Paul is bevreesd voor
samenzweringen
Het wantrouwen, dat Paul koestert tegenover z'n
eigen familie, z'n ambtenaren, officieren en be
dienden, groeit uit tot een soort ziekte. Dag en nacht
wordt hij door 't schrikbeeld van samenzweringen en
revoluties achtervolgd. Den eenen dag .is iemand zijn
beste vriend en wordt hij met de hoogste eerbewijzen
overladen, en den volgenden dag wordt hij door Paul
Grootvorst Alexander Paiv-
lowitsch, de oudste zoon van
Czaar Paul. Bij geheimtes
tament benoemde zijn groot
moeder Katharina hem tot
haar opvolger, doch kanselier
Besborodko speelde dit tes
tament in handen van Paul.
Vermoeid treden de soldaten aan, reeds afgemat,
omdat het zich aankleeden uren in beslag neemt,
omdat geen enkele soldaat of geen enkele officier
het zonder hulp van anderen, kan klaar spelen De
compagniekappers werken in koortsachtige haast.
Zij zetten met, heet, gesmolten spek de gepoederde,
zijden pruiken vast op de kaal geschoren hoof
den der manschappen en wee dengene, die de
voorschriften niet juist opvolgt
Het salueeren met den degen geldt voor den Czaar
als een zaak van 'tr hoogste gewicht. Dikwijls stormt
hij razend van woede op een der officieren af, rukt
hem den degen uit de hand en doet hem de verschil
lende grepen zelf voor. Met doodernstige gezichten
en in stramme houding moeten de manschappen er
getuige van zijn, hoe zich de Czaar van Rusland
verlaagt tot 'n grotesken drilmeester.
Rond 't exercitieveld staan de wagens der offi
cieren met al hun bagage steeds gereed. Niemand
van hen weet, of hij denzelfden dag niet wordt ver
bannen
Niet, minder dan zeven veldmaarschalken, meer
dan driehonderd generaals en meer dan tweeduizend
hoogere officieren verlaten tijdens de korte regee-
ringsperiode van Paul vrijwillig of gedwongen 't
leger. Zelfs de beroemde veldmaarschalk Suwarow
wordt naar zijn landgoed verbannen en onder politio-
neele bewaking gesteld. De overwinnaar der Polen,
Turken en Tartaren heeft zich scherp uitgelaten
over de hervormingen, die door den Czaar werden
ingevoerd.
..Poeder is geen buskruit," zoo sprak de maar
schalk, „lokken zijn geen kanonnen, de pruikenstaart
is geen sabel en ik ben geen Duitscher, maar een
trouwe Rus
verstooten en ten val ge
bracht. Benoemd worden
en afgezet volgt, onmid
dellijk op elkander.
De onvastheid van ka
rakter van Paul wordt
spreekwoordelijk. Het bui
tenland, dat, door den
Czaar nog kort vóór zijn
troonsbestijging in veel
opzichten werd geprezen,
beschouwt hij nu als 'n
broeihaard van gevaar
lijke leerstellingen. De
Russische jeugd mag niet
meer op buitenlandsche
universiteiten studeeren,
de grenzen van 't rijk
worden voor de Russische
onderdanen gesloten en in
't, jaar 1800 vaardigt Paul
't bevel uit,, waarin ieder
buitenlandsch boek zon
der onderscheid in Rus
land verboden wordt.
Slechts weinigen slagen
erin de gunst van den
Czaar voor 'n bepaalden
tijd te behouden. Paul
wordt slechts geïmpo
neerd door blinde gehoor
zaamheid aan zijn vaak
onzinnige bevelen en lui
mige wenschen.
De kanselier vorst,
Besborodko verstaat, deze
moeilijke kunst. Toen de
Czaar tijdens de kronings-
dagen als gast op 't vorstelijke slot te Moskou ver
toefde, viel zijn blik op 'n
prachtig park, dat aan 't
slot grensde.
„Hier kon men 'n ge
schikt exercitieveld van
maken," merkte de Czaar
op, die alles van zijn
standpunt beschouwde. Het
was avond, toen hij deze
woorden sprak. Toen de
Czaar den volgenden mor
gen door hetzelfde raam
keek, zag hij infant,erie-
af deelingen op 'n voor
beeldig vlak terrein mar-
cheeren
Besborodko, de groote
vleier, had 's nachts alle
boomen en struiken laten
omhakken en uitgraven.
Een voltallig regiment was
daarmede den heelen nacht
bezig geweest
Op 'n keer reed de Czaar,
begeleid door zijn adju
dant-, langs 't oude, houten
gebouw der Italiaansclie
opera te St. Petersburg. De
Czaar liet zijn afschuw
blijken hij haatte alles,
wat romaansch was.
„Ik wensch hier geen
opera meer, m'n beste,"
zei hij.
Dienzelfden avond was 't gebouw gesloopt en
waren vijfhonderd arbeiders bezig bij toortslicht
den grond gelijk te maken.
Ook graaf von der Pahlen, de militaire gouverneur
der hoofdstad, behoorde tot degenen, die het ver
stonden ieder bevel van den Czaar woordelijk op
te volgen.
Toen de Czaar 'n keer vertoornd was op een der
hofdames, gaf hij den gouverneur bevel haar in zijn
naam ,,'t hoofd te wassohen", dat is 'ns flink te
zeggen, waar 't op stond. De graaf volgde 't bevel
letterlijk op. Hij liet zich 'n kan water bréngen en
begon de dame tot volle tevredenheid van den
Czaar 't, hoofd te wasschen
„De keizer van Rusland
Graaf Peter von derPahlen-
die, als militair gouver
neur van de hoofdstad, de
bevelen van den Czaar
letterlijk opvolgde.
■s gek
t lot van Rusland hing geregeld af vau de lui-
men, die Paul er op nahield. Zoo beweert Ros-
topsehin, dat 't voor hem voldoende was om den
Czaar zijn lievelingsaria voor te zingen om van hem
de intrekking der oorlogsverklaring aan Engeland
gedaan te krijgen.
Toch konden zich slechts weinigen op de gunst
van Paul beroemen. Geen lieerscher was ooit zóó
gehaat als hij. Als de tyran op straat verscheen,
vluchtte alles weg. Een groet, die niet geheel volgens
voorschrift gebracht werd, een antwoord, dat ver
keerd werd begrepen, ja zelfs 'n foutje in de kleeding
was voldoende om zich de zwaarste straffen te zien
opgelegd.
Een leger van spionnen luisterde alle gesprekken
af en drong zelfs in 't privé-leven der burgers binnen.
Dagelijks werden honderden door verklikkers in de
gevangenis gebracht, waarna verbanning naar Siberië
volgde.
Er bestond geen twijfel meer de Czaar was niet
bij zijn volle verstand.
,,De keizer van Rusland is gek," schreef de gezant
van Sardinië naar zijn regeering.
Zelfs de tweede zoon van Paul, Constantijn, moest
toegeven „Mijn vader heeft den oorlog verklaard
aan 't, gezond verstand met de vaste bedoeling er
nooit vrede meer mede te sluiten.
Wordt vervolgd
