vasenoi
KON ZIJN HAAR
NIET KAMMEN
KRUSCHEN
u
SALTS
23
Nu moest hij de combinatie gebrui
ken. Hij had die op zijn tong, terwijl hij
naar de safe toe stapte.
„Vier rechts zes links
Hij hoorde 'den laatsten klik en trok
aan de deur. Dio kwam mee en hij zag
de leeren foudraals. De verzameling
Gabrienne stond het dichtste bij, ei! do
verleiding, die te nemen, was sterk. Maar
hij overwon die neiging, want iedere
steen van die collectie was over de ge-
liecle wereld bekend en hij zou er nooit
iets van kwijt kunnen.
Hij gaf zicli de moeite niet, de klei
nere foudraals te forceeren, maar koos
er drie, die gemakkelijk in zijn zakken
konden. Die stopte hij weg, zeer snel
ademend. Deuren dicht doen hoefde
nietde gebonden bewaker met de prop
was al bewijs genoeg van roof
Hij wendde zich van de safe af en
onderwijl gleed er iets langs zijn been.
Hij sprong van schrik op. Hij keek naar
beneden.
Toen moest hij grinniken Hij streek
met de linkerhand over zijn voor
hoofd. 't Was dwaas, maar een der
foudraals met edelsteenen was naast
zijn zak terechtgekomen en naar den
vloer gegleden, toen hij bewoog.
Toen hij zich bukte, om het doosje
op te rapen, zag hij voor 't eerst een
inscriptie. Hij las snel de woorden.
Onderwijl trokken zijn wenkbrauwen
zich samen.
De inscriptie luidde„Voor Lorna,
van vader. Kerstmis 1934."
Voor Lorna.
De meisjesoogen leken hem aan te
zien. Heel langzaam bekeek hij de ande
re foudraals. Ze waren beide van Lorna
't eene van haar moeder, 't andere
een vroeger cadeau van haar vader.
Toen was er in Mannering's oogen
spot met zichzelf. Hij voelde, dat hij
de sieraden van het meisje evenmin
kon nemen als de Gabrienne-collectie,
en om een krachtiger reden, 't Mocht
ridderlijkheid zijn, 't mocht zijn wat
't wou, hij kon 't niet overzieh verkrijgen,
haar te bestelen.
Hij wendde zich weer naar de safe
en keek de etuis stuk voor stuk na.
Buiten de verzameling Gabrienne wa
ren daar alle juweelen van Lorna.
„De combinatie van de andere kasten
weet ik niet," zei hij, met vertrokken
mond. „En deze kan ik niet nemen."
Hij voelde de bekoring, om op dat
besluit terug te komen, daarom deed
hij snel de brandkastdour op slot. Hij
keek naar den bewaker deze was nog
bewusteloos. Van buiten kwam geen
enkel geluid. Hij had volop den tijd om
een der andere combinaties te probee-
ren. 't Was niet onmogelijk, er met
proefnemingen in te komen.
Hij keerde zijn rug naar de kluisdeur,
maar terwijl hij dit deed, hoorde hij,
voor 't eerst, eenig geritsel. Zijn lichaam
verstrakte en hij staarde naar het raam.
Was het een politic-agent een be
diende, die zich verlaat had of
verbeelding
Nee er was iemand aan het raam.
Het geruisch kwam opnieuw, zacht,
waarschuwend. Hij handelde snel. Hij
draaide het licht in de kluis uit, en liep
vlug de kamer door, zijn revolver in
de hand geklemd. Zijn handpalm was
klef.
Eerst halverwege het raam zag hij,
wie het was
Lorna Fauntley
Zij stond voor het open raam, naar
binnen turend, en ondanks het donker
meende hij den spot in haai' oogen te
zien. Zij keek recht naar zijn kant.
Ezel dat hij was Ze kon hem niet
herkennen natuurlijk hij had den
zakdoek over zijn mond en kin getrok
ken, zijn oogen scholen achter den
rand van zijn hoed, en de regenjas
maakte zijn figuur onherkenbaar. Zo
kon niet weten, dat hij 't was. Maai
waarom bewoog zij dan niet Zij stom1
roerloos, bijna alsof ze hem uitdaagde
Eerst toen besefte hij, dat hij zijn
revolver naar haar had gericht. Zij
dorst zich niet bewegen om geen koge!
te riskeeren, en die ontdekking bracht
'n andere gedachte in Mannering's geest.
Als ze door zijn vermomming heen had
gekeken, had ze gesproken dan zou zo
niet bang zijn geweest voor de revolver
Hij glimlachte en de smaak voor het
avontuur kwam terug. Er was hier ge
vaar, en geen klein beetje er was een
moeilijkheid te overwinnen, een gele
genlieid, om zich vindingrijk te torn
nen. Hij was een goede drie meter van
't raam af.
Hij wees met de revolver, wenkte
haar naar zich toe.
Zij aarzelde, Mannering deed een
dreigend stapje vooruitdat werkte.
Zij klom nu naar binnen. Met een
beweging van de revolver beduidde hij
haar, bij het raam vandaan te komen.
Zij gehoorzaamde. Hij kon nu haar
oogen duidelijker zien, en haar min
achting voelen. Die stak hem en onder
zijn masker kreeg hij een kleur.
Zij stond met haar rug naar de open
kluisdeur, en opeens glommen zijn oogen
onder de schaduw van zijn hoed. De
kluis natuurlijk Daar kon hij haar in
opsluiten, dan wist hij zeker, dat ze
veilig was en hem 't ontsnappen niet
kon beletten, 't Was de eenige weg
geen oogenblik was 't in hem opgeko
men, haar te behandelen, zooals hij 't
den bewaker had gedaan.
Weer deed de revolver het woord
zij trok met haar schouders en deed
een stap achteruit naar de kluis. Twee
stappen
Toen bleef zij staan. Er klonk ge
rammel aan de bibliotheekdeur
Wak daarop hoorde hij Fauntley's
stem, hoog, half hysterisch.
„Morgan Morgan Sluit de deur
open, sluit open, zeg ik je
John Mannering begreep, dat hij maar
een paar minuten had om een goed heen
komen te zoekenmisschien nog géén
minuut, want Fauntley zou onmiddel
lijk alarm maken en schreeuwen. Een
seconde of tien kon hij niet denken,
toen kalmeerde zijn geest. Voor 't eerst
sprak hij tegen Lorna, maar hij her
kende zijn eigen stem niethet was
'n snauwerig, schor keelgeluid.
„Daarin jij.
Zij schrok door die heftigheid opeens,
en deinsde achteruit. Hij kwam haar
na, zijn linkerhand uitgestrekt, maar
zij liet zich niet door hem aanraken,
holde de kluis binnen een beeld,
dat hem vele jaren bij zou blijven. Hij
sloeg de deur achter haar dicht, draaide
snel den sleutel om en liet hem in het
slot zitten. Fauntley had tweemaal ge
roepen. Toen Mannering naar 't raan
sprong, schalde er een gong in de hall
luid en dreigend.
Mannering was al half het raam dooi
Hij sprong en rende, niet naar den
vooringang, maar naar achter, waai
een poortje in een smal straatje uit
kwam. Terwijl hij door den tuin holde
zag hij eerst één licht boven in huis aan
gaan, toen nog een, nog een. Hij hijgde
maar was inwendig tevreden. Hij be
reikte veilig de straatzou hij rechtsal
gaan, naar de Park Lane, of linksaf
Hij koos he.t eerste en schoot ondei
't loopen zijn regenjas uit. In een de;
zakken zat de zakdoek met de valseln
initialen en niet 'n grimmig lachje liet
hij de jas vallen. Hij matigde zijn pas
en had nu alleen nog maar een tax
noodig.
Wond-en Kinderpoeder
Wond- en Kindercrème
bieden door hun gehalte aan
vetstoffen een betrouwbare
bescherming tegen huidaan
doeningen en voeren belangrijke
stoffen aan de huid toe, welke
voor den bouw en
de voeding ervan
dienen.
Gr. stroolbus SO Cts.
KI. strooibus 30 Cts.
Het gebruik van
navulzakjes is goed-
kooper. Prijs 35 cent.-
umI
sa
Nu van
alle rheumaiiek l-Xl
bevrijd \\r I
Dit briefje, dat wij van een ouden
heer ontvingen, bewijst dat Kruschen
Salts ook op hoogeren leeftijd zijn
plicht doet.
„In mijn krant werd eens de vraag
gesteld of er voor iemand van 68 ook een
middel tegen rheumatiek bestaal. Het ant
ivoord luidde: „Zoodra iemand wat ouder
gaat worden neen." Maar in hetzelfde
blad las ik dat Kruschen Salts bij velen
rheumatische frijn verdreven had Ik zei
tot mijn vrouw: „Wij zullen eens kijken,
wie ran de twee gelijk heeft." Ik begon met
Kruschen Salts, verbruikte drie flacons
en voelde mij een ander mennek. Vroeger
had ik 's nachts geregeld last van pijn in
mijn linkerbeen, en wanneer ik in mijn
stoel zal te duttenwerd mijn been stijf,
zoodal het vrij lang duurde, voordat ik
weer kon staan. Als mijn schouders pijn
lieden, moest ik altijd mijn hoofd heel laag
buigen om mijn haar te kammen. Dal was
ongeveer twee jaren geleden, maar nu heb
ik geen pijn meer, en kan 7 8 KM. aan
4én stuk loopen. 11'. Y.teS."
(Origineele brief ter inzage.)
Wanneer zich in het lichaam de
afvalstoffen ophoopen, ontstaat een
teveel aan urinezuur. Dit oefent spoe
dig slechten invloed uit op spieren en
gewrichten, en de rheumatische pijn
doet haar intrede Maar er is hulp
voor U! Kruschen Salts spoort de in
gewanden, lever en nieren aan tot
intensievere werking, zoodat de afval
stoffen geregeld verwijderd worden.
Hef bloed wordt beter gezuiverd en
de pijnen houden op.
is uitsluitend verkrijgbaar bij alle apo
thekers en erkende drogisten a 0.40,
0.75 en 1.60 per flacon, omzetbelas
ting inbegrepen. Let op, dat op het etiket
op de flesch, zoowel als op de buiten
verpakking de naam Rowntree Handels-
Maatschappij, Amsterdam, voorkomt.
Vervolg op pag. 26
