomst. De verzach
tende olijfolie, in deze scheercrême
verwerkt, maakt de baardharen zóó
soepel, dat U zich, zonder gevaar
voor na-schrijnen, in weinige mi
nuten volkomen schoon scheert.
Geen enkele reden meer voor een
slecht humeur in den morgen:
en een welverzorgd^
uiterlijk zelfs tot
laat in den
avond.
iihn Trepas van Colorado en Alvin
Kennedy van Arizona waren felle
concurrenten. Zij bereisden beiden
de groote paardenmarkten van het Wes
ten en zaten elkaar menigmaal in de
baren zoowel in figuurlijken als
letterlijken zin. Totdat op een dag bet
pistool eraan te pas kwam en de oude
vijandschap voor allebei een beroerd
einde nam.
Bij een hoogloopenden twist op de
markt van Salt Lake City grepen beiden
in blinde drift naar hun revolver
een nog vaak gehanteerd argument in
bet Westen, 0111 zich recht te verschaf
fen. Alvin Kennedy was echter een
halve seconde vlugger dan zijn tegen
stander. Er knalde slechts één schot
en terwijl John Trepas den geest gaff,
nain Alvin Kennedy de vlucht. Dat
was het einde van liet geharrewar
en het begin van deze geschiedenis.
De officieele weg der gerechtigheid
is in de Westelijke staten lang en
moeilijk begaanbaar, en Vrouwe Justi-
tia is er niet al te vlug ter been. Dit
was de reden, waarom John Trepas
junior op een goeden dag zijn mustang
besteeg, zijn moeder vaarwel zei en in
de richting van Nieuw-Mexico weg-
galoppeerde. Dat omslachtige gedoe
van den sheriff met zijn aanhang was
hem gaan vervelen en het recht van
het pistool was altijd nog het snelste
en zekerste recht.
Alvin Kennedy wachtte de komst
van zijn rechter echter niet af. Hij was
eerst op de vlucht gegaan voor den
sheriff en nam thans de vlucht voor
John Trepas. Hij had begrepen dat
geen macht ter wereld hem behoeden
kon voor een wrekend schot vanuit
een hinderlaag en dat bij dus geen schijn
van kans zou hebben, als John Trepas
hem op liet spoor kwam.
Alvin Kennedy vluchtte van Nieuw -
Mexico naar Utah. Na een paar maan
den ontdekte hij echter, dat hij ook
daar niet langer meer veilig was. Hij
trok naar Wyoming en veranderde van
naam, vandaar na eenigen tijd naar
Nevada en veranderde opnieuw van
naam. Van hieruit kwam hij eindelijk in
Oregon terecht. Hij heette nu Johnson
en dat was zijn vierde valsche naam.
Hij wist dat John Trepas hem al dien
tijd op zijn hielen had gezeten. Maar
in Oregon scheen het, dat zijn tegen
stander het spoor bijster was geraakt.
Hij had zich met zijn vrouw en zijn
dochter aan den rand van een uitge
strekte vallei gevestigd, die om de vele
paarden, die er vroeger in het wild
voorkwamen, „Many Ponies" heette.
Zeven maanden lang was het hem ge
gund daar rustig en vredig te leven
met als éénige kwelling den angst voor
eiken onbekende, die hem tegemoet
trad.
Toen ontdekte hij op zekeren dag
een grijzen mustang op de paarden
markt, die het brandmerk van John
Trepas op den achterkant droeg. Hij
reed hals over kop naar huis terug,
pakte het allernoodigste bijeen en ging
voor de vijfde maal op de vlucht. Doch
thans ging hij alleen en hij bleef dicht
in de buurt. Dezen keer had hij tijdig
maatregelen genomen, om voorloopig
van zijn kwelgeest verlost te zijn.
Aan den anderen kant van de vallei
had hij een hut gebouwd, vanwaar
hij een ruim uitzicht had op de omge
ving. Daar zou hij zich verschuilen
tot het gevaar geweken was. En als
John Trepas kwam, zou zijn vrouw
hem op een dwaalspoor leiden naar
Idaho of Montana in ieder geval
ver genoeg weg om voorloopig weer
rustig te kunnen slapen.
Mary Kennedy was een aardig meisje.
En zij zou ook een gelukkig meisje
zijn geweest, indien haar niet die voort
durende angst had gedrukt voor lief
leven van haar vader. Een paar dagen
nadat Alvin Kennedy zijn vluchthut
had opgezocht, stond zij voor de deur
van het ruime blokhuis, toen zij langs
den rand der vallei een grijzen mustang
zag naderen. Zij verbleekte van schrik,
maar wist zich terstond te beheerschen.
Zij zag een lang. blond jongmenscli
afstappen krachtig gebouwd en
bruingebrand door de zon. In zijn grijze
oogen lag een vastberaden blik. Zóó
zag de man eruit, die den ongelukkigen
afloop van dien reeds vergeten twist
kwam wreken.
John Trepas nam beleefd zijn hoed
af. „Ik zoek een man - Alvin Kennedy.
Hij noemt zich ook Smith, Jackson
en Martinot. Hebt u al eens van zoo
iemand gehoord, miss Hij gaf Mary
een vrij nauwkeurige persoonsbeschrij
ving van haar eigen vader en liet in
tusschen geen oog van haar af.
Toen hij uitgesproken was, knikte
Mary hem levendig toe. ..Van Martinot
heb ik al eens eerder gehoord. Als ik
me niet vergis, is hij ook eens bij ons
op bezoek geweest. Wacht even, ik
zal nloeder roepen. Vader is niet thuis.
Zij ging naar binnen en John Trepas
keek haar na. Bruine haren en zwarte
oogen lieve meisjes had je in Oregon...
Mary's terugkeer met haar moeder
verstoorde de vlucht van zijn aange
name gedachten. Hij stelde zijn vra;):
opnieuw'.
„Jawel, zoo n man ken ik heel goed,
zei mrs. Kennedy. „Hij doet in paarden
en als ik me goed herinner kwam hij
van Arizona."
„Dat is hij," beaamde John Trepas
tevreden. „Waar kan ik hem vinden t"
„Ik denk dat hij nu in Noord-Dakota
zit," antwoordde Mary's moeder. „Drie
maanden geleden vertrok hij naar Idaho.
Maar het was zijn bedoeling door te
reizen. Hij was niet erg mededeelzaam,
maar uit zijn woorden meenden wij
te kunnen opmaken, dat. de politie
hein zocht."
„Jawel, èn nog iemand anders," zei
John Trepas grimmig.
Hij keek Mary nog eens aan en begon
te grijnzen. „Noord-Dakota is niet zoo
dicht bij huis en ik heb al een verre
reis achter m'n rug. Hebt u er iets op
tegen, dat ik hier voor een paar dagen
afstap Met een plaatsje in de schuur
ben ik al tevreden."
In de Westelijke staten met zijn
enorme afstanden en schaars be
volkte streken is zoo'u verzoek heel
gewoon. Mrs. Kennedy kon het niet
weigeren, zonder argwaan te wekken
en een half uur later stond de beroemde
grijze mustang in de stal en zat John
Trepas zelf met. de vrouw en de dochter
van zijn doodsvijand aan een welvoor
ziene tafel
Zooals liet belachelijke doodelijk is
voor den ernst, zoo is de liefde het voor
den liaat. John Trepas verbleef twee
dagen in Many Ponies en in al dien tijd
had liij nog géén drie minuten aan liet
doel van zijn reis gedacht. Alvin Kenne
dy was verdwenen uit zijn gedachten
verjaagd door de verschijning van Mary
Johnson in zijn leven.
In die twee dagen tijds kreeg hij
Een der ATTRACTIES
van hei Kroningsjaar:
19 Juni tot 3 Juli
De Officieele Gids, die 76 illus
traties bevat, beschrijft de aan
trekkelijkheden van een vacantie
te Torquay gedurende elk tijdstip
van het jaar, en geeft volledige
bijzonderheden van Hotel- en
andere accommodatie gratis
toegezonden op aanvraag bij:
The Corporation Publ. Manager,
20, The Marine Spa, Torquay,
Devonshire, England.
Beschrijvend geïllustreerd prospectus
en alle reisinlichtingen verkrijgbaar bij
de voornaamste reisbureaux.
Ook U zult ervan overtuigd zijn,
dat het een grote voldoening
geeft, zich een vrije, zelfstan
dige werkkring te scheppen
en zich te verheugen in een
hoogmaatschappelijkaanzien.
Volg daarom een onzer vol
ledige, degelijke, schriftelijke
opleidingen tot
of
De lessen zijn gemakkelijk
te volgen door ieder, die de
lagere school heeft bezocht.
Leider:Mr.K.W.Salzmann.Laag
maandelijks lesgeld.Na goede
afloop fraai diploma.
Gratis hulp bij
vestiging.
\jfc»o9