SALATA
duryea
Heerlijk en -
gemakkelijk
©UYViS'
3 glazen
melk per dag!
„Heel graag, meneer," verzekerde
Ernest terstond.
„Dan zal mijn dochter u persoonlijk
rondleiden," verklaarde graaf Bingley.
„Het is maar om een oppervlakkig over
zicht te krijgen van het geheel. Méér
zult u voorloopig waarschijnlijk niet
wensclien."
„Neen, meneer," zei Ernest met een
stem, die een beetje schor klonk. Hij
was eindelijk tot de ontdekking geko
men dat hij niet droomde, maar dat
alles werkelijkheid was. Hij was inder
daad aan de lunch op Bingley Castle
genoodigd.
Zijn gastheer liet hem nog niet ter
stond gaan. „Hoegaat het tegenwoordig
met de zaken in Amerika t" hernam hij
met levendige belangstelling.
„Wel, dat is maar zoo-zoo, meneer,"
antwoordde Ernest, terwijl hij aan de
zaak in Bear Palis terugdacht.
„Hetzelfde dus als hier," stelde graaf
Bingley vast. ,,'t Is hier waarschijnlijk
nog meer zoo-zoo. Ik heb vaak lust
gehad eens 'n reis naar de Vereenigde
Staten te maken. Het zou een prettige
sensatie zijn dat land eens te zien. Kent
u er véél Indianen t"
„Nee, meneer, zelfs niet één," ant
woordde Ernest eerlijk.
„Verbazendviel graaf Bingley ver
rast uit. „Ik had zoo liet idee, dat ze
in de steden woonden, sinds hun jacht
velden bebouwd zijn. Kent u dan mis
schien Greta Gar bo V
„Ook al niet, meneer," moest Ernest
bekennen.
„O, neen Welnu, ik heb ééns het
geluk gehad haar tel zien. In levenden
lijve, bedoel ik. Het was bij Ritz en ik
stond zóó dicht bij haar, dat ik gemak
kelijk haar bontmantel had kunnen
aanraken. Ik heb het niet gedaan, maar
daar heb ik later vaak spijt va.11 gehad.
Zoo'n kans krijgt men niet vaak in zijn
leven, nietwaar
„Niet vaak, meneer," stemde Ernest
toe.
„A propos, u moet ook mijn verzame
ling filmsterren eens zien," ging graaf
Bingley voort. „Als zooiets u interes
seert, wil ik zeggen."
„Zeer zeker ik zal ze heel graég
willen zien," verklaarde Ernest geest
driftig.
Lady Rosa vond het eindelijk genoeg.
„Als meneer Bingley het kasteel nog
vóór de lunch wil zien, dan moeten we
ons haasten," merkte zij plotseling op.
„Zeker, kind, je hebt gelijk," stemde
graaf Bingley toe.
„Wilt u dan maar met me meegaan,
meneer
„Of ik wilsprong Ernest op. „Ik
bedoel zeer gaarne, mylady," liet hij er
verlegen op volgen.
„Dan zie ik u straks wel terug," riep
graaf Bingley hun na, toen zij de biblio
theek verlieten.
Ernest wandelde met lady Rosa een
breede galerij uit onder het ernstige
oog van tientallen Bingley's met gekrul
de en bepoederde pruiken, die vanuit
hun gouden lijsten onderzoekend op hen
neerblikten.
„Ik vind het erg vriendelijk van u,
dat u zich persoonlijk zooveel moeite
voormegeeft," merkte Ernest beleefd op.
„Volstrekt niet," antwoordde Rosa
Bingley. „Ik houd zóóveel van dit oude
kasteel, dat het me telkens weer opnieuw
een genoegen is iemand rond te leiden."
„Ja, het is ook prachtig nog veel
prachtiger, dan ik het me had voorge
steld."
„O ja 1 Nu, ik ben blij dat u het zoo
mooi vindt. Zullen we allereerst de
Groote Zaal eens doorloopent"
Zij richtte zich naar een deur, die zoo
groot was als tién moderne deuren
samen. Voorkomend opende hij haar en
liet het meisje voorgaan.
„Dank u, neef Ernest," zei ze vrien
delijk.
Misschien was het de verrassing, door
dat „neef Ernest" bij hem teweegge
bracht, en anders was het de spiegel
gladde vloer, die hem plotseling op de
manier van een schaatsenrijder zijn
been en deed uitslaan. Waarschijnlijk
zou hij zich een bloedneus gevallen zijn,
indien lady Rosa hem niet op het laatste
oogenblik in haar armen had opge
vangen.
„Neem me niet kwalijk," mompelde
hij verlegen.
„Natuurlijk niet die vloer is in
derdaad véél te glad."
„Neen, neen," protesteerde Ernest.
„Het komt alleen omdat ik niet gewend
ben aan oude kasteelen."
„En niet aan bierkranen," glimlachte
lady Rosa.
Ernest keek haar verbluft aan. Toen
hij haar zag glimlachen wist hij plotse
ling, dat hij haar al eens meer had
gezien. Maar het meisje uit „De Vroo-
lijke Gans" kon hij onmogelijk her
kennen in deze dame, wier uiterlijk in
geen enkel opzicht bij het hare te
vergelijken viel.
„Was u ik bedoel, bent u.
stotterde hij.
„Jawel, dat ben ik. Of beter gezegd
ik w&s het. Dat smerige meisje. Ik
had net een wagen onderzocht. Alles
uit elkaar halen en dan weer in elkaar
knutselen is altijd een liefhebberij van
me geweest, begrijpt u Het heeft ook
zijn nuttige zijde, want het bespaart
hooge garagerekeningen."
Ernest Bingley had altijd zeer ver
heven denkbeelden gekoesterd aan
gaande de standing van echte graven
en hooggeboren ladies. Die denk
beelden kregen thans een gevoelige deuk
en dat was niet de eerste. Hij had zich
een lady Rosa voorgesteld als een soort
hemelsch wezen, zóó hoog verheven
boven de ruwe. werkelijkheid en de
nooden en zorgen van het leven, dat
elke aanraking ermee hem ondenkbaar
was voorgekomen. Haar toespeling op
de zuinigheid, die een dochter van '11
graaf Bingley in acht zou moeten nemen,
kon liij bijna niet ernstig nemen. Zijn
leven lang had hij in de meening ver
keerd, dat een graaf van Bingley een
lieele garage vol schitterende luxe-auto's
moest bezitten, elk met een eigen
chauffeur en 'n palfrenier in livrei.
„Heuscli," onderbrak lady Rosa dezen
gedaclitengang plotseling, „als u mij
blijft aankijken, zult u over een jaar
nog niet weten hoe het kasteel er
uitziet."
„Ik dacht juistzei Ernest ver
ward. „Maar u hebt gelijk. Is dat por
tret boven de schouw de beeltenis niet
van lord Walter Bingley, die van
1523 tot 1589 heeft geleefd V'
„Juist, maar hoe weet u dat
„Och," zei Ernest verlegen", „ik heb
nogal een en ander gelezen van de ge
schiedenis van het kasteel, ziet u."
Toen Ernest de Groote Zaal vol
doende had bezichtigd, leidde Rosa
hem door een gang en een deur naar een
eenigszins sombere kamer.
„Dit is de kamer, zonder welke geen
enkel behoorlijk Engelsch kasteel denk
baar is," begon zij. „Het is...."
„De spookkamervulde Ernest,
onmiddellijk aan. „Het was de kamer
van sir Rufus Bingley, die in het jaar
1644 wegens hoogverraad terecht werd
gesteld. Later bleek echter dat hij on
schuldig onthoofd was. En sindsdien
verschijnt hij op den Vooravond van
Kerstmis mét zijn hoofd onder zijn arm
in deze kamer, in de hoop iemand te
zullen zien komen, die het op zijn
hals kan hechten."
Vervolg op pag. 26
De too verlantaarnspannend in haar tijd! Hoeouder-
wetsch in onze oogen! Sinds lang verdrongen door
de film. Maar wat goed was, liet zich niet verdringen.
Een voorbeeld hiervan is MA1ZEHA. Een pro
duct, dat zich bijna honderd jaren wist te hand
haven en niet te verbeteren bleek, is zeer veel
waard. U betaalt er echter slechts 10 ets. per
pak voor. Als U prijs stelt op een goeden
maaltijd, gebruik dan voor het binden van
Uw soepen, sausen en groenten MAIZEMA
fabrikaat DURYEA!
oude vefmücJide -metdz
Met een paar lepels Sa lata zijn
koude „restjes" ineens omgetoo-
verd in een heerlijk sla-tje.
Salata is een nieuwe aanwinst in
de keuken, het is een soort vloei
bare Mayonnaise met pittigen
smaak - erg goedkoop in het ge
bruik, omdat Salata olie, azijn en
ei vervangt.
Probeer Salata vandaag eens. De
kleine flesch kost slechts 25 cents
en met dat eene fleschje kunt U
talrijke nieuwe schoteltjes maken.
Receptenblaadje voor Salata.
Schrijf een briefkaart aan de
N.V. Oliefabrieken T. Duyvis
Jz. Koog a.d. Zaan, met de
woorden: Receptenblaadje
Salata en duidelijk Uw naam
en adres. T-F
Eén bij het ontbijt
Eén bij 't koffiemaal
Eén in Mèlkbrood
en andere spijzen.
Onze nationale drank!
GEBRUIK OURYEA-CUSTARD MET HAAR HEERLIJK ZACHTEN, ROOMIGEN SMAAK! 15CTS.P. PAK.
