Het is 28 Juni 1762. Het hoofd der samenzweerders
Nikita Panin, en de zevenjarige troonopvolger Paul
zijn in de kathedraal tegenwoordig.
Aan het gejuhel van 't volk komt geen einde. He
mensehen omhelzen elkaar op straat, het bericht
der gebeurtenissen verspreidt zich als een bliksem
straal door de stad.
„Leve de Czarina
Peter is geen heerscher meer Rusland heeft
een nieuwe Czarina Lang leve Katharina
En wederom is het de garde geweest, die 't lot
van Rusland bestemd heeft. Dezelfde garde, die
zoo vaak bij beslissende gebeurtenissen in Rusland
door haar standpunt den doorslag gaf.
,.Haar samenzwering was waanzinnig en uiterst
slecht georganiseerd," beklaagt zich Frederik van
Pruisen op 't vernemen van den staatsgreep. De
Pruisische koning heeft misschien gelijk, maar feit is,
dat gan8ch Rusland door dienzelfden waanzin wordt
aangegrepen. De algemeene vreugde over het wel
slagen der slecht georganiseerde samenzwering kan
slechts vergeleken worden met de vreugde, die er
lieerschte in de dagen, dat Elisabeth, de dochter
van Peter den Grooten, den
Russischen troon besteeg
en hem daardoor voorgoed
aan de handen van den
Duitschen en Baltischen
adel ontrukte.
Indien Peter III aan
het bewind gebleven was,
wie weet, waarheen Rus
land dan gestuurd was.
Rusland met zijn ontwa
kende nationale cultuur,
Rusland met de vele schit
terende namen van hen,
die voor een Russische
literatuur, een Russische
muziek en 'n Russische
wetenschap streden. Wie
weet, hoe de Ilolsteiner
het door hem zoo gehate
baxbaarsche land onder
zijn bondgenooten verdeeld
had.
„Gij ziet niet ik handel
ik onderwerp mij slechts
aan den wil van het volk."
Zoo luidt het antwoord
van Katharina aan kanse
lier Worohzow, den afge
zant van Peter. Terwijl zij
dit zegt, wijst zij hem op
het jubelende volk onder
de ramen van haar slot.
Hoe gedraagt zich Peter
bij dit alles Door zijn
kamerdienaar, wien het ge
lukt is uit St. Petersburg
te ontsnappen, wordt de
Czaar nog bijtijds voor het
ge vaar gewaarschuwdVeld -
maarschalk Münnich, die
zich in Peter's nabijheid
bevindt, dringt er op aan
vanuit Kronstadt, waar
heen de revolutie nog niet
is overgeslagen, Katharina
te dwingen tot capitulatie.
De oude soldaat verklaart
den volslagen energieloozen
Czaar, dat alle hoop nog
niet verloren is, dat zich
de Russische troepen in
Pommeren bevinden en dat
hét weinig moeite zou kos
ten om met behulp hiervan
de enkele opstandige garde-
regimenten te ontwapenen
om den toestand opnieuw
meester te worden.
Maar de held van Ora-
nienburg heeft alle bezin
ning verloren. Het eene
oogenblik neemt hij be
sluiten, die hij 't andere
oogenblik weer te niet
(loet. Hij bedreigt Katha- J)e jeugdige grootvorst
rina in een woedend schrij
ven, hij bidt en smeekt en verliest kostbare uren met
't heen en weer sturen van boodschappers tusschen
Oranienburg, St. Petersburg en Kronstadt. Het is
te laat geworden. Een plotselinge vermoeidheid
overvalt hem, een volslagen apathie.
Het gevolg van den Czaar wordt steeds kleiner.
Onder 't voorwendsel om in 't belang van Peter
in St. Petersburg op verkenning uit te gaan, verlaten
zij hem allen, op zijn trouwen adjudant na en de
weenende gravin Woronzowa.
Alexej Orlow slaagt erin met nauwelijks twee
escadrons der garde het dappere Holsteinsche regi
ment te ontwapenen. Op 't oogenblik, dat deze
laatste beschutting van Peter de wapens neerlegt,
blijkt tot algemeene verrassing, dat 't geen echte
geweren, doch slechts imitaties zijn 't Schijnt, dat
de voorzichtige Elisabeth indertijd de noodige maat
regelen reeds had getroffen
Met huilerige stem vraagt de onttroonde Czaar,
na van alles te hebben afstand gedaan, slechts om
vier dingen te mogen behouden gravin Woron
zowa, zijn hond, zijn viool en zijn neger.
Dit is 't treurige einde van'n heerschappij, die nog
geen volle zes maanden geduurd heeft en een der sma-
delijkste bladzijden van Ruslands geschiedenis vormt.
„Hij heeft zich laten onttroonen, zooals een kind,
dat men naar bed stuurt." Met deze woorden ty
peerde Frederik de Groote 't best de nederlaag
van hem, voor wien de Pruisische koning het lichten
de voorbeeld was.
Kei/erin der Russen
JMZij, bij de genade Gods Katharina de Tweede,
Keizerin en alleenheerscheres over alle Russen,...
Alle oprechte zonen van 't Russische vaderland
hebben duidelijk het gevaar erkend, waardoor 't
Russische rijk bedreigd werd.
Wij hebben ons genoodzaakt gezien, met de hulp
van God en door Zijn gerechtigheid gesteund, op
den duidelijken, oprechten wensch van onze onder
danen den troon als alleenheerscheres aller Russen te
bestijgen, waarna al onze trouwe onderdanen den
plechtigen eed hebben afgelegd.
(Uit 't. manifest van Katharina aan 't Russische
volk.)
Een Duitsche Czarina wordt 't „moedertje" van
Rusland Een ontelbare menschenmenigte begroet
op het ruime plein vóór het paleis de nieuwe keizerin.
De soldaten rukken zich onder onbeschrijfelijk geju
bel de Pruisische unifor
men van 't lijf en vertrap
pen ze met de voeten. De
oude Russische wapenrok,
dien Peter de Groote heeft
ingevoerd, komt te voor
schijn.
De volksfeesten nemen
geen einde, muziek en
juichkreten daveren door
de straten der hoofdstad.
De vreugde van de volks
massa's bereikt haar hoog
tepunt als Katharina in de
uniform van 't Preobras-
hensky's-garderegiment te
paard de eerste militaire
parade afneemt.
Het is niet meer de
schuchtere prinses van
Zerbst, die twintig jaar
geleden naar Rusland kwam
om de echtgenoote van den
grootvorst te worden. Ka-
tharina's houding spreekt
thans van zelfbewuste
kracht, van vastberaden
heid.
Rusland is voor haar
sinds lang geen geheim
meer. Zij kent 't Russische
volk met al zijn goede
eigenschappen en zwakke
kanten. Zij is zich ervan
bewust, dat zij de nalaten
schap van Peter den Groo
ten heeft overgenomen en
zij weet, wat zij daaraan
verschuldigd is.
Haar regeeringstaak is
haar vanaf de eerste dagen
duidelijk. Zij heeft zich tot
taak gesteld, den arbeid,
dien de groote hervormer
in ruwe trekken had opge
zet maar niet heeft kunnen
voleinden, te voltooien.
Paul (Pawel Petrowitch)de eenige zoon van Peter 111 en Katharina (naar
een gravure van Bonnet)
Een Czarina, die
zich op niemand
wreekt
W"he vroegere vrienden
van Peter verkeeren
in hevigen angst. Men ver
wacht strenge straffen, zoo -
als die tot nu toe op iedere
regeeringsovername ge
volgd zijn.
Peter II, de onbedui
dende Czaar, bracht den
grooten favoriet van Peter
den Grooten en Katha
rina I ten val vorst Alex
ander Menschikow.
Anna Iwanowa wreekte
