Een prachtig exemplaar in gevangenschap gefotografeerd. Een varaan in de val. waarnemers op te stellen, omdat de varan en bijzonder scherp zien en de waarnemers zich dus door de ge ringste beweging zouden hebben verraden. De vangst zou dan mislukt zijn. Onmiddellijk werd de reis met het transportkrat naar de val aangevangen. Het exemplaar, dat al zoo vlug in de val was ge- loopen, bleek een jong beest te ziju (hoewel in verband met de zeer weinige gegevens over de varanen niet te schatten viel, hoe oud dit aanminnig exemplaar was (2, 6 of 12, misschien 50 jaar Het is bekend, dat de Komodo-varaan zéér slecht hoort en men heeft er zelfs wel eens aan getwijfeld, of hij überhaupt hooren kan. De twijfel dienaangaande werd nu nog grootor, want dr. do Jongh constateerde, dat de varaan zich door het geluid van het dichtklappen van de val niet had laten storen en rustig aan den hertenbout zat to knagen. Eerst toen het dier den bioloog ontdekte, keerde het zich bliksem snel om, teneinde er vandoor te gaan. om toen tot de ook voor een varaan heel pijnlijke ontdekking te komen, dat de uitgang was afgesloten. Hot dier gedroeg zich allesbehalve als een lammetje en gaf met zijn staart zulke enorme klap pen tegen de zijkanton van de val, dat het er naar uitzag, alsof die het wel eens niet zou kunnen uithouden. Kort nadat het eerste signaalfluitje had geklonken, bevond zich de eerste gevangen varaan in het transporthok in het bivak. Er werd nog een bijzonderheid opgemerkthet scheen, dat de hertenbout, die meer dan vol doende substantieel was om een niet te groot weeshuis voor een vollen dag van vleeseh te voor zien, door den varaan afgeknaagd was. ITet bleek echter, dat het dier nog niets van het vleeseh had verorberd, doch dit in kleine stukjes van den bout had afgerukt en naast zich gedeponeerd. Klaar blijkelijk maakt de varaan dus van zijn herten vleeseh eerst biefstuk tartare en gaat hij er pas dan van genieten. Nu was de vangst in vollen gang een doel dei expeditie reisde door naar Komodo, een ander deel bleef achter op Flores en eerst wanneer er negen tien levende exemplaren zouden zijn bemachtigd, zou de terugreis aanvaard worden. Den Seri Juli had men dit aantal reeds gevangen Het ligt in Geen toonder dat de inlanders den varaan een. landkro kodil noemen. de bedoeling van Buiten zorg om in den Planten en Dierentuin te Batavia een speciale studie te ma ken van de varanen. In deze tuinen is dan ook in overleg met Buitenzorg een luxueus verblijf voor de monsters klaar gemaakt. waar ze zoo goed als in hun natuurlijke omstan digheden zullen leven. In gevangenschap heeft de varaan zich tot dusver niet voortgeplant, doch men hoopt, dat ook dit te Batavia gelukken zal. Het eiland der varanen

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1937 | | pagina 8