RIDDER ZONDER
VREES OF BLAAM
r
Heeft U een
NETTAR-
camera en
2 seconden tijd
26
ey, de volmaakte kauw
rigley, de volmaakte
Wriglvol-
de
ley,
T Wrig-
Geen minuutje vrij,
maar ik houd het
best vol: ik kauw
Wrigley's.
Dan maakt U
opnamen als deze
Eerst'n druk op den knop en de camera springt open en dan 'n blik in
den doorzichtzoeker,'n klein drukje op den ontspannerknop aan't camera
huis en klaar is UDe beroemde 2 punts-instelling maakt afstand-
schatten en tijdroovend instellen overbodig.
Er zijn ZEISS IKON-NETTAR Springcamera's in verschillende uitvoeringen,
met objectieven tot 13,5 toe en met Compur-Rapidsluiters tot 1 <400 seconde.
Prijzen van f35.- tot f85.-. In formaat 6x9; 6x6 of 4.5x6 verkrijgbaar.
Vervolg van pag. 23
Vraag Uw handelaar eens naar
de nieuwe ZEISS IKON
Orthochrom of Panchrom.
Voor foto's, die MOOI moeten zijn I
jk Bij dit nieuwe camera-type is de snelwerkende ontspanner op
het camerahuis aangebracht. Dat geeft U trillinavrije, haar
scherpe opnamen, daar de camera stevig in beide nanden ligt.
BON ZEISS IKON N.V.
HEERENGR. «89 - AMSTERDAM
Zendt mij gratis en franco Uw mooie
Zomerprospectus betreffende de Zeiss
Ikon Camera's en Films.
Naam
Adres P.K.3
Het. was elf uur in den avond, toen
graaf Bingley zijn gasten aanspoorde
om te gaan slapen, ,,'t Is vroeg dag
en de rug van een paard is geen zitje
om een dutje te doen. Morgenvroeg
zeven uur precies. Ik wenscli u allemaal
plezierige droomen.
Bingley Castle lag droomerig verzon
ken in een rustigen slaap. Zelfs de
honden lieten geen kik hooien en gunden
hun vermoeide tongen en kelen een wel
verdiende rust.
In zijn eenzame torenkamer lag Ernest
juist te droomen, dat hij met. Rosa op
een verlaten eiland zat, toen de luid-
klok van het. kasteel hem wakker deed
schrikken. Het was dag. Op hetzelfde
oogenblik brak erin de gangen en kamers
een tumult los, alsof er een vijandige
troepenmacht in aantocht was en het
kasteel in allerijl in staat van verde
diging werd gebracht.
Mannen- en vrouwenstemmen com
mandeerden en schreeuwden, de honden
in het park hieven een helsch koor aan,
er werd met deuren en andere dingen
gesmeten en door de gangen klonken
klepperende voetstappen, vergezeld van
het geluid van rinkelende sporen. Er-
nest sprong zijn bed uit en stónd op
het punt een blik uit het venster te wer
pen, toen hij eensklaps een klagend
geluid van den vossenbaby opving. Hij
wilde het hulpelooze diertje hier of daar
zien te verbergen gedurende zijn afwe
zigheid en snel besloten verborg hij het
in zijn pyama en verliet zijn kamer.
Uit het hoofdgebouw klonken hem
flarden lawaai tegemoet. Daarboven uit
hoorde hij het bloeddorstige gehuil van
de honden. Het instinct van den vossen
baby herkende aan dit tumult de moor
denaars van zijn moeder en hij sidderde
in Ernest's hand.
„Stil maar, jonkie, stil maar," mom
pelde Ernest. ..We zullen wel een veilig
plaatsje voor je zoeken."
Hij liep een gang in en neusde
rond naar een schuilplaats. Plotseling
hoorde hij tot zijn schrik, dat liet
hondengeblaf veel luider werd en snel
nader kwam. Als een bliksemstraal zoo
vlug, viel hem de gedachte in, dat de
honden losgebroken moesten zijn en het
kasteel waren binnengedrongen. En
vanaf dat oogenblik kreeg hij voor-
loopig geen tijd meer om te denken.
Eensklaps stortte zich een lawine
van jagende monsters en woedende ge
luiden de gang in, waar hij zich bevond.
Hij slaakte een kreet en nam hals over
kop de vlucht voor dit bloedgierig
bataljon van den dood. Hij rende een
gang uit, een andere in en bevond zich
plotseling voor een deur. Het lielsehe
koor was hem dicht, op de hielen en snel
besloten zette hij zijn schouders tegen de
deur. Het volgende oogenblik tuimelde
hij een kamer binnen. Het was de
slaapkamer van den hertog en de herto
gin van Beddingdon
De hertogin, wier kunstig kapsel er
thans uitzag als een verschrikte pruik,
gaf een vreeselijken gil„Help Politie
De hertog greep tegelijk naar een leege
brandy-flesch en zwaaide ermee, alsof
hij vastbesloten scheen zijn goed, zijn
bloed en zijn eer op leven en dood te
verdedigen.
Ernest had er geen aandacht voor.
Er vloog een ondernemende hond op
liem toe enmet een vluggen sprong
wipte hij over het bed heen, mitsgaders
over het hertogelijk paar, dat hij zoo
ruw uit. zijn laatste sluimering had
gewekt. De heele troep honden stortte
zich de kamer binnen en liet volgende
oogenblik was het hertogelijk bed
een verward kluwen van vechtende
hondenlijven en zwaar geschonden
majesteit..
Ernest wachtte niet op den afloop.
Hij stormde een andere deur door en
ontdekte, dat. hij zich in de slaapkamer
bevond van de gravin van Bathberry,
die een menigte papillotten in haar haar
droeg.
„Helpgilde ze. „Het monster
en daarop viel zij flauw.
Ernest schoot, vliegensvlug over haar
heen, met hoogstens een decimeter voor
sprong op de voorste honden. Hij rende
een gang in en uit en vloog als een voet
bal door 'n labyrint van slaapkamers,
corridors en hallen zich niet bekom
merend om de gasten die hij omverliep.
En overal waar hij. ging, bleef het batal
jon van den dood hem huiveringwekkend
'dicht op de hielen.
De bloedgierige bende liet, niet af van
zijn spoor. Toen hij den vorigen dag met
die vossenlucht aan zijn kleeren in gezel
schap van graaf Bingley alle kamers
had bezocht, had hij onbewust maar
beslist, afdoende het heele kasteel met
een v.ossengeur vergiftigd. Het bracht
de honden in den waan, dat het histori
sche Bingley Cast,le hun jacht,domein
was, hoe armzalig klein het, stukje vos
ook was, waarop zij jaagden. Zij renden
hijgend en huilend door de slaapka
mers, boudoirs en hallen, zich noch
bekommerend om bevelen, noch om de.
woede en den angst, die zij overal Ver
spreidden.
Op eën gegeven oogenblik bevond
Ernest, dat hij een tamelijk flinken
voorsprong had. Hij zag een deur en
als het hem gelukte daarbinnen te
wippen en de deur weer te sluiten, was
zijn beschermeling gered. Buiten adem
stormde hij naar binnen.
„Ernestklonk de verschrikte stem
van lady Rosa hem in de ooren. „Wat
gebeurt er toch V'
Ernest sloot vlug de honden buiten.
Toen haalde hij het sidderende vossen-
lijfje onder het. jasje van zijn pyama
vandaan. „De honden zullen dat arme
kleine ding dooden," hijgde hij. „Red
het toch
„Ach, zoo'n lief beestje," zei Rosa
medelijdend, terwijl zij den baby over
nam. „Zorg dat ze niet binnenkomen,
Ernest," bad zij, met een angstigen
blik op de deur.
Daarbuiten huilde en krabbelde het
bataljon van den dood. Doch eens
klaps klonk er een bevelende stem in
de gang. Het was kapitein D.uff-Hooper,
die met donderende bedreigingen de
honden naar buiten joeg.
„Die verwenschte Amerikaan is do
schuld van alles!" hoorden zij hein
woedend uitroepen. „Hij heeft hier een
jongen vos binnengebracht en.de heele
atmosfeer verpest. Het is me een raadsel
hoe de honden uit de schuur zijn ge
komen. Maar ik verdenk liem er sterk
van, dat hij daar ook de hand in heeft
gehad."
„Kom, kom," klonk de kalmeerende
stem van graaf Bingley. „Dat geloof
ik niet. De schuurdeur was reeds
tamelijk bouwvallig De honden zullen
wel losgebroken zijn. Waarom zou
Ernest zooiets doen
