SPELEN
in de g
stad
En nu kijken ze met aandacht
We lezen tegenwoordig allemaal detective
verhalen en niemand geneert er zich meer
voor. De tijd van Lord Lister en Nick Carter
is voorbij. Wat beters kwam er voor in de plaats.
Maar hebt u wel eens een detectivespel gespeeld
Misschien zegt een acteur„Zeker, verscheidene.
Ik werkte mee aan verschillende, zooals ..De Spook
trein" en „De man in de monnikspij"." Ieder ander
zal echter met een gerust hart deze vraag met neen
beantwoorden, behalve.... uw zoon of de jongen
van de buren, die bij de padvinderij is, zooals de
onofficieele term luidt. Hij ontdekt bij het ontvangen
van zijn drieinaandelijksch oefenprogramma vast
den een of anderen datum, waarop een groot spel
in de stad gespeeld wordt. Voorloopig weet hij alleen
den titel, maar die is aantrekkelijk genoeg, geheel
gelijk aan dien van uw detectiveroman „De geheim
zinnige ontvoering" of „De verdwTenen koerier'
De leider van den troep bedacht den naam van
het spel en zette dien in het programma. Wat er
eigenlijk gebeuren gaat, is voor hem dikwijls aan
vankelijk ook nog een duister punt. Een vaag plan
staat hem voor den geest, maar meer ook niet. Hoe
meer de datum nadert, des te vaster moet het plan
voor het spel worden. Niets mag hij vergeten, want
het ongelukkige toeval ligt altijd op de loer, om den
boel in de war te sturen.
De jongens van den troep weten van niets, gissen
naar waarschijnlijkheden, probeeren soms wat uit
te visschen en raken opgewonden over het geval,
totdat op den bepaalden datum zij plotseling bij
een tocht door de stad een hunner makkers in een
auto door twee kerels zien ontvoerd worden. On
middellijk is de heele zaak in actie. De jongeren
willen direct tot daden overgaan, patrouilleleiders
manen tot kalmte. Het nummer van den auto wordt
opgeteekend. Een slimmerd
weet de garage, waaruit de
wagen afkomstig is. Enke
len gaan de kwestie nader
onderzoekeu in de bewuste
garage en brengen verslag
uit van hun bevindingen.
De chauffeur was al weer
uit met 'n anderen wagen,
maar in den auto hebben zij
een brief gevonden, waar
schijnlijk verloren door een
der ontvoerders. Inderdaad,
de brief werpt eenig licht in
de duistere zaak. Een der
winkeliers in de .straat
schijnt mee te werken in
dit complot. In de etalage
van den handlanger ligt een
driehoekig kaartje met een
zwarte hand erop getee-
kend. Dat is het herken-
ningsteeken De brief
was dus bestemd voor een helper, maar nu is dit
kostbare document in het bezit der verkenners.
Zoo onopvallend mogelijk trekt de troep haastig
naar de aangeduide straat. Voor ieder van de vier
winkels wordt een patrouille aan het werk gezet.
En nu kijken ze met aandacht, speuren ze, misschien
heel lang, tot een het kaartje ontdekt en de troep
daardoor weer een stap nader gekomen is tot het
doel, de ontknooping van het drama. Wee dengene.
die nu argeloos den winkel
binnengaat en met 'n brief
in zijn hand naar buiten
komt. De verdekt opge
stelde troep stormt naar
voren, hij wordt vastge
pakt en de bewuste
brief verwisselt bijna
gelijktijdig van eige
naar. Wees niet bang,
het zal u niet over
komen, want een
volledig signalement
stond mede in den
brief uit den auto.
Het slachtofferwordt
vrijgelaten, nu men
den tweeden brief in
handen heeft. En dan
werpt men zich op de
nieuwe gegevens, die
het onbeholpen ge
schreven epistel be
vat. Men zal trachten, den
jongen weer de stad binnen
te smokkelen. Aan deze
mogelijkheid zal de politie
niet spoedig denken. De
weg, waarlangs men zal
gaan, is aangeduid door middel van een ruw schetsje.
Op een geschikt punt moet de geadresseerde de
taak der boeven overnemen. Betere aanwijzing had
men niet kunnen wenschen. De troep zal wel eens
eventjes die taak overnemen. De posten worden
langs den aangewezen weg uitgezet. In portieken,
op trappen, half onder geparkeerde auto's liggend,
wacht men af. Hoe de jongen vervoerd zal worden
is de groote vraag. Wachten en kijken luidt het
Een verdacht uitziend individu komt slungelig voorbij
commando. Niet op je eigen houtje handelen. De
patrouilleleiders hebben de leiding. Alleen op hun
teeken mag een kleinere verkenner op zijn fluit het
alarmsignaal geven
De spanning stijgt met de minuut. Een verdacht
uitziend individu komt slungelig voorbij. Over zijn
schouders hangt een groote zak. De jongens worden
onrustig. Het fluitje gaat al naar den mond. Maai
de P.L. schudt van Niet doen Die zak is niet zwaar
genoeg. De man doet maar alsof.
Weer wachten en uitkijken. En dandaar
nadert een handkar met een kist erop. Twee kerels
duwen uit alle macht. Zat die eene niet in den auto
vanmiddag Dit moet het zijn. Het fluitje gaat aan
den mond. Vlug Gauw knikt de P.L. Schril klinkt
het geluid door den laten herfstnamiddag. Plotse
ling is de stille, straat vol leven en beweging. Van
alle kanten komen ze aangerend. De ontvoerders
probeeren nog te ontsnappen, maar het lukt hun
niet. Stevig vastgebonden moeten ze aanzien, hoi-
het deksel van de kist gesehoven wordt en men met
vereende krachten het arme slachtoffer uit zijn nauwe
gevangenis verlost. Het is een matig genoegen, 0111
op een handkar over de hobbelige stadskeien door
elkaar gerammeld te worden.
De spanning breekt. Het spel is uit. En nu gebeurt
er bijna een wonder. De speurders verbroederen zich
plotseling met degenen, die hun kameraad wreed
ontvoerden. Luid klinkt het gelach over de kostelijke
vermomming, leder wil zich de scheefgetrokken pel
of den vuilen deukhoed op de haren drukken. Hei
touw, waarmee Hugo de Groot gebonden was, wordt
aan de kar vastgemaakt
Tien, twintig handen pak
ken het beet, een paar
duwen en de rest klimt op
de kar, die nu een zege
wagen wordt. Zingend trekt
de troep door de
straten naar 't troep -
huis, waar in den
winter dergelijke spe
len worden voorbe
reid. Daar ontcijfert
men geheimschriften,
tracht stadsgedeelten
te herkennen uil
knipsels van prent -
briefkaarten, speurt
naar een in het ver
trek verborgen vin
gerhoed. En gij, die
den zingenden troep
voor, op en achter de
handkar tegenkomt,
schudt gij uw wijze hoofd
over zooveel dwaasheid in
de twintigste eeuw, die toch
modern zakelijk wil zijn
Of wordt het tikje roman
tiek, dat ieder mensch in
zijn hart meedraagt, in u wakker en verlangt ge een
oogenblik er naar, ook mee te doen AA anneer dit
laatste het geval is, ga dan eens naar een verkenners
leider, een hopman, en vraag hem, of ge eens een rol
in zoo'n spel moogt vervullen. Hij zal het u niet alleen
gaarne toestaan, maar u dankbaar zijn voor uw hulp.
En zelf beleeft ge dan een sensatie gelijk aan die.
welke gij ondergaat bij het lezen van den spannend
sten detectiveroman. R- DIJKSTRA
Voorop en achter de handkar