Silvikrin BEZOEK IN DE WILDERNIS HEBT U LAST VAN VETWORMPJES? lts MAANDEN WEG.' ioü hij NOG van haar HOUDEN. ll 1-^7 cr-Nss x 32 Lees dan hoe deze dame zichzelf bevrijdde van die ontsieringen ,,lk had altijd ergen last van vet wormpjes, totdat ik op zekeren dag een pakje Radox kreeg en een theelepel hier van in een kopje heet water deed. Met een spons bette ik toen mijn gezicht, zoo heet als ik verdragen kon. 's morgens en 's avonds terwijl ik daarna mijn gezicht afdroogde met een ruigen handdoek en er een beetje cold-crème in wreef. Den volgenden morgen waschte ik de cold-crème van mijn gezicht met dezelfde hoeveelheid Radox als de avond tevoren en deed er een beetje vanishing crème op. Het resultaat is een wonderlijk zachte huid zonder een enkele van die leelijke. ontsierende vet wormpjes; C. F. B. te T." Koop een pak Radox en volg de aanwijzingen van deze dame. Zonder pijnlijk uitknijpen, zonder leelijke vlekken achter te laten, zullen de vetwormpjes gemakkelijk met een hand doek weggeveegd worden. Vetwormpjes zijn namelijk het gevolg van verstopte poriën en deze worden door de zuurstof, die Radox in het water vrijmaakt, vernietigd, terwijl tevens de onderhuidsche kliertjes, die door de in Radox aanwezige zouten gevoed en gesterkt worden, weer normaal gaan werken. Uw huid zal dan weer een frisch en jeugdig teint ver kregen hebben. Radox is uitsluitend verkrijg baar bij alle apothekers en erkende drogisten a f 0.90 per pak, omzetbelasting inbegrepen, en in kleine pakjes a f 0.15. ...en daarom gebruik ik eiken morgen mijn' Silvikrin Lotion. Houdt de hoofdhuid gezond, het haar vrij van roos en voorkomt haaruitval. Het eenige haarwater met de natuurlijke Haarvoeding Silvikrin Flacon f 1.25 In alle goede zaken TTiaaJdd^-hoofdJmid^tujchllyM^ door Philip Lister Jarvie Matburn stierf een sckielij- En het berichtje daaronder luidde ken dood. Om elf uur 's morgens als volgt zat hij nog gezond en wel in zijn „De politie van Sydney is een dezer hut aan tafel en een kwartier later vond dagen achter de ontdekking gekomen •Tohn Carnavon een lijk. Het was een van een oude misdaad. Bij het opbreken sterfgeval onder eigenaardige omstan- van een betonnen vloerstuk in een digheden. Jarvie Matburn en John Car- kelder van een oud huis vonden de navon waren compagnons in Nonians- werklieden het stoffelijk overschot van land. Een jaar of acht geleden waren ze een man, dat tamelijk goed geconser- uit Sydney gekomen, om in een uithoek veerd is gebleven. Het lijk was ge- van die onherbergzame streek naar goud heel gekleed en in de halfverteerde en edelgesteenten te zoeken. Jarvie kleedingstukken vond men papieren, bracht geld mee om een flinke claim te waaruit bleek, dat men te doen koopen, John Carnavon bracht alleen had met het stoffelijk overschot van zijn ervaring in. ror. Austin Allard, die acht jaar ge- Het geluk was den compagnons niet leden spoorloos uit Sydney verdween, gunstig. Al drie jaren hadden zij tever- Terstond na zijn verdwijning werd geefs getracht een glimp van de fortuin het vermoeden reeds geopperd, dat mr. op te vangen. En toen zij zagen, dat alle Allard vermoord zou zijn, aangezien moeite nutteloos was, hadden zij met hij dien dag een vrij belangrijk bedrag hetzelfde negatieve resultaat gepro- aan bankpapier van de bank had beerd hun grond aan een van de ont- afgehaald, waarvan geen penny op ginningsmaatschappijen over te doen, zijn bureau of in zijn woning werd die de laatste jaren in deze contreien teruggevonden. De politie heeft ver waren neergestreken. Zoo leefden zij moedens aangaande den dadei, waar ten slotte een beetje van tie hand in over zij zich in dit stadium van het ou den tand nadat Jarvie éérst al zijn derzoek niet wenscht uit te laten. Zij duiten erbij had ingeteerd, die volgens volgt echter een spoor zijn zeggen van een erfenis afkomstig Bij het woord „spoor brak het be waren. richt onder aan de kolom af. Daarachter Op den dag, die voor Jarvie de laatste stond een komma en toen Jarvie het van zijn leven zou zijn, tufte Jolm blad naar zich toehaalde, om de lezing Carnavon 's morgens in de vroegte in de derde kolom te vervolgen, beefde naar de stad. Het was een wekelijksch zijn hand. Terwijl hij dit deed, keek hij uitstapje, dat zij altijd samen onder- even op. Het venster van de hut zat namen, en hun eenige vertier. Jarvie in den wand tegenover hem en hij keek zat echter sinds een paar dagen met dus naar buiten over de woeste een gekneusden voet en daarom ging gronden heen, die zijn eigendom waren. John er dien dag alleen op uit, om Plotseling gingen zijn oogen wijd levensmiddelen en kranten te halen. open. Op het pad naar de hut nader- „Kom je gauw terug f" vroeg Jarvie, den vier personen. Twee heeren in ci- die nog in bed lag. „Ik sterf al een paar viel, een sergeant van de Australische dagen van verveling." Lezen was zijn veldpolitie in uniform en John Carna- liefhebberij en de kranten, zélfs die, von. Zij kwamen recht op de hut aan. welke al een week oud waren, als hij En toen gebeurde er eensklaps iets ze in handen kreeg, spelde hij altijd zonderlings met Jarvie Matburn. Hij van a tot z. rees op zijn eene been overeind van zijn „Ik blijf geen seconde langer, dan bankje, sloeg allebei zijn armen in de noodig is," beloofde zijn compagnon lucht en viel weer neer. Tegelijk slaakte en hij hield zich stipt aan zijn woord, hij een benauwden kreet, hij sloeg voor- Tegen elf uur keerde hij terug met een over op tafel en zijn hoofd viel opzij. heel pak bladen van de „Sydney- Zóó bleef hij liggen onbeweeglijk Express". Jarvie zat aan tafel en had Tien seconden later traden de be- zijn gekneusd been op een bankje uit- zoekers binnen. John Carnavon zag oéstrekt. Jarvie liggen, keek in zijn van angst „Nieuws V' vroeg hij gretig, toen John verwrongen gelaat en gaf een gil Carnavon binnentrad. „Dood ,,'k Weet niet hoeveel vellen vól, inaar De sergeant van de veldpolitie ver- ik heb er geen letter van gelezen," schoot van kleur, keek met een vreem- "rinnikte John. Jen, argwanenden blik naar John Car- Hij wierp den stapel op tafel en Jarvie navon en voelde Jarvie's pols. Hij was begon met de oudste uitgave. Zijn oogen nog warm, evenals Jarvie's gezicht. De gingen oudergewoonte éérst over de wantrouwende trekken in het gelaat vetgedrukte koppen en kopjes. Dat van den sergeant klaarden op. was zijn gewoonte. Hij begon met alle „Ik denk hartverlamming," zei hij opschriften te lezen en keek later pas met een blik naar de twee heeren, die de artikelen en de nieuwsberichten perplex stonden. ,joor „Is dat.V' stamelde een hunner. John Carnavon had intusschen de „Jawel, de man, naar wiens hut u me weinige levensmiddelen uit het Fordje den weg vroeg Jarvie Matburn," geladen. Toen hij ermee gereed was, antwoordde de sergeant, terwijl hij keek hij op de klok. 't Was even over den doode naar het bed droeg. elven tijd om voor het middageten John Carnavon leunde zwaar met te "aan zorgen. zijn armen op tafel. De schrik zat hem ,7'k Ga water halen, Jarvie," zei hij, in de beenen. Zijn oogen rustten op de terwijl hij een verroesten emmer greep, krant en zonder het te weten las hij De wel, waaruit zij hun water putten, de slotregels van het nieuwsbericht, lageen minuut of drie van de hut. Jarvie dat Jarvie het laatst onder de oogen bromde iets hij was nog steeds ver- had gehad de paar regels, die Jarvie diept in zijn kopjes. De deur viel dicht Matburn niet meer had mogen lezen, en hij was alleen. Er stond iets van een spoor, dat van Krant na krant ging door zijn vingers. Sydney naar Engeland leidde. Zijn blik bleef rusten op een nieuws- „Arme Jarvie," zei hij eensklaps met bericht, dat pas drie dagen oud was. een schorre stem. En met een blik op Het stond op de vóórpagina van het de twee heeren zuchtte hij „Hij heeft vierde blad - onderaan in de tweede het niet meer mogen beleven, dat u kolom. Het opschrift luidde hem zoo'n mooi prijsje voor de claim „UfiM luqnbere vondst." kwam bieden. DENK JE DAT IK JE ZOO JE GAAT ZOO HÉÉL VER WEG, EVERT. ZUL JE ME NIET VERGETEN? GAUW VERGETEN oi. l WAT 'N HEERLIJKE HUWELIJKSREIS KIND, PER VLIEG TUIG MAAR WEI- NIG BAGAGE HOOR! DRIE JAPONNEN TWEE HOEDEN... EN NIET TE VERGETEN. ONZE MASCOTTE EEN DOOS PALMOLIVE ZEEP - DE ZEEP WAAR AAN IK DE TEINT HEB TE DANKEN, DIE JOU ZOO aantrok: VERTROUW UW TEINT AAN PALMOLIVE TOE! Tallooze vrouwen roemen de resul taten der Palmolive schoonheidsbe handeling tweemaal daags gezicht en hals masseeren met het verzach tende Palmolive schuim. Afspoelen, eerst met warm en dan met koud water. In Palmolive wordt veel olijf olie verwerktde olie. die smelt op lichaamstemperatuur en de po riën grondig reinigt. Daar door houdt Palmolive Uw huid jong en fraai. Ge bruik deze schoonheids- zeep dus óók regelmatig in Uw bad! Niets kan olijfol vervangen bescherming een frisschc teint

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1937 | | pagina 32