KNOOP DE VERMISTE ■SgP^I Een PBNA diploma 8 Vervolg van pag. 5 Uw mond is de plek, waarop de tandbederver zijn aan vallen gemunt heeft. Daar strooit hij onzichtbaar zijn gevaarlijke bacillen in 't rond...., daar nestelt hij zich in de kleinste groeven en leeft hij van de voedselresten, die tusschen de tanden achterblijven. Tegen zijn geniepige aanvallen is slechts één methode: Poetst Uw tanden met de rijk schuimende Odol tandpasta, die de voedselresten verwijdert en daardoor den tandbe derver van zijn voedsel berooft. Spoelt Uw mond met Odol mondwater, dat den tandbederver tot in zijn kleinste schuilplaatsen vernietigt. Door zijn sterk antiseptische eigenschappen vernietigt Odol niet alleen de bacteriën, die de tanden aantasten, maar beveiligt door zijn desinfecteerende werking ook mond- en keelholte. Odol geeft een zuiveren adem en 'n opwekkenden, frisschen smaak in den mond. Poetst Uw tanden met Odol tandpasta. Spoelt Uw mond 2 x daags met Odol mondwater. Odol tandpasta II. 0.35 - II. 0.60 per tube. Odol mondwater fl. 1.25 - II. 1.75 per flacon. "v. 's e«n werkelijke introductie voor een be- trekking in de techniek. Het wordt niet uit- r/rCA' 'iaG gereikt alleen omdat U bij PBNA les genomen hebt, maar omdat U voor een examen geslaagd bent, dat afgenomen is onder toezicht van Bplk 'nsf'tuut voor 'ngenieurs- Er is toekomst in de techniekvoor de bekwamen. Studeer techniek thuis.... in BOUWKUNDE, WATERBOUW- A I A KUNDE,WERKTUIGBOUWKUNDE, PRM A ELECTROTECHNIEK, CHEMIE, ENZ. I II II Vraag gratis prospectus P D.rect.e e ^Rothuizen ARNHEM 120 LERAREN 200 LEERVAKKEN 4000 CURSISTEN bonder de Hengelsche vlag op de ooge In de volgende weken, waarin het zee zijn leven niet meer veilig, als zoo'n schip langs de Afrikaansche kust noord- Schotsche moordenaar hiederen keer waarts stevende, hervatte meneer Mont- maar aan 't snoeien kan gaan, als ie gomery zijn gewone werkzaamheden, een beetje maagpijn eeft." maar al verkeerde hij lichamelijk weer „Tut tut, meneer Montgomery in den besten welstand, geestelijk voelde bent u nou niet 'n klein tikkie ondank- hij zich een prooi van knagende misère, baar?" redeneerde Glencannon. ,.Ik „Komt door dien lammen Schot," mokte heb niet alleen uw leven gered, maar u hij. „IJ met z'n verdraaiden manchet- ook geld gespaard. Als ik u nou es 'n knoopHij zit me al jaren dwars, en rekeningetje stuurde voor bewezen nu gaat ie dringen." heelkundige diensten. In zijn wakende uren (waarbij er vele „Dan kon je naar de el loopen en waren, die hij slapend had moeten pas zien, dat je daar wat kreeg," snauwde seeren) werd de aanblik van Glencan- de stuurman. non's streng verwijtende gezicht hem Meneer Glencannon gaf hierop een een echte obsessie. Zoo vaak hij in zijn plechtig stilzwijgen terug. Hij rimpelde diensttijd binnen de kwaadaardige sfeer nadenkend zijn voorhoofd, liep naar kwam, die om den machinist hing, de reeling, en spuwde peinzend in de kromp zijn ziel. Dan voelde hij het haven van Kaapstad. „Ik vin 't gewoon schelvischoog van den Schot op zich geen manier van u, stuurman," zei hij gericht, peilend, zoekend, hongerig, toen. „Sinds ik uw leven gered heb, trachtend zijn organen te doordringen, bent u nog hatelijker tegen me as vroe- Want al sprak meneer Glencannon geen ger. Dus acht ik me ook niet meer woord meer over den manchetknoop, hij verplicht, uit goedhartigheid van mijn had tal van satansche hulpmiddelen wettige rechten af te zien." bedacht, om er den maat aan te lier- „Wat beteekent dat t" vroeg meneer inneren. Montgomery ruzieachtig. In de verstikkende hitte van den „Dat beteekent eenvoudig, dat ik je evenaar en de koortsdampen der West- nóg es open ga snijden, of je 't. prettig Afrikaansche havens wierp iedereen aan vindt of niet," verklaarde meneer Glen- boord, behalve meneer Glencannon, alle cannon. kleeren behalve schoenen, onderpan- „Wat schreeuwde de maat. „Me talons en flanelletjes af. De machinist nog eens hopensnijden Waarvoor, echter voltooide onveranderlijk zijn bloeddorstige lijkenschenner T" Hij viel toilet met een schoon wit overhemd, slap in zijn stoel, maar zijn lippen waarvan de linkermanchet gesloten was bleven op gang, en sproeiden wit- met een forsclien zilveren manchetknoop gloeiende woorden. waarin een topaas, terwijl de rechter los „Met vloeken schiet je geen snars om zijn pols flabberde. op," zei Glencannon, met een verma- Als meneer Glencannon sprak ver- uende vingerbeweging. „Ik zal je nou meide hij er zich in, drukke gebaren te maar meteen vertellen, dat je ergens maken met zijn rechterhand, en die in je anatomie een van in'n beste man- dan eensklaps stil te houden, nadrukke- chetknoopen verborgen houdt, meneer lijk zijn blik van zijn knooplooze man- Montgomery. 't Is 'n familiestuk, van chet naar zijn rampzalig slachtoffer m'n ooni geërfd, den eerwaarden heer wendend. Eéns vroeg kapitein Ball hem, MacFergus Glencannon 'n prachtig of zijn manchetknoop zoek was. zilveren dingetje met 'n fijn steentje Hij bleef een paar seconden zwijgen d'r in. Maar afgezien van de herinne- en schudde toen het hoofd. „Nee, me ting is 't minstens twee pond contant neer," zei hij, ,,ik zou helaas liegen als geld waard. Ik kan me nog duidelijk ik zei, dat ie zoek was, kaptein. Zoek herinneren, dat ik 'm los heb gemaakt, is bij lange na't ware woord niet toen ik me mouwen op wou slaan Meneer Montgomery voelde zijn tem- voor de operatie, maar ik heb 't heele peratuur stijgen en zijn eetlust dalen, schip afgezocht en d'r is maar één Hij slokte zijn koffie op en ging van ta- plekkie, waar ie zijn kanfel, maar toen hij alweer op dek stond „En dat is bij mij van binnen viel had hij nog het gevoel, dat een X-straal Montgomery uit. „Maar ik zal je heen hem doorzocht door het ijzeren plafond ding vertellen als 't bij mij d'r in zit, van den bak heen. blijft 't er in ook. Wat blikslager eb je „Verdraaid nog aan toe rilde hij. 'm er in te laten vallen 1 Als ik er aan „Nu is 't welletjes, 't Is al erg genoeg sterf, angen ze je hop, en 't spijt me, dat ik zijn ordinaire bazarprullen in dat ik er niet bij kan zijn, om 't touw m'n binnenste heb hij hoeft me niet op te elpen alen." nog gek te maken ook Verbeeld je „Zoo, denk je d'r zóó over t" sput- dat 't ding daarbinnen gaat roesten, terde Glencannon. „Nou, meneer de of dat 't een paar ingewanden aan el- maat, dan vertel ik je, dat je niet kaar knoopt redelijk bent, en sportief ben je ook Van dien angst was hij nog lang niet niet, en je bent er nog oneerlijk bij. bekomen, toen meneer Glencannon Een zwendelaar ben je En nou zal ik hem, weken later aan tafel, waar- je verder alleen laten met je geweten." schuwde tegen 't gebruik van azijn bij Zoolang zij daarna nog in Kaapstad zijn boonen. bleven, kreeg meneer Montgomery me- „Zou ik niet doen, meneer Montgo- neer Glencannon niet meer te zien, mery, zou ik niet nemen zei de machi- vóór deze, een minuut of twintig vóór nist, zijn arm tegenhoudend met een 't vertrek, door vijf gekneusde agenten hand, waarover ordeloos een manchet aan boord werd gedragen. van een overhemd hing. „Wat 'n pechmopperde de stuur- „Hazijn kan toch geen' kwaad man. „Waarom ebben ze 'm niet in 't vroeg de stuurman. cachot gestopt wegens dronkenschap en „Nou," zei Glencannon, achterover straatschenderij Dan waren we van 'm af geweest!" Slot op pag. 13.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1937 | | pagina 8