Een openluchtles in den bloeienden boomgaard. Het is een bij uitstek practische school, waar de jonge dames in nauw contact worden gebracht met alles wat, van ver of nabij, eenig verband houdt met tuinieren in den ruimsten zin van het woord. Ze leeren er onder deskundig toezicht en voorlichting omgaan met al de bouwmaterialen, die bij het aanleggen en onderhouden van tuinen noodzakelijk zijn leeren er geleidelijk al die werkzaamheden verrichten, die hun verder tot leidraad zullen moeten dienen snoeien, aanleg en onderhoud van gazons, van mi niatuur vijvertjes, beplanten van borders, het bewerken naar vrije keuze en fantasie van kleine proefveldjes die honderden belangrijke kleinigheidjes, die, als ze met liefde worden waargenomen, het tuinieren tot een waar genot nraken. Ofschoon de opleiding tot tuinarchitecte voorop staat, stelt het „Huis te Lande" ook voor die dames, die eenige noodzakelijke practische kennis willen opdoen in de verzorging van eigen tuin, enkele stukjes grond beschik baar, waar naar eigen inzicht kan worden geoefend en geëxperimenteerd. Dit is een aparte afdeeling van het bedrijf. De cursisten leeren er alles kennen wat den plantengroei kan bevorderen of schaden, hoe ze 't moeten aanleggen om uit hun tuin te halen wat er uit te halen valt, m.a.w. hoe ze aan hun tuin de honderd percent genoegen zullen beleven, die zij er terecht van meenen te mogen verwachten. Naast de noodige theoretische en practische. kennis doen de jonge dames er vooral die noodige dosis liefde voor het vak op, die tenslotte een zeer belang rijken factor vormt voor het latere welslagen. Ze oefenen en werken er met de zekerheid en het vertrouwen, dat de moeite, die zij zich thans getroosten, vroeg of laat rijke vruchten zal afwerpen, niet alleen voor henzelf maar vaak ook voor anderen. „Huis te Lande" is aldus ook op cultureel gebied werk zaam en vervult een taak, die op het leven van menig meisje en menige jonge vrouw een onuitwisehbaren stempel zal drukken. Op gemoedelijke De belooning na veel moeite en zorghet snijden van bloemen. Ook hierbij worden de noodige wenken gegeven. Een wandelpad dat aan beide kanten is afgezet met allerlei vruchtboomen. De snoeren moeten op tijd gesnoeid worden en aangebonden en het is de taak der jeugdige cursisten dit op tijd en aan de hand van de noodige wenken te doen. Een tuinbouwdeskun- dige in den dop. De gemakkelijke luchtige dracht van een eerste jaarscursiste. en toch ernstige wijze wordt hier de natuur benaderd en trapsgewijze gevolgd in de verschillende, zoo veelzij dige vormen harer geleide lijke ontwikkeling en wordt nadrukkelijk met den vin ger gewezen op een soort schoonheid, die misschien niet altijd het geweldig- grootsche nabij komt, maar die, in haar genre, toch behoort tot dht soort schoonheden, die op waarts voeren en wat meer zon brengen in't leven van vele vrouwen. Dat is de beteekenis van Huis te Lande".

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1937 | | pagina 7