OM HET FORTUIN VAN HETTY GREEN Zal de weduwe van kolonel Green er in slagen haar rechten te doen Twee vrouwen en vijf Amerikaansche staten vechten om een erfenis van tweehonderd millioen gulden ;,a-:n 6 Er is in Amerika een groote strijd ontbrand om de nalatenschap van kolonel Green, den zoon van wijlen Hetty Greenindertijd de rijkste vrouw ter wereld. De nalatenschap bedraagt Ureehonderd millioen gulden. De strijd om deze millioenen is ontbrand tnsschcn de weduwe van den kolonel, mrs. Mabel Harlow Green, en zijn zuster, mrs. Matthew Astor Wilks, terwijl de vijf Amerikaansche staten ran New York, Massachusetts, Vermont, Florida en Texas aanspraak maken op successierechten. Kolonel Green was bemind om zijn zonnig karakter en goedgeefschheid Kolonel Green was zeker zoo'n goed financier als zijn moeder en toch was hij allerminst wat men noemt zuinig Hij erfde een kapitaal van honderd - vijfentwintig millioen gulden en toen hij stierf had hij dit weten op te voeren tot tweehonderd millioen,... en daarbij had hij werkelijk vorstelijk geleefd. I)at de kolonel geen zuinig man was, bleek al direct na den dood van Hetty Green. Hij was nog met een locaaltreintje naar de woonplaats van z'n verloofde gereisd, maar voor de huwelijksreis huurde Het landgoed „Round Hill", dat kolonel Green liet boawen op de plaats der oude boerderij, waar Hetty Green nog als kind gespeeld ha<l. Het is gelegen te South Dartmouth, Massachusetts. Kolonel Edward Howland Robinson Green liet een wilsbeschikking na, die was opgemaakt vóór zijn huwelijk. Hierin wordt alles nage laten aan zijn zuster en moeder, terw ijl er van zijn vrouw met geen enkel woord gerept wordt. Dit testament nu heeft mrs. Wilks ter verificatie aan geboden te Port Henry, New York, onmiddellijk na den dood van den kolonel. Zijn weduwe stelde direct alles in het werk om de helft van de millioenen te verwerven, maar ook de vijf bovengenoemde staten traden in het strijd perk, iedere staat bewerend, dat kolonel Green wet telijk domicilie had gekozen binnen zijn grenzen, ieder aanspraak makend op een deel der erfenis in den vorm van successierechten. Met advocaten rechts en advocaten links, voor en achter zich zullen de beide vrouwen moeten vechten tot den laatsten dollar, terwijl de gansche wereld met belangstelling toekijkt, zich afvragend wat er van dit geweldige kapitaal zal overblijven en hoe lang de strijd zal duren. Hettv Green, de grondlegster van het geweldige fortuin De levensloop van Hetty Green is voldoende be kend. Zij was de rijkste vrouw van Amerika, mis schien van de geheele wereld, maar tevens ook de gierigste. Zij was zóó zuinig, dat zij alleen noodge dwongen een krant zou koopen. Gewoonlijk gaarde zij deze bijeen in trams of bussen, las vlug de beurs berichten door en gaf dan de kranten aan haar zoon Eddie om ze op straat te gaan verkoopen Zij zag er nog smeriger uit dan een schooister en zou vaak urenlang loopen, om geen gebruik te hoeven maken, van tram of taxi. Zij wantrouwde iedereen, Mrs. Mabel R zelfs haar eigen kinderen, en koes- een verbitterden terde steeds de vrees, dat degene met wien zij zaken deed een bedrieger was of een dief. Toen zij stiert, liet ze een fortuin na van meer dan tweehonderdvijftig millioen gulden. Volgens de be paling in haar testament werd dit in twee gelijke deelen verdeeld, de eene helft was voor haar dochter, de andere voor haar zoon. Zij wenschte zelfs dat niet het geringste ervan in handen zou komen van aan getrouwde familieleden. Toen zij eindelijk na veel tegenstand toestemming had gegeven tot het huwelijk van haar dochter Sylvia met Matthew Astor Wilks, liet zij dezen een verklaring teekenen, waarin hij af zag van iedere aanspraak op het kapitaal, dat zijn vrouw ooit zou erven. ITetty Green was zóó onder den indruk van het „offer", dat Matthew zonder eenige aarzeling bracht, dat zij hem op haar manier vorstelijk beloonde en 5.000 dollar ten geschenke gaf Hetty was er aanvankelijk erg op tegen dat haar dochter wou gaan trouwen. Zij was ervan overtuigd, dat alle aanbidders van Sylvia gelukzoekers waren. Slechts dank zij de tussclienkomst van haar eenige intieme vriendin, gravin Leary, stemde zij er ten laatste in toe. De gravin wees erop, dat Matthew Astor Wilks geld genoeg van zichzelf had en dit gaf eigenlijk den doorslag. En bovendien, hij was een Astor, een kleinzoon van den eersten John Jacob Astor Maar met Eddie was het een heel verschil. Hetty had haar zoon meermalen ermee gedreigd, dat zij hem zou onterven als hij durfde te trouwen. En haar wenschen waren Eddie's wet irlow Green, de weduwe van den kolonel, die thans strijd voert om de millioenen van haar echtgenoot. Toen de kolonel nog een jongen was van veertien jaar, ontwrichtte hij bij een val zijn knieschijf. Hoe wel Hettv toen reeds millionnaire was, wou zij geen geld uitgeven om er een dokter bij te roepen. Zij begon het gekwetste been zelf met huismiddeltjes te bewerken, hetgeen ten gevolge had dat het vleesch van het been afviel. Ten einde raad bracht zij, als bedelaarster vermomd, Eddie drie jaar later bij een dokter in New York, die er voor zorgde dat de be hoeftige knaap in het ziekenhuis werd opgenomen. Toen het bestuur van het ziekenhuis echter ontdekte wie hij eigenlijk was, eisehte het van Hetty dat zij de onkosten vooruit zou betalen. Zij haalde hem daarop uit het ziekenhuis weg en twee jaar later werd het been van den armen jongen in een goedkoop pension geamputeerd. Het is na het bovenstaande wel begrijpelijk, dat de jeugd van den kolonel allesbehalve een rooskleurige was. Hetty liet hem hard werken in haar verschillen de bedrijven en hij kreeg daarvoor een zakgeldje, waarvan geen enkele jongeman kan rondkomen. Toen hij nog jong was, maakte hij reeds kennis met Mabel Harlow in Illinois. Zij waren in het ge heim verloofd, daar Hetty Green in geen geval iets van hun verhouding mocht weten, omdat ze wer kelijk in staat was haar zoon daarom te onterven Jaren en jaren gingen voorbij. Hettv werd oud, het scheen dat de lang verbeide huwelijksdag eindelijk in zicht kwam Hetty Green stierf en de kolonel haastte zich te trouwen. Hij was toen achtenveertig jaar oud en Mabel zevenenveertig

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1937 | | pagina 6