Deze dame deed
ons blozen.
Dobbelmann
lebber... man!
Deze dame zei„Ik
heb 't land aan veel
rookwolken in huis; ik
houd niet van pijpen-
lucht en tabaksgeuren,
maar wanneer mijn
man IBIS SHAG rookt,
zit ik er van méé te
genieten, zóó fijn en zóó
geurig is die tabak."
Wij hebben gebloosd
over zóóveel lof uit
zóó n lieven mond
1 is en die later de echtgenoote van Czaar
Péter zal worden en na zijdood als
Catharina de Eerste over Rusland zal
beerschen.
In het voorjaar van 1704 wordt 'n vloot
van dertien schepen op de Zweden ver
overd. In Juli dwingen de Russische
troepen do stad Derpt tot overgave en
eindelijk, op 9 Augustus, is Narwa in
Russische handen. De smaad der zware
nederlaag van vier jaren geleden is
thans gewroken.
Roods in 1702 was de verovering v-an
Nöteburg aan de Newa gelukt en Peter
noemde de stad Scliliisselburg. „Want
door dezen sleutel waren wij in staat
de poorten van het vijandelijke land
te openen", aldus schreef hij.
Na de inneming.van Nyenschanz aan
den Nowamond is Peter de gedenk
waardige plek genaderd, waar door den
bouw der Peter-Paulvesting en het
zeefort Kronstadt de grondslag gelegd
wordt van de nieuwe Russische hoofd
stad St. Petersburg.
Tijdens de groote feestelijkheden, die
naar aanleiding der laatste successen
in 't Westen te Moskou georganiseerd
worden, trekt een schitterende stoet
door de vreemdelingcnwijk van Moskou,
de „Njemezkaja Sloboda", als n huide
en dankbetoon aan het tweede vader
land van Gordon en Lefort, dat Peter
den weg naar Europa had gewezen.
De stad uit liet moeras
Peter, de eerivo«d»<ye
Langs do monding van de Newa, in
de nabijheid van de Finsohe zee.
ontstaat op ^jen moorassigen bodem
een nieuwe stad, die de groote dichter
Puschkin het „venstor naar Europa"
noemt. De stad met den naam St. Po
tersburg.
Voordat echter de stad zich duidelijk
begint af te teekenen, sterven er meer
dan tweehonderdduizend arbeiders, die
bij den ophouw der nieuwe stad betrok
ken zijn, tengevolge van moeraskoortsen
en velerlei ontberingen. En wederom
staat over allen de onbuigzame wil van
den Czaar, voor wien een menschenleven
niets beteekent, wanneer het om een
groot doel gaat.
Langs het. water houwt Peter voor
zichzelf een klein, bescheiden huisje,
waar hij op een harde legerstede zijn
korte nachten doorbrengt. In de vroeg
ste morgenschemering reeds schrijdt hij
met de bijl in de hand door het reus
achtige arbeiderskamp. Zijn stappen
zijn gehaast, over zijn gelaat glijdt de
nerveuze trek, die hem zijn gansche
leven bijblijft. Een houten eetlepel
steekt uit zijn laars, die door den Czaar
zelf reeds verschillende malen is opge
lapt. Peter kan met geen mogelijkheid
Vooruit zeggen, waar hij zijn middag-
pauze zal houden. Nu eens eet hij met
de opzichters en 't eenvoudige werk
volk, dan weer heeft hij gewichtige
conferenties of werkt onafgebroken
door tot den laten avond.
Het komt geregeld voor, dat de Czaar,
die, om zich van het eene stadsdeel
naar het andere te begeven, gebruik
maakt van een eenvoudige, rood geverf
de cabriolet, den stadhouder van St.
Petersburg voorbij rijdt, die zich in een
vergulde karos, getrokken door zes
prachtige paarden, door de straten laat
rijden. Schitterend uitgedoste dienaren,
in roode livrei, snellen den wagen van
den oppermachtigen stadhouder voor
uit. Zes kamerheeren staan op de tree
planken en een piket dragonders vormt
<le garde-lijfwacht.
De eenvoudige, sobere Czaar licht
den hoed voor zijn gunsteling. Het is
Alexaschka, de vroegere pasteiverkoo-
per, thans 'n invloedrijke diplomaat en
onlangs tot don adelstand verheven.
Zijn naam luidt nu graaf Alexander
Menschikow.
Terwijl de Cz^iar in zijn eenvoudig
houten huisje woont, pronkt de nieuwe
graaf in zijn prachtig, weelderig slot, en
houdt hij groote ontvangsten. Maar
Peter is thans wars van alien pronk ge
worden. Hij gunt zijn medewerkers den
grootsten glans en weelde, hij gunt hun
van harte eerbetoon en gevierdheid,maar
terzelfder tijd verbiedt hij het volk
voor hem te knielen en hem met diepe
buigingen te vereeren, als hij passeert.
Vroeger was het een plicht, dat
iedere burger hij liet voorbijgaan van
het slot, waar de Czaar zich ophield,
den hoed lichtte. Thans is dit verboden
op hevel van Peter. Het vojk begrijpt
dezo liberale opvatting verkeerd. Men
is gewoon in den Czaar een uitverkorene
Gods te zien en Peter ontneemt door de
zen maatregel het volk zijn -geloof aan
liet goddelijke van zijn persoon. Peter
is niet meer de Russische Czaar, zooals
zijn voorgangers dat waren. Hij is van
zijn verheven troon afgedaald, hij is
een scholier, een leerling van de „Nje
mezkaja Sloboda", de gehate vreemde
lingcnwijk -te Moskou, oen vreemde
Czaar, zonder de waardigheid, die vroe
gere Czaren omgaf.
Uit het ontoegankelijke moeras groeit
langzaam een nieuwe stad. Een stad,
ver van het reactionnaire Moskou ge
legen, een stad, die niet' gehukt gaat
onder valsche, eeuwenoude tradities,
daar zij op 'n nieuwe levensopvatting
is gebouwd de verbinding met het
Westen. De onvruchtbare, van koorts
doordrenkte bodem wordt door Peter
zijn paradijs genoemd en voor den on
vermoeibare begint hier het nieuwe
leven.
De haven is geopend en er wordt een
groote belooning uitgeschreven voor
dat buitenlandsche schip, dat 't eerst
de haven binnenloopt. Het eerste koop
vaardijschip, dat voor den Newamond
verschijnt, wordt bestuurd door een
Nederlandschon kapitein.De vreugde van
Peter over den eersten Nederlandsehen
gast is zeer groot. De zeelieden worden
door Menschikow feestelijk ontvangen
en met :n ruime geldpremie verrijkt.
Een Russische loods, die dp Neder-
landsohe spraak mhehtig is, neemt
de'n koopvaardijer in ontvangst. De
kapitein, ten zeerste verrast en tevens
verheugd, dat. hij zich in zijn moedertaal
hoort toegesproken, neemt, de uit-
noodiging van den loods aan om hem
te bezoeken. Hij wordt, door de vrouw
van den loods in het eenvoudige, houten
huisje allervriendelijkst onthaald.
Bij het afscheid geeft, de dankbare
Nederlander den loods oen stuk Neder -
landsch linnengoed ten geschenke. De
loods, blij getroffen hierdoor, reikt, 't
over aan zijn vrouw.
Eerst bij het, verlaten van 't houten
huisje wordt het den kapitein duidelijk,
wiens gast hij eigenlijk geweest is. Een
hoogwaardigheidsbekleeder was binnen
getreden en legde tegenover den loods de
hoogste onderdanigheid aan den dag.
Maar de Czaar blijjt in zijn rol volharden
Peter blijjt tegenover den kapitein de
rol van eenvoudigen loods spelen, wat hem
gemakkelijker valt dan de rol van Rus-
sischen Czaar.
Rn de vrouw, die op den drempel van
't huisje den kapitein vriendelijk da-
wuift., is Peter's nieuwe levensgezellin
het arme meisje van onbekende her
komst, dat zich onder de krijgsgevange
nen der stad Marienburg bevond, nadat
Peter's legerscharen Lijfland hadden ver
woest. Doch thans heeft noch zij, noch
de Czaar er eenig idee van, dat zij voor
bestemd is na Peter's dood als gekroonde
alleenheerscheres over Rusland te re-
geeren.
Wordt vervolgd
