DE MAN, DIE WONDEREN
KON DOEN
/2*
De eerste wonderdaad van den wonderdoener. De petroleumlamp in het cajé draait om en blijft rustig door
branden. tot grooten snhrile van de bezoekers en den kastelein.
Thuis qekomen probeert de wonderdoener (Roland Young) zijn wondermacht Als hij wakker wordt, wil hij zien of hij gedroomd heeft en toovert levende
op het bed, dat hij door de kamer laat dansen. konijnen, druiven, horloges en allerlei voorwerpen op zijn deken.
Van een meisje, dat niet bijzonder op uiterlijk schoort
kon bogen, maakte hij deze beauty (Joan Gardner).
Dan komen de goden er weer aan te pas om alles
in orde te maken.
Hebben we te veel gezegd, dat alleen een film in
staat is, een dergelijk onderwerp alleszins aanvaard
baar weer te geven Korda, de man van „Katliarina
de Groote", „De roode Pimpernel", „Hendrik VIII",
enz., heeft ook deze film geregisseerd, terwijl Roland
Young als wonderdoener werd uitverkoren.
sternatie, welke natuurlijk heel
begrijpelijk is. De „wonderdoener"
is een doodgewoon mannetje,
winkelbediende in een of ander
warenhuis, en niemand had hem
er ooit voor aangezien, dat hij met
dergelijke krachten behept was.
Later komt hij den politieagent
van het plaatsje tegen, die van de
omgekeerde petroleumlamp ge
hoord heeft en die hem nu wil
arresteeren wegens een poging tot
brandstichting.
„Ach loop naar de hel, kerel
zegt hij nijdig.
Op hetzelfde oogenblik verdwijnt
de agent. De wonderdoener krijgt
direct berouw, dat hij dien onschul
dige naar zoo'n vervelende plaats
heeft gestuurdhij laat hem terug
komen en stuurt hem nu naar Los
Angeles.
Thuis, in zijn bed, probeert de
man, hoe ver zijn wondermacht
reikt en hij toovert de meest fan
tastische dingen op zijn deken. Zoo
gaat hij verder door het leven, tot
dat hij de aarde wil verbeteren en
op een gegeven oogenblik aan de
zon beveelt om stil te staan. Het
wonder geschiedt, doch als gevolg
daarvan valt natuurlijk de heele
wereld in elkaar, daar de zon het
verband van het heelal is.
Het geval is namelijk, dat de
goden, bij een conferentie op den
Olympus, besluiten aan een aard
bewoner de macht te geven, won
deren te doen. Zij wijzen er een
aan, en dat is toevallig een man,
die in een klein cafeetje met eenige
vrienden en bekenden over won
deren staat te delibereeren.
„Wat is nou eigenlijk een won
der V' vraagt een hunner.
„Een wonder Dat is bij voor
beeld als die petroleumlamp zou
omdraaien en dan gewoon zou
blijven branden," zegt de man, die onbewust juist
uitgekozen werd, wonderen te doen. Op hetzelfde
oogenblik, dat hij dat dan ook zegt, draait de lamp
zich om enbrandt lustig verder. Groote con-
Wat vele menschen in hun
diepste innerlijk graag eens
zouden willen kunnen, zien zij
in deze geestige United Ar-
tists-Barnstijnfilm verwezen
lijkt. Een amusementsfilm van
het zuiverste water, boordevol
geladen met wonderen van
allerlei aard.
Als er ooit een dankbaar onder-
werp is geweest om te ver-
filmen, dan is het zeker wel
dit, naar een roman van H. G. Wells. Juist op een
film kan men de illusie van een wonder zoo vol
komen doen zijn, dat iedereen er van onder den
indruk komt.
