«2*
A
QWAR£
- -TByiiflnrra -xy a.- y
•sggP££
A*l
Dit zou 'n foto kunnen zijn van een Ne rlandsch zeehaventje langs de Zuider
zee of de Noordzee en tochhet is Willemstad, de hoofdstad van Curasao
Vóór de geweldige ontwikkeling der petroleumindustrie werden op Curasao zeer
veel zeilschepen gebouwd. De houten goelets, tweemast-gaffelschoeners, waren
bekend om hun sierlijke vormen en schitterende bezeildheid. Thans worden
alleen nog herstellingen verricht aan de in de vaart zijnde zeilschepen.
Door de dorre bodemgesteldheid wordt 't eiland haast overwoekerd door gewel
dige cactusplanten. Een alleraardigst, tafereeltje voor de muren van een dei-
oude forten te Willemstad. De groote stroohoed, dien de jongedame in de hand
draagt, is op Curacao vervaardigd. Men heeft daar een aparte stroohoeden-
industrie met eigen opleidingsscholen De uitvoer geschiedt voornamelijk naar
Amerika en Engeland
rZéM.
its rj.fi-
i *«&ur'
Nederlandsche bouwstijl op Curacao Willemstad, de hoofdstad,
werd gesticht in de zeventiende eeuw. Zij werd reeds spoedig de
stapelplaats der West-Indische producten, vooral van de Spaansch-
Amerikaansche koloniën. Daar er op het dorre, droge eiland
geen rivieren liggen, was de watervoorziening eeuwenlang een der
grootste zorgen voor de bestuurders. Er waren wel bronnen, doch
hun debiet hing geheel af van de hoeveelheid regen, die er tijdens
den regentijd in October en November valt. Zoo ook de putten.
Sinds 1928 bezit Willemstad een waterleiding, zoodat dit nijpende
vraagstuk voor de bewoners der stad thans is opgelost. Ir. de
buitendistricten van 't eiland moest men zich nog steeds be
helpen met openbare waterputten, die echter meestentijds droog
staan. Bovenstaande foto werd genomen tijdens 't regenseizoen,
hetgeen valt op te maken uit de plassen op den grond en de
zware bewolking.
Voor een winkeltje op Curacao kleercn
verweerde muur, een oude, houten deur. Het
mantiek op Nederlands ..petroleum-eiland"
en schoenen, een
Is een stukje ro-
