8
De
te Ropscha
KATHARINA II, CZARINA VAN RUSLAND.
zich op den gunsteling van Peter II, Dolgorukij.
Anna Leopoldowna verbande met behulp van
Münnich den Baltisehen hertog Biron.
Elisabeth maakte alle buitenlanders, die een ster n
waren geweest voor de voorafgaande regeering, on
schadelijk en Peter III liet deze verbande en door
Elisabeth gestrafte gunstelingen begenadigen en
riep hen tot liooge posten terug. Onder hen waren
Münnich en Biron.
Katharina daarentegen liet niemand bestraffen of
verbannen.
Biron wordt benoemd tot gouverneur van Baltië
en daardoor een der trouwste aanhangers van Katha
rina. Zelfs Münnich, die den (Jzaar den raad had ge
geven vanuit Kronstadt tegen Katharina op te
rukkén, wordt door haar geprezen voor zijn Czaren-
trouw.
Kanselier Woronzow kan zich erover verheugen
slechts voor korten duur met huisarrest gestraft te
zijn en zelfs gravin Elisabeth Woronzowa, die aan
Katharina toch zoovele zware uren bezorgd heeft,
wordt door haar grootmoedig vergeven. De Czarina
huwelijkt haar uit aan graaf Poljanski en zij stemt
er later zelfs in toe peettante te worden bij den doop
van haar kind.
De Pruisische gezant von Goltz, die een der raad
gevers was van den onttroonden Czaar, kan ongehin
derd aan 't hof verschijnen en hij voert zelfs opwin
dende gesprekken met Katharina tijdens het kaart-
spel.
Het moeilijke probleem van „staatsvijanden' is
meteen op een gelukkige wijze opgelost. Slechts over
't lot van één persoon moet Katharina nog de beslis
sing nemen over de toekomst van Peter, haar ten
val gebrachten echtgenoot.
Zal zij ook hem vergeving schenken, zooals zij
dat aan al zijn vrienden gedaan heeft Of zal zich
de ijzeren deur der vesting Schliisselburg voorgoed
achter hem sluiten
Maar het is niet Katharina, die deze laatste kwestie
oplost. Er zijn anderen, die 't voor haar doen....
#~Kp 8 Juli. 1762 krijgt Katharina twee brieven toe-
gezonden uit Ropscha, de plaats waar Peter
zich liet laatst ophield. Beide brieven zijn ge
schreven door Alexoj Orlow.
De eene bevat 't bericht van Peter's overlijden.
De andere de verschrikkelijke bekentenis, dat de
Czaar vermoord is.
„Vergeef me. of beveel snel, 'n einde aan mijn
leven te maken," schrijft de onderdanige officier
der Czarina.
Katharina bewaart diep geschokt het vreeselijke
document.
Na vijfendertig jaren wordt het gevonden door
haar zoon Paul en Katharina wordt daardoor be
vrijd van de verdenking, dat zij haar echtgenoot liet
vermoorden, zooals men tot dan toe algemeen aannam.
Onmiddellijk nadat Katharina den Russisehen
troon bestegen heeft, zendt zij 'n vredesboodschapper
naar alle Europeesclie landen.
Zij arbeidt vijftien uren per dag. Een verwaarloosd
staatsapparaat en vijftienduizend costuums vormen
de nalatenschap der overleden Elisabeth
Katharina begint een onbarmliartigen strijd
tegen het systeem van omkooperijen, dat onder
Elisabeth een geweldigen omvang heeft aangeno
men. Zij kiest de knapste mannen uit alle standen om
met hun hulp een nieuwe staatsinrichting in '1
leven te roepen. Zij weet nog niet, hoe moeilijk het
is om nieuwe hervormingen door te voeren. Zij is
nog vervuld van de schitterende, hooggestemde
illusies.
De eerste schreden op
het moeilijke pad
■^atharina op haar beurt doet een poging zich de
rijkdommen der kloosters eigen te maken. En.,.,
hetgeen Peter den Grooten met aanwen ding zelfs van
geweld niet gelukt was. lukt haar haast zonder
eenige moeite
Katharina, die tijdens een synode een groote rede
voering houdt in onberispelijk Russisch, slaagt
erin de vertegenwoordigers der kerk met hun eigen
wapens te slaan.
Katharina wacht een zeer moeilijke taak. Tijdens
de eerste jaren van haar heerschappij breken overal
opstanden uit, waarbij ook het leger betrokken is.
Enkele regimenten hadden den eed van trouw aan
de nieuwe alleenheerscheres afgelegd alleen uit de
overtuiging, dat de Czaar niet meer in leven was.
Toen zij nadien vernamen, dat Peter pas na de
eedsaflegging een gewelddadigen dood gestorven
was, brak in enkele troepenafdeelingen oproer uit.
De snelle promotie der gebroeders Orlow, die
tot hooge posten verheven werden, was voor 't
volk een bewijs, dat de Czarina den moord op
Peter te Ropscha stilzwijgend goedkeurde. Alge
meen beschouwde men haar als degene, die den
Czaar vermoord had en den Russisehen troon met
geweld veroverd.
Het eerste vuur van de wilde begeestering was
gedoofd. De toestand der boeren, die men vele
verbeteringen in 't uitzicht had gesteld, was er
niet 't minst op vooruitgegaan. Integendeel, door
't feit, dat Katharina haar steun begon te zoeken
bij den adel, raakten de boeren steeds meer in
verdrukking.
De seculariseering brengt den staat enorme rijk
dommen binnen. Meer dan een milliocn lijfeigenen
worden vrij.
Intusschen bevindt zich een Russisch leger van
200.000 man bij de Poolsche grens om de konings
keuze te beïnvloeden. En met succes, want graaf
Ponjatowski, een oude vriend van Rusland en Katha
rina, wordt de eerste candidaat voor 't koningschap
van de Poolsche republiek.
De graaf hoopt in stilte als koning van Polen zijn
leven aan dat van de Czarina te kunnen verbinden.
De brieven, die hij haar uit Polengeregold toestuurt
spreken een steeds duidelijker taal.
„Ik was duizendmaal liever gezant in uw nabij
heid, dan hier koning."-
De hoop van den graaf is echter vergeefsch. Ook
dan, als hij werkelijk tot koning over Polen is uit
geroepen. In 'n schrijven, waarin Katharina hem
gelukwensclit met zijn troonsbestijging, spreekt zij den
duidelijken wensch uit, dat hij zich nu een levens
gezellin moge kiezen uit de kringen van den Poolschen
adel. Ponjatowski begrijpt nu, dat 't Rusland is,
dat hem noodig heeft als vazalniet echter de
vrouw, die hij zoo gaarne tot echtgenoot» had willen
hebben. (Wordt vervolgd.)
