De Kodak Regular.
en Panatomic Film..
HET SLOT VAN EEN
DRAMA
de camera voor het seizoen 1937
de film voor betere opnamen
Kodak en Kodak Film - de ideale combinatie.
VERKRIJGBAAR BIJ ALLE KODAK-HANDELAREN.
Een snoesje
van een blousje
Patronenkantoor Panora
35
DOOR ERIK CHRISTIANSON
Een drieregelig bericht in de „Dorps
bode van Stavgun" vermeldde
kort geleden het overlijden van
Jole Gunnar in Toronto, Canada. Dit
bericht sloot als een scherm de laatste
acte af van een zonderling drama. De
oudere menschen in Stavgun kunnen
zich Jole Gunnar nog goed herinneren.
Hij was een schatrijke, maar vrekkige en
wantrouwige boer, die een dorps-
schandaaltje veroorzaakte door op vijf-
tigj&rigen leeftijd om de hand te gaan
van Ann Nielsen, het knapste meisje
van het dorp, dat toen nauwelijks
zeventien jaar telde. Hij liep een blauw
tje, want Ann gaf de voorkeur aan Peter
Kroone, die even arm was. als verliefd en
met wien zij heel gelukkig werd. Het
sprak vanzelf, dat Jole Gunnar zijn
rivaal in de liefde 'n hartgrondigen haat
toedroeg, een haat dien hij demon
streerde door hem overal den voet dwars
te zetten en te belasteren.
Dit alles was echter voorgeschiedenis.
Het eigenlijke drama ving aan op den
dag, toen Per Stephenson de gevangenis
van Gothenburg ontvluchtte. Per
Stephenson was een gevaarlijke moor
denaar en de telegraaf verspreidde het
bericht, dat hij was gevlucht in de
richting van Stavgun en daar waar
schijnlijk zou trachten zich van zijn
gev angeniskleeren te ontdoen voor een
minder in het oog loopend costuum. In
het dorp verwekte die onheilspellende
verwachting een hevige consternatie
en de menschen keken dien avond met
buitengewone zorg de sluiting van hun
deuren en vensters na.
Jole Gunnar hoorde eveneens van het
gevaar. Hij dacht aan zijn kapitaal, dat
onbeschermd in de kast lag, en besloot
dien nacht te blijven waken. In den
donkeren avond trad hij naar buiten om
zijn geweer te laden en in de meening
dat het magazijn leeg was, haalde hij
eerst den trekker over. Op die onbe
dachte vingerbeweging volgde onmid
dellijk de knal van een schot en het
volgend oogenblik hoorde hij glas neer
kletteren en den doodskreet van een
man. Zijn huis grensde aan het armelijke
lapje grond van Peter Kroone en tot zijn
ontzetting zag hij achter het verlichte
venster van diens huisje een schaduw
voorover slaan. Hij begreep dat zijn ko
gel den man had getroffen, dien hij van
alle menschen ter wereld het meeste
haatte en hij begreep óók, dat niemand
aan een ongeluk zou gelooven. Hij wierp
zijn geweer weg, holde naar binnen en
stopte zijn zakken vol met bundels
banknoten. Toen verliet hij zijn huis,
vluchtte de richting uit van Gothenburg
en liet zich in den vroegen morgen door
een visscher naar Christiansand over
zetten. Den volgenden dag nam hij
passage op een vrachtschip, dat naar
Canada vertrok. Hij vestigde zich in
Toronto en liet vóorloopig geen mensch
meer iets van zich hooren.
Jole Gunnar woonde ongeveer een
jaar in Canada, toen de herinnering aan
het noodlottige ongeluk hem begon te
plagen. Vanaf het eerste oogenblik, dat
hij die schaduw aan het venster voor
over had zien slaan, had hij de overtui
ging gehad, dat zijn schot doodelijk was
geweest. Hij dacht aan het verdriet,
waaronder Ann Nielsen gebukt moest
gaan, en na een lange reeks slapelooze
nachten besloot hij iets te doen, om
haar leed althans eenigermate te
verzachten. Hij kocht een lijfrente van
honderd kronen per maand voor haar en
gaf de verzekeringsmaatschappij op
dracht haar dit geld toe te zenden,
zonder er den afzender bij te vermolden.
De zekerheid, dat zij nu althans voor
gebrek gevrijwaard was, gaf hem eenigs
zins rust en twintig jaar lang ging ei
elke maand een cheque van honderd
kronen naar een bank in Gothenburg, die
haar trouw doorzond naar Ann Nielsen
in Stavgun. Toen kwam er een dag.
waarop Jole Gunnar zich voor de eerste
maal in zijn leven ziek voelde. De doktei
verscheen, constateerde bronchitis en
waarschuwde hem, nauwkeurig zijn
voorschriften op te volgen. Maar de oude
boer kon het in bed niet uithouden en
veertien dagen later was hij er zoo slecht
aan toe, dat er geen redding meer mo
gelijk was.
„Hebt u nog familie vroeg de
dokter, om hem voor te bereiden op het
naderend einde.
Jole Gunnar begreep de beteekenis van
die vraag. De gedachte aan den dood
verschrikte hem niet, doch wel be
Zwaarde hem nog altijd de herinnering
aan zijn noodlottige onvoorzichtigheid
Hij vroeg om een geestelijke, bekendt
hem wie hij was en dicteerde hem een
brief voor Ann Nielsen, waarin hij haar
vergiffenis vroeg en haar bezwoer, dat
hij Peter slechts bij ongeluk doodge
schoten had. Toen had hij nog de kracht
zijn laatste wilsbeschikking te dieteeren
en zijn handteekening onder het testa
ment te zetten. Al zijn geld vermaakte
hij aan Ann Nielsen en dat was meer
dan genoeg, om haar tot de rijkste
ingezetene van Stavgun te maken.
Tegen het vallen van den avond keerde
de dokter nog eens terug, maar zijn
zorgen waren reeds overbodig geworden.
Jole Gunnar was dood uit angst voor
de gevangenis als een balling gestorven
in den vreemde.
Den dag nadat Jole Gunnar- het tijde
lijke met het eeuwige verwisseld had,
kreeg de Zweedsche consul in Toronto
kennis van zijn dood. Hij las den brief
voor Ann Nielsen, bekrachtigde de
geldigheid van het testament en zocht
in zijn krantenarchief, of hij wellicht
iets meer omtrent dit reeds vergeten
drama te weten kon komen. Hij moest
eenentwintig jaar teruggaan, om zijn
nieuwsgierigheid eindelijk bevredigd te
zien. Tien regels in het „Dagblad van
Kopenhagen" wierpen een verbijsterend
licht op de geschiedenis
„Gisteravond is het dorpje Stavgun
nabij Gothenburg het tooneel geweest
van een zonderling drama. Kort voor
het invallen van den nacht drong de
uit de gevangenis ontvluchte moorde
naar Per Stephenson de woning binnen
van het echtpaar Kroone, dat hij onder
bedreiging met een revolver geld en
kleeren trachtte af te persen. Hij wei
gerde te gelooven, dat er geen geld in
huis was en stond juist op het punt
ernst te maken van zijn bedreigingen,
toen er buiten een schot viel, dat de
vensterruit verbrijzelde en den gevaar
lijken schurk midden in het hart trof.
Het raadselachtige van de geschiedenis
is, dat de politie den schutter nog niet
heeft kunnen vinden. Men brengt dit
raadsel echter in verband met de ge
heimzinnige verdwijning van een rijken
boer, die omstreeks denzelfden tijd hals
over kop zijn huis ontvlucht moet
zijn
PRIJS:
Fl. 37.50
Vlug laden
door uitlichtbare
spoelhouder.
Optische
doorzichtzoeker.
Tril vrije beelden
door rompont
spanner
Sluiter tot
Vioo sec.
Afstandsmeter
f m. gemakkelijk
afleesbare
cijfers.
K A. f. 6.3.
0 Panchromatische emulsie
Atomisch-fijne korrel
0 Ongekende speling in de (>«9
belichtingstijd
Onderscheidt alle kleuren
Model 379a
Van dit model kunt U patronen
bestellen in de maten 40-42-44-
46-48 a 20 ct. plus 5 ct porto.
Deze mooie blouse, een model uit Zomerpracht
1937, kunt gij zelf maken. Hiervoor behoeft gij
geen knipcursus te volgen, of zelf een patroon te
vervaardigen. Laat Uw stof niet ongebruikt liggen,
maar bestel nog heden een Kant^en-Klaar-patroon
Gij zult zien hoe vlug en gemakkelijk U zelf
zoo'n aardige blouse in elkaar kunt zetten.
Het resultaat is verbluffend
Bestellingen kunnen als volgt geschiedendoor
bemiddeling van Uw agent of bezorgerdoor
girostorting op No. 293631; door toezending
van het bedrag per postwissel of in postzegels aan
Nassauplein 1 - Haarlem