lies te
kunnen
uitzoeken...
en het te krijgen ook,
DOOVEN ALS GEVANGENBEWAARDERS
18
geen wonder,dat meneer tevreden glundert
Met evenveel genoegen zet zich de geluk
kige bezitter van een RADIOBELL aan
den welvoorzienen radiodisch. Hij kan
alles krijgen wat z"n hart maar begeert.
En hoe? De sonoriteit en selectiviteit
van dit prachtige toestel beloven hem een
onverdeeld genot.
Er komt heusch geen dikke portemonnaie
aan te pas om eigenaar van een R ADIO
BELL te worden, maar bént ge dit een
maal, dan behoort ge voorzeker tot de
rijksten onder de luisteraars.
De traditie getrouw heeft de Bell Telephone Mfg.Co. weder
om een geheel nieuwe, en dit jaar belangrijk uitgebreide
serie ontvangtoestellen ontworpen. Deze serie, waarvan
elke Radiobei] de klankschoonheid en de selectiviteit bezit
waai v an U gedroomd hebt. zal U worden voorgesteld 7Sept.
a.s. op de Jaarbeurs te Utrecht, Stands Nos. 1121-112=»-1120.
De welsprekendheid van
een romantischen
bandiet
Gheorghe Coroiu, de beruchte ban
diet van Roemenië, om wien de
eenvoudige plattelandsbevolking
vele legenden heeft gesponnen en die
min of meer als een tweede Robin Hood
wordt beschouwd, knapt vijf jaar straf
op in de gevangenis van Bacau.
Aanvankelijk had men hem in de
gevangenis van Botosani opgesloten,
maar de autoriteiten vonden het ver-
standiger hem uit zijn geboortestreek
vandaan te halen, omdat daar tallooze
vrienden van hem rondliepen. Ze zetten de man, die hen met zijn wapen in be-
hem op transport naar Bacau, waar dwang hield, inderdaad Gheorghe Coroiu
niemand met den bandiet sympathi- was, begonnen de kooplieden uit een
geerde ander vaatje te tappen. Met knikkende
Coroiu slaagde er namelijk in met knieën overhandigden ze hun bezit-
den cipier op zeer vriendschappelijken tingen en waren achteraf blij er hun
voet te geraken en toestemming te hachje niet bij in te schieten,
krijgen, dat zijn maaltijden hem voor- Na drie dagen keerden Coroiu en
taan werden gebracht door eenige zijn trouwe begeleider doodbedaard in
vrienden en door zijn verloofde, een de gevangenis van Botosani terug. De
knap boerenmeisje. bandiet verkondigde op trotschen toon,
Het toeval wilde, dat een contro- dat hij uit vrijen wil was teruggekomen,
leerende inspecteur de gevangenis kwam omdat hij zijn onschuld wenschte te
bezoeken juist op een oogènblik, dat de bewijzen. Maar de autoriteiten dachten
cipier, de gevangene en het meisje er anders over. Zij vermoedden, dat het
gezamenlijk in alle opgewektheid een uitstapje in werkelijkheid had gediend
maaltijd verorberden in het particuliere om den vergaarden buit in veiligheid te
vertrek van den bewaarder. Het spreekt brengen. Ze voerden hem nu naar Bacau
vanzelf, dat de cipier op staanden waar de terechtzitting werd gehouden
voet wérd ontslagen en zijn opvolger en Coroiu zich hoorde veroordeelen
Coroiu gelijk iederen anderen gevangene tot vijf jaar opsluiting. Om te voor
ging behandelen. komen, dat Coroiu met zijn gladde en
Dit ergerde den bandiet. Hij besloot welsprekende tong wederom in staat
uit de gevangenis te breken. Het was zou zijn sommige bewaarders onder
voor hem geen moeilijk probleem. Onder zijn invloed te brengen, plaatsten de
hen, die met het toezicht over de ge- autoriteiten hem thans onder toezicht
vangenisbewoners waren belast, telde van doove cipiers.
hij vele bewonderaars. Bijna zonder In zijn jonge jaren was Coroiu in be-
uitzondering geloofden zij, dat Coroiu trekking geweest bij een rijken land
een vijand vavi de rijken was en hen edelman, Mihau Turtulescu. Hij werd
beroofde om hun geld onder de armen door zijn werkgever goed behandeld en
te verdeelen. Met zijn gladde tong wist toonde hiervoor zijn dankbaarheid door,
hij er de gevangenbewaarders van te toen hij op zekeren dag het huis verliet,
overtuigen, dat hij inderdaad behoorde een briefje achter te laten „U behoeft
tot het gilde der „romantische" struik- nooit bevreesd te zijn. Ik zal u, die
roovers en slechts moest worden ge- altijd goed voor mij is geweest, nimmer
zien als een edelmoedige bandiet, een eenig kwaad doen. Ik zal u verdedigen
galante avonturier en een vriend van tegen uw vijanden. Uw trouwe huis
de armen. knecht, Gheorghe Coroiu."
Een cipier, een zekere Vasile Dobro- Niemand weet de reden, waarom
vanu, werd, onder den indruk van deze Coroiu het huis van zijn werkgever
gloedvolle schilderingen, bezield met het verliet om het weinig eervolle ambt
verlangen om Coroiu te helpen ont- van bandiet uit te oefenen. Wel werd
snappen. En op een avond slopen zij hij er na eenigen tijd van verdacht zijn
beiden de gevangenis uit. Coroiu droeg eigen grootmoeder te hebben vermoord
zijn gewone gevangeniskleeding en en beroofd. Men meende bewijzen tegen
Dobrovanu was zwaar gewapend. Ze hem te hebben en nam hem in hechte-
wandelden broederlijk naast elkaar en nis. Enkele maanden later ontsnapte hij
iedereen, die hen tegenkwam, meende uit de gevangenis en zwoer zich te zullen
dat de zwaar-gewapende cipier den wreken op de maatschappij, die hem be-
bandiet naar een andere gevangenis schuldigde van een misdaad, waaraan
moest overbrengen. hij volkomen onschuldig was.
Op een hoofdweg demonstreerde Hij „installeerde" zich in de bosschen
Coroiu, met volledige instemming van rond Botosani, organiseerde een bende
zijn metgezel, z'n practische vaardig- roovers en oefende een ware terreur uit
beid. Hij overviel een tweetal rijke koop- in de omliggende streek. Hij overviel
lieden, die van een markt huiswaarts reizende kooplieden, hield nachtelijke
keerden. Onder bedreiging met een strooptochten in dorpen en kleine ste-
pistool gebood hij ze al hun geld af te den, waarbij vooral de huizen der rijke
geven. Hij vertelde bovendien, wie hij ingezetenen onder handen werden ge
was en voegde eraan toe, dat hun leven nomen. Bij een overval op het stadje
dus aan een zijden draad hing. Stefanesti slaagden de gendarmes er
Maar de twee mannen toonden niet bijna in hem te vatten. Doch hoeve
de minste vrees. Ze lachten den bandiet zijn bende slechts vijftien man sterk
in het gezicht uit en scholden hem voor was, wist hij desondanks te ontsnappen,
leugenaar. Hij kon de beruchte Coroiu Sinds dien tijd werd hij hardnekkig
niet zijn, want deze zat veilig en wel op de hielen gezeten. Zijn portret prijkte
achter slot en grendel in de gevangenis op alle aanplakborden en achter vele
van Botosani. Ze weigerden vlakweg etalages van Botosani, terwijl op de
hun geld af te geven en behandelden den voorpagina's der dagbladen met groote
bandiet als een onhandigen beginneling, letters stond vermeld, dat dengenen, die
die den „beroemden" Coroiu probeerde de politie behulpzaam waren bij het
na te apen. Maar toen de gevangen- arresteeren van den bandiet, een rijke
bewaarder nadrukkelijk bevestigde, dat belooning te wachten stond.
