VLIEGEN
FUT
i
Trannosan
Bruisend
"Voetbad
Transpireerende Brandende
Voeten
ASSO D:do;de^ier:
KUNNEN UW VOEDSEL
VERGIFTIGEN
DOODT IE MFT
Genees ze in een Bruisend Trannosan Voetbad
23
„Ik heb vanmiddag reeds gevoeld, dar,
ik een aanval zon krijgen van mijn
oude kwaal."
„Je oude kwaal wat is liet,
Ernest f" informeerde graaf Bingley
bezorgd.
Ernest fronste zijn wenkbrauwen.
„Neen," zei hij na een oogenblik, „de
wetenschappelijke naam wil me niet te
binnen-'schieten, 't Is iets wat de spijs
vertering betreft. In Amerika wordt
het populair een „rupsmaag" genoemd."
,.'t Is niet ernstig, hoop ik."
„Neen," antwoordde Ernest luchtig.'
„Met wal bedrust komt het weer in
orde."
„Jammer," zei graaf Bingley spijtig.
„Als je nu morgen maar beter bent.
Het zou me spijten, als je van de jacht
moest afzien. En het bal vanavond.
Ernest dacht eensklaps aan Rosa.
„Oh, als het bal begint, ben ik misschien
alweer beter," zei hij haastig, ,,'t Is een
kwaal die zich soms plotseling doet
voelen en even plotseling weer ver
dwijnt."
„Ik hoop héél spoedig, beste jongen,"
wenschte graaf Bingley en daarna ging
hij zich bij de gasten voegen.
Een dokter zou geen enkel symptoom
van een „rupsmaag-ziekte" bij Ernest
hebben kunnen vinden, indien hij hem
had onderzocht. Wel zou hij teekenen
hebben geconstateerd van angst, en
verlegenheid, veroorzaakt door het
gemis van 'n behoorlijk avondeostuum.
Toen Ernest echter zijn sombere
torenkamer binnentrad, die slechts
door één enkelen zieken bloembol opge-
vroolijkt werd, ontsnapte hem plotse
ling een schreeuw van verbazing. Op
zijn bed lag een complete smoking,
waarop 't volgende briefje gespeld zat
„Geachte heer Bingley, Ik hoop dat
u mij de vrijpostigheid niet kwalijk
neemt, maar ik had dit eostuum nog
hangen. Het behoorde vroeger aan
den Honourable P. Ivarson, die er
echter uitgegroeid is. Ik hoop dat
het naar uw genoegen is. Met eer
biedige dankbaarheid, uw dienstwillige
dienaar, C. Crump.
P.S. Wilt u eens opletten, of de
pijpen niet te smal zijn
P.P.S. Claine kwispelt en blaft nog
altijd op de meest natuurlijke manier."
Ernest grinnikte. „Die goede, ouwe
Crump
Hij bekeek het eostuum en kon de
verleiding niet weerstaan het aan te
passen. Het was voor het eerst in zijn
leven dat hij een smoking droeg. De
jas paste hem even precies als de
huid om een slangenlichaam en de
pantalon stond hem als aangemeten.
Toen hij zich bekeek in den spiegel,
steeg hem een roes naar het hoofd.
Hij verliet de torenkamer en begaf
zich naar de eetzaal. Hij kwam tegelijk
binnen met den kalkoen en trok on
middellijk aller aandacht. De conver
satie en de schotels werden voor een
oogenblik vergeten de gasten lieten
vork en mes rusten, om alléén naar
hem te staren. Met de stijve passen van
een gehypnotiseerde volgde hij Crump
naar een onbezette plaats. Tot zijn
vreugde kwam hij naast Rosa te zitten.
En zijn vreugde steeg op tot een geluks-
roes, toen hij haar gefluister hoorde,
terwijl hij plaatsnam.
„Ik heb die plaats voor je bewaard,
Ernest. Ik had zoo'n voorgevoel, dat
je toch ftog komen zou...."
Terwijl Ernest at werd hij door de
gasten begluurd, alsof hij een wonder
dier was. Het scheen hen teleur te
stellen, dat hij zich gedroeg als ieder
ander welopgevoed rnensch en dat hij
zelfs niet smakte onder het eten.
Het gesprek aan tafel gonsde door
zijn hoofd als de motor van een ver
vliegtuig en het eenige wat hij er van
tijd tot tijd van opving, waren hoogst
deskundige opmerkingen over paarden,
honden en vossen, die hem even on
verstaanbaar in de ooren klonken als
oud Grieksch.
„De honden zijn erg onrustg van
avond," hoorde hij kapitein Duff-
Hooper eensklaps zeggen. „Hoor hen
eens te keer gaan
Vanuit het park klonk een angstaan
jagend koor van woedende bassen.
„Er moet beslist een stuk wild in de
buurt zijn," vervolgde de kapitein. „Ik
heb ze nog nooit zoo opgewonden
gehoord ze hebben bepaald iets in
hun neus."
„Het jacht.vuur zal hen zoo onge
durig maken," meende sir Peter Tvler.
Hij was een man die keek als een bank
en zijn woorden met zóóveel zorg
uitsprak, dat het leek of hij ze een voor
een uit een safe koos.
Met dezen fameuzen financier had
Ernest terstond na het diner een ver
trouwelijk onderonsje, hoewel hij ver
schillende ingenieuze pogingen had ge
daan, om hem t.e ontkomen.
„U zit in olie, staal en wol, niet
waar?" vroeg hij Ernest belangstellend.
„En bovendien in bont, bananen
en visch," verzekerde Ernest luchtig.
„Ik 111 stoomschepen, voedingsmid
delen, suiker en diamanten," zei sir
Peter Tvler.
„Geen interesse voor ruw ijzer
informeerde Ernest met ondoorgronde-
lijken ernst.
„Neen, maar misschien later eens.
Zit er winst aan
„Hangt er van af," antwoordde Ernesl
op een toon, alsof hij bevreesd was een
kostbaar geheim te verklappen.
„Zooals met alles," knikte sir Peter.
„Hoe is het op het oogenblik met het
geld in de Staten
„Schaarsch," verzekerde Ernest, waar
op sir Péter knikte alsof hij er alles
van begreep.
Zonder dat de financier liet zag trok
Ernest een wanhopige grimas tegen
Rosa Bingley, die toevallig hun richting
uitkwam. Hij hoopte dat zij hem be
grijpen zou en hem zou komen verlos
sen uit den greep, waarin sir Peter
hem gekneld hield.
„Maak ik mij aan een indiscretie
schuldig als ik u vraag, of u nog be
paalde zaken in Engeland op liet. oog
hebt zette zijn kwelgeest de onder
vraging voort.
„Dat weet ik nog niet," antwoordde
hij. „Het hangt, van zekere omstandig
heden af."
„Welke goede zaak zich ook voor
mocht doen, u zult mij altijd bereid
vinden er in deel te nemen," gaf sir
Peter hem een collegialen wenk.
Op dat oogenblik kwam Rosa ge
lukkig nader. „Mag ik zoo vrij zijn
meneer Bingley van u teleenen?" vroeg
zij den financier met haar liefsten
glimlach. „Ik wil u elke rente betalen,
die u verlangt."
Sir Peter boog. „Een zoo charmante
dame als u kan ik geen enkele leening
weigeren," antwoordde hij hoffelijk en
met een zucht van verlichting nam
Ernest afscheid van liet financieel
genie.
Tijdens liet. bal danste hij met Rosa
en één keer zelfs met de gravin van
Bathberry.
„Wel, voor 'n Amerikaan ben je 'n
tamelijk aardige jongeman," merkte de
gravin na den dans vriendelijk op.
„Ik dank u voor die goede meening.
mylady," antwoordde hij ernstig.
„En wanneer verandert u nu in een
monster
„Nooit voor middernacht, mylady,"
lachte Ernest.
Vervolg op pag. 26
Hebt U aanleg voor tekenen
en gevoelt U voor een artistiek
beroep, dat tevens goed wordt
betaald? Volg dan een onzer
degelijke goedkope, schrifte
lijke cursussen
RECLAMETEKENAAR EN
ONTWERPER
BOUWK. TEKENAAR
MACHINETEKENAAR
ELECTROTECHNISCH
TEKENAAR
MEUBELMAKER
of
SCHEEPSBOUWKUNDIG
TEKENAAR
leder, die de lagere school
heeft bezocht, kan de lessen
gemakkelijk volgen. Tekenbord,
tekenhaak, driehoeken, enz.
geheel gratis. Na afloop fraai
diploma. Daarna hulp bij plaat
sing. Vraag namen en adressen
van tevreden oud-Cursisten.
LeiderH. Kramer,
ingenieur.
xonder
nen bU
inlicVW^ v d. Bn,
p\em u
i tdieo^e R
verpV>cW*9
FLIT dankt haar groote werkzaam
heid aan bijzondere bijmengsels
Wacht U voor surrogaten
Vóór dé behandeling hevige kwellingen. ,\<i een Bruisend Trunn
Voetbad
Jh, Uw arme, gemartelde voeten,
opgezet, transpireerend en brandend.
Geen wonder, den gelieelen dag moe
ten zij dienst doen. Tracteer ze eens
per week op een melkwit Trannosan
Bruisend Voetbad enwelk
een genot, ah, welk een intense
weldaad.
U voelt hoe de kracht van de minerale
zouten van beroemde badplaatsen als
Vichy, Ems, Karlsbad etc. in Uw
voeten stroomt. Koolzuur en zuur
stof komen vrij en prikkelen en ver-
kwikkeu de verslapte voetzenuwen.
Trannosan Bruisend Voetbad van
Prof. Dr. Polland versterkt de
vermoeide spieren en pezen van Uw
voeten, geeft hun de veerkracht
terug, bestrijdt en voorkomt abnor
maal transpireeren, doorloopen en
branden, maakt Uw voeten gezond
en sterk. Alle moeheid, alle slapte
verdwijnt.
Uw schoenen passen U weer, de uit
waseming der voeten wordt weer
normaal. Koop nog hederi een doosje
ii 48 cents voor 6 baden bij Uwen
Apotheker of Drogist.
Trannosan Company, Rotterdam -Londen-Parijs-Brussel-Zlirich
