SCHAFFENDESVOLK
DÜSSELDORF
T
TENTOONSTELLING
//laak
dat minus
een plus
GROOTE NATIONALE
MEI-OCT. 1937
ex
Q&P
Het is zoo eenvoudig!
meer
levenskracht
23
(bulderend gelach! Iloor! Hoor!) En
ten slotte geloof ik, dat Alles wat ik u
nog te zeggen heb dit is u bent allen
zéér vriendelijk voor mij geweest dit
is wol de gelukkigste avond van mijn
leven."
Zijn toespraak werd beloond met 'n
nieuw applaus. Tegelijk zette de band
een wals in.
„Zullen we samen, Ernest t" kwam
Rosa met een lieven glimlach op hem
toe.
Ernest wilde zijn armen naar haar
uitstrekken, maar het ongeluksduiveltje
beklimt zelfs de hoogste toppen der
aardsche zaligheid. Het verborg zich
grinnikend achter de breede gestalte
van Crump.
„Neem me niet kwalijk, meneer, maar
er zijn bezoekers die u dringend wen-
schen te spreken. Vrienden van u uit
Amerika;"
„Wat.... wat zeg je, Crump? Vrien
den van me uit Amerika echode
Ernest.
„Jawel, meneer.Zij hebben mij ook
hun namen genoemd. Het zijn meneer
en mevrouw Otis Wyneoop, de jonge
heer Wyncoop en mevrouw Clara-Martha
Phelps.
TIENDE HOOFDSTUK
Heen een Kanaalzwemmer die vlak
bij hef einddoel plotseling door
kramp overvallen wordt kan voelen en
kijken, zooals Ernest Bingley op dit
oogenblik. Hij verontschuldigde zich
stamelend tegenover Rosa en ging met
looden schreden naar de kleine spreek
kamer, waar de bezoekers zich bevon
den. Toen hij binnentrad golfde hem
een vleeschberg in wezelhuidjes tege
moet.
„IJag, mijn beste Ernest, wat ben ik
blij je te zien," kirde mevrouw Wyncoop
in het voorname Park Avenue-accent
van de hoogste standen van Chicago.
„Dank u," zei hij voor driekwart
wezenloos. „Welkom op Bingley Castle."
„Natuurlijk herinner je je mevrouw
Clara Phelps hernam Armina Wyn
coop.
„Ik had de eer," herinnerde mevrouw
Clara Phelps zelf hem onmiddellijk, „u
den prijs toe te kennen van de jaarbeurs
van Iowa."
„Zeker, mevrouw, zeker," zei Ernest
gedwee. „Welkom op Bingley Castle."
Hierna sloot de vleezige hand van Otis
G. Wyneoop zich om die van Ernest.
„Jij, ouwe paardenroover," lachte hij
amicaal. „Hoe gaat het, kerel."
„Fijn, dank u," mompelde Ernest.
„Welkom op Bingley Castle."
„Je kent onzen Mervin, geloof ik,"
vroeg Armina Wyncoop.
„Dag, Mervin," groette Ernest.
„Wat is jou overkomen, Ernest
vroeg de jongeheer Mervin.
„Stil, lieve jongen dat mag je niet
vragen," berispte zijn moeder hem met
een toegevenden glimlach. „Neem het
hem niet kwalijk, Ernest," wendde zij
zich tot den ongelukkigen millionnair.
„Hij is altijd zoo. Zoo buitengewoon
voortvarend en fijngevoelig, weet je."
„Uw inzending op de jaarbeurs heeft
mij buitengewoon geïnteresseerd, meneer
Biugley," hernam mevrouw Clara
Phelps weer. „U werkt véél beter
dan de andere dierenpreparateurs van
professie."
Ernest mompelde „dank u," en toen
nam mevrouw Wyncoop 't woord weer.
„Wij hadden het geluk met dezelfde
boot te reizen als mevrouw Phelps,
Ernest. In de scheepskrant lazen wij een
bericht, dat je hier verblijft met je nicht.
Toen ik mevrouw Phelps zei dat je een
oude vriend van ons was en dat ik zeker
wist, dat je 't zeer onhartelijk zou vin
den, als wij je niet voor een paar dagen
gingen opzoeken, toen zei. ik wil
zeggenzijik."
„Kom, je hoeft er niet zoo omheen
te draaien," kwam mevrouw Clara
Phelps haar te hulp. „Ik zei zooals de
jongens zeggen „Samen uit, samen
thuis." Ik ga met je mee."
„Ik vind het buitengewoon aardig
van u," verzekerde Ernest, terwijl het
zweet hem aan alle kanten uitbrak
Vanuit de hal klonk thans duidelijk
de muziek tot hen door.
„Een partij, Ernie vroeg Otis G.
Wyncoop.
„Wat Ja. Dat wil zeggen.de graaf
van Bingley geeft een jagersbal," zei
Ernest.
„Alle menschen riep mr. Wyncoop
uit. „Ik voel Alles voor een pretje." Hij
zag Ernest's ontsteltenis en ging voort
„O, ik verschijn niet in deze kleeren. Mijn
smoking zit in mijn koffers, Ernest."
Het was echter niet het costuum
van meneer Wyncoop, dat Ernest had
doen schrikken ofschoon het een kleur
had als erwtensoep maar alleen de
zekerheid, dat hij half dronken was.
In nuchteren toestand was de koning
der wonderworstjes nu niet bepaald
een toonbeeld van weHevendheid en
het viel te vreezen dat hij weinig
eer met hem zou inleggen, als hij de
gelegenheid kreeg om nog meer te
drinken.
„Bent u niet te vermoeid voor een
partij na zoo'n lange reis infor
meerde Ernest met iets overredend s
in zijn stem.
„Vermoeid Zoo friscli als een hoen
tje!" zei meneer Wyncoop vroolijk.
„Wijs ons maar even onze kamers en
binnen twintig minuten zijn we kaut
en klaar voor de fuif."
Ernest's laatste hoop dat hij zich van
liet vereerend gezelschap zou kunnen
ontdoen ging in rook op. Hij zocht
Crump op en maakte hem deelgenoot
van zijn verlegenheid.
„Alles komt in orde, meneer," stelde
Crump hem terstond gerust. „Plaats in
overvloed. Alleen zullen we den jonge
heer in de spookkamer moeten deponee
ren.
Graaf Bingley was bepaald enthou
siast, toen hij van het onverwacht
bezoek hoorde. „Hoe meer zielen hoe
meer vreugd, Ernest," zei hij onmiddel
lijk met een eenigszins verdacht stem
geluid. „Jouw vrienden zijn de mijne.
Kom we drinken samen een brandy."
„Neen, dank u't is me nog te
vroeg," verontschuldigde Ernest zich.
„Niet Ook goed. Een minder voor
jou is er een meer voor mij," philoso-
feerde graaf Bingley en daarop dronk
hij beide glazen leeg. „Ik voel dat we
nu een rumba krijgen," zei hij tot besluit
en knipoogde vertrouwelijk.
Ernest danste die rumba met Rosa
en hij vond dat hij het niet slecht
deed, als men in aanmerking nam dat
hij het uit een briefles had geleerd.
Hij dacht aan de Wyncoops en de
conversatie vlotte dus niet erg.
„Een penny voor je gedachten," zei
Rosa eensklaps.
„Ik dacht aan jou," lachte Ernest.
„Zou je me die gedachten niet
eens willen meedeelen
„Ja zeker," zei Ernest bereidwillig
genoeg. „Ik dacht erover hoe mooi
je was. En hoe lief ik bedoel.
Hij zweeg plotseling en staakte den
dans. „Neem me niet kwalijk, Rosa.
Hier zijn die lui. Wil je me even ver
ontschuldigen
De lowa-delegatie stevende regelrecht
op hem af. Mevrouw Phelps zag er
gedistingeerd uit in haar lichtgrijze
japon mevrouw Wyncoop leek op
een pastei, die aanlokkelijker, was ge
maakt met een kleur als gekookte kreeft
Vervolg op pag. 26
GROOTE TUINSHOW - INDUSTRIE -
STEDENBOUW - GROOT LUNAPARK
AAN DEN RIJN
78 H.A. GROOT - 42 HAUEN - 30 PAVILJOENS
20 RESTAURANTS EN CAFÉ'S
60% Reductie op de Duitsche Spoorwegen
Inlichtingen: Duitsch Verkeersbureau, Kalverstraat 111, Amsterdam C
ENKELE BEWIJZEN
Alle K. L. M. - vliegtuigen
der Holland'Indië-lijn heb
ben Ovomaltine aan boord.
Op de officieelc menu's
voor de deelnemers aan
de Olympische Spelen 1932
en 1936 stond Óvomaltir
vermeld.
Ovomaltine be teekent ook voor U
de terugkeer van Uw oude veerkracht!
Reeds spoedig bemerkt U, hoe die dagelijksche
kop Ovomaltine U doet opleven, hoe dat gevoel
van lusteloosheid en vermoeidheid verdwijnt,
hoe U een ander mensch wordt, doordat U
Uw dagtaak weer met moed en opgewektheid
verricht.
Ontelbaar velen danken hun herwonnen
gezondheid en hernieuwde levenskracht aan
Ovomaltine. Laat Ovomaltine ook bij U dat
minus in een plus veranderen. Ovomaltine is
een weldaad voor Uw geheele organisme.
Ovomaltine is een sterk geconcentreerd
extract van versche melk. versche eieren
en mout, waaraan de ballaststoffen, die het
organisme maar noodeioos vermoeien, zijn
onttrokken.
Bij apothekers en drogisten in busjes van 60 cent af
