R
ondom
het iSuikereiland
Een bloedige episode uit de
geschiedenis van Cuba
issfcssü
1933. liet beleg van het Hotel Nacional, waarin de
ten slotte het onderspit moesten delven.
Een macht, die gegrondvest is op de kracht der bajonetten, loopt het gevaar, dat vroeg
of laat de militairen zich tegen haar zullen keeren. Niemand heeft dit sterker onder
vonden dan Gerardo Machado, die van 1925 tot 1933 over het suikereiland Cuba regeerde.
Generaal Machado
had geen gemak
kelijke taak, toen
hij zijn bewind
aanvaardde. Tal van revo
luties waren hem vooraf
gegaan, 't gistte en woelde
in alle lagen der bevolking,
waar Creolen en blanken
van de minste ontevreden
heid gebruik maakten om
beroering te verwekken
maar het grootste, het drei-
gendste gevaar school in de
vele Amerikaansche be
langen, die veilig gesteld
móésten worden, zelfs tegen
het Cubaansche bezit in, en
het was door die uitheem-
sche belangen, dat Machado
tenslotte te gronde ging.
Geruimen tijd was hij de
vertrouwensman geweest
der Amerikaansche finan
ciers, die hem steunden,
zoolang ze hem noodig
hadden, doch hem op 't
kritieke moment aan zijn
lot overlieten. Na de
o naf han kelij kheidsoorlogen
hadden die financiers een
groot deel der Cubaansche suikerplantages in handen
gekregen en de inheemsche krachten vervangen door
geïmporteerde negers. T)e val der suikerprijzen
Oeneraal Machado dc Morales, die gedurende
ongeveer acht jaar het bewind in handen had,
doch niet in staat was om de zooveelsle revolutie,
die in 193-3 over hel kleine Cuba losbarstte, het
hoofd te bieden.
Na den val van Machado en tijdens het bewind van
zijn opvolger Grau de San Martin speelden de stu
dentengenootschappen, aangevoerd door Santiago Al
varez (rechts) en Ysmaêl Seijas (links) een groote
rol. Sergeant Fulgencio Batista y Zalvarez, die later
over hel lot van Cuba zou beslissen, negeerde deze
vereenigingen, wist hun invloed te fnuiken en rust. en
orde te herstellen
ruïneerde de Cubaansche
planters, die de hulp der
financiers niet konden mis
sen en gedwongen waren
harde voorwaarden aan te
nemen. Verzet was on
mogelijk, omdat Machado
aan de zijde der financiers
stond. Machado wist, wat
hij waagde, maar hij re
kende op het leger en op
den onwrikbaren steun der
liberalen, die hij in alle
opzichten bevoordeelde,
zooals hij zich ook per
soonlijk wist te bevoor-
deelen en te verrijken ten
koste van den staat.
Hjj rekende vooral op
de medewerking van het
keurkorps, dat hij had ge
sticht, de even gevreesde
als gehate „porra" of ge
heime. politie, die er op
aandringen van Machado
dezelfde methoden op na
hield als de Russisch»
G.P.oe, en derhalve even
onbarmhartig was in haar
optreden en even wraak
zuchtig in haar toeslaan.
Dag aan dag hoopte de ontevredenheid zich op,
totdat iedereen op een gegeven oogenblik voelde,
dat. een uitbarsting onvermijdelijk was.
