COLGATE DE MAN MET HET BLAUWE MASKER aal £ckb -éczcA&rit/e óz/??de&i (fèeneeëmtbtjelen rn #eneesU)ij^en ZWARTKOP SHAMPODOR Q "t/S£cnd -Sp aciaaê ziMA^er JdiAwndervvaier 26 Vervolg van blz. 23 is een charme die iedere vrouw moet be zitten Ook U moet deze bizondere char me behoudenen beschermen door Uw tanden regelmatig te borstelen - minstens tweemaal per dag - met het krachtige, aromatische schuim van Colgate's Tand pasta. Het geeft de tanden een hagelblanken glans, zonder het tandglazuur aan te tas ten. Bovendien verwijdert het de gevaar lijke voedselresten, die na eiken maaltijd in tandscheurtjes en -spleetjes achterblijven Zóó voorkomt U tandbederf en bent zeker van een zuiveren, aange naam geurenden adem. In tubes van 25, 40 en 65 cents. Annonces betreffende worden in dit blad .slechts opgenomen, indien zij vooraf voorzien zijn van het stempel „Geen bezwaar" tegen de plaatsing, afgegeven door de Commissie van Controle op de Aanprijzing van Genees middelen en' Geneeswijzen, waarvan het Secretariaat is gevestigd Segbroeklaan 33, s-Gravenhage. Hij zweeg en glimlachte, want Manne- ting had. een vuurrood gezicht. Zijn lichaam schokte, hij drukte zijn handen met kracht tegen zijn zijden. Zoo zat hij een volle drie minuten achterover in zijn stoel; het was een wilde, aan stekelijke lachbui, die een tractie van en seconde ophield en dan weer door ding. Plender grijnsde, grinnikte. Ten laatste begon hjj met zijn vriend mee te achen. Het onzinnige van het geval gaf 1 aan zijn lach iets krampachtigs, i „0groote. hemel snakte Mannering, toen de lachbui minderde. „Neem me niet kwalijk, Toby.. maar ikzag ineensden grappigen kant van 't geval. Groote hemel MARIE OVERNDON HUWT ■k mag er wel evengoed uw aandacht op vestigen, meneer Mannering," zei inspecteur William Bristow, „dat 't heelemaal een idee van mezelf is. Ik vind 't niet prettig, dat ik u ermee lastig moet vallen, maar de diefstallen volgen elkaar hoe langer hoe sneller op. De aanwezigheid van rechercheurs zou allicht afschrikkend werken en ik zou de dieven liefst op heeterdaad betrappen, 't Zal geen oogenblik in ze opkomen, dat u met de politie samenwerkt." „Ze?" vroeg John Mannering. „Hij is schrander," dacht Bristow stil. Hij zei: „Ja, 't lijkt me best mogelijk, dat er meer dan één is, maar ik geef toe, dat ik er niemendal van weet." Hij glimlachte, niet enkel uit opgewektheid. „De kranten beginnen al met „ondoorgrondelijk", en dat is er niet ver naast." Mannering, in het kleine bureau- vertrek van den detective op Scotland Yard gezeten, stak nadenkend een siga ret op. Zijn gezicht stond ernstig, maar innerlijk maakte hij soortgelijke kramp trekkingen door, als hem twee uren tevoren op het kantoor van Toby Plender hadden aangegrepen. Hij had zich naar Scotland Yard begeven en ontdekt, dat Bristow in zijn schik was met de bereidwilligheid, waarmee hij zijn hulp aanbood. ,.'t Is inderdaad nogal een puzzle," beaamde hij. „Om u de waarheid te zeggen hèb ik al eens aanvechting ge voeld, om er mijn krachten op te be proeven maar ik trapte liever niet op deze of gene ambtelijke teentjes." „Laat ik u dan van die bezorgdheid afhelpen," zei Bristow. Hij voelde zich erg prettig. Hij had heel veel over John Mannering hooren spreken en hij kwam tot de meening, dat de geruchten niet overdreven hadden. Mannering was een elegant man, een intelligènt man. Door die opmerking, dat hij zelf al eens neiging had gevoeld, om te probeeren, de puzzle van die diefstallen op te lossen, had hij den detective aanstonds op zijn gemak gebracht. Nu werd 't geen kwestie van diensten bewijzen aan Bristow Bristow had trouwens niet graag verplichtingen jegens iemand het werd een geval van wederzijdsche belangstelling. Bristow was zeer voldaan over zich zelf. Hij maakte zich erg bezorgd over die lange reeks diefstallen, want hij was nog niets dichter bij de oplossing van het mysterie dan weken en weken tevoren. Toen hij op 't idee kwam, Mannering's hulp in te roepen, had hij gevonden, dat hem een licht opging. Mannering was rijk, Mannering was te vertrouwen. Plender, een zeer bekend en gezien lid van de balie, had voor hem ingestaan. „Ja," herhaalde de detective, „u kunt gerust uw gang gaan, meneer Manne ring binnen zekere grenzen natuur lijk en ik kan u verzekeren, dat u alle assistentie zult krijgen, die ik u ver schaffen kan." Mannering knikte peinzend. „Zit u absoluut vast vroeg hij. Bristow draaide er geen doekjes om. „Absoluut," erkende hij. „Ik heb 't personeel aan den tand gevoeld, ze lijken me allemaal in orde. Ik heb er wel eens aan getwijfeld, of 't altijd zoo'n karweitje van buiten af was, als 't leek, maar ik Jran niet anders zeggen of alle feiten wijzen dien kant uit." „Zouden we niet eens een paar van die eh. karweitjes bepraten stelde Mannering voor. „Dan zie ik de dingen van uw standpunt en kan ik misschien beter werken. Als ik er dan toch aan begin," vervolgde hij met een glimlach, „doe ik het graag van meet af aan zoo goed mogelijk." Oude Wim was meer in zijn schik dan ooit. Mannering bleek schrander genoeg te zijn om te begrijpen, dat het standpunt van de politie groot gewicht in de schaal legde. De detective ging iets voelen voor zijn bezoeker. En Mannering ging iets voelen voor den detective Hij had dikwijls gehoord dat Bristow een zekere populariteit genoot en met verbazing had hij vernomen, dat heeren. die in de gevangenis verblijf haddei gehouden voor tijdperken, afwisselend tusschen een maand en zeven jaar, vaat met waardeering hadden gesproken ovei den ietwat fatterig gekleeden inspecteui Nu kon hij begrijpen waarom. Bristow deed zijn werk menschelijk hij behan delde een schurk als een man en schoo' nooit tekort in vriendelijkheid. Mannering begon ook medelijden ti- krijgen met Bristow. Het was de rijkst» mop, die de Baron ooit had kunnen uitdenken en hij had in langen tijd geen uurtje beleefd, dat hem zooveel prei gaf. Hij werd zich bewust, dat dez»- ontmoeting en deze afspraak hem 't eenige ding zouden geven, dat hem ont brak zelfvertrouwen, als hij samen wa» met anderen, die hem als Mannering en niet als Baron bij de diefstallen be trokken. „Toneerste moet u weten,"zei Bristow. „dat we ons mannetje betitelen als „den Baron"." Mannering fronste en vroeg het voor de-hand-liggende „waarom". Hij kwam te hooren van het lommerd briefje en van Bristow's ontdekkingen in verband met de werkzaamheden van den Baron; en hij kwam te hooren, dal hoofdinspecteur Lynch de eerste wat- geweest, die niet meer sprak over Baron, maar er het woordje „de" voorvoegde. Mannering was daar bijzonder dankbaai voor. Een uur lang zat hij met den inspec teur de verschillende diefstallen te bespreken, bedreven in huizen, waar Fauntley met zijn kringetje aanwezig was geweest. Hij kwam precies t<- weten, welke pogingen Bristow in 't werk had gesteld, om den dief te vinden Hij werd op de hoogte gesteld van de gebruikelijke formaliteiten, het gewone systeemen hij kon vatten, waar her volgens vaste regels afgebakende werk is bijzonder gevoelig en moet met speciale middelen verzorgd worden. Neemt der halve Zwartkop-Shampodor "Blond- Speciaal", de speciale soort voor blond haar. Uw haar behoudt dan zijn mooien, blonden glans en blijft verschoond van iederen, leelijken kalkzeepneerslag, welke het haar dof en onaanzienlijk maakt. Uw haar wordt schoon en glanzend door de wassching en laat zich gemakkelijk en duurzaam onduleeren! Reeds na de eerste proef bemeikt U het verschil! "Shampodor" voor iedere haarsoort en "Blond-Speciaal" per pakje 20 cent. Beide soorten ook "vloeibaar" in flacons van Fl. 0.35, 0.85 en 1,25! Verlangt bij Uw kapper een haarwas- III sching met 'Zwartkop Non-Alkali", I de geconcentreerde Shampodor gegalandeelci alfcali-vlij. met den verrukke- lijken, decenten geur in de typische groene flacons is Grossmith's Old Cottage Lavender Water mporteurs Rich. Wernekinck &Co. Huddestr. 9 Amsterdam-C. Ölct CoHttCj -Lavender

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1937 | | pagina 28